เหนื่อยและเบื่อและเซ็งและเครียด
คงต้องเริ่มเรื่องจาก ผมไม่เคยอยู่กับพ่อตั้งแต่เกิดครับคุณปู่และคุณย่าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจนโต
ก็ตั้งแต่ผมจำความได้แหละครับ
คุณปู่ผมเสียตั้งแต่เรียนอนุบาลสามครับ ส่วนคุณย่าเสียเมื่อ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปี 4
ตอนนี้ผมอายุ 25 ซึ่งมีความจำเป็นที่พ่อต้องมาอยู่ด้วย เพราะเนื่องจาก
ข้อหนึ่ง พ่อผมเค้าไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง
ข้อสอง ไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง
แต่ผมไม่นอนกับพ่อครับผมก็ให้พ่ออยู่ห้องที่บริษัทเช่าให้ แล้วผมก็มานอนที่ออฟฟิส ไปเฉพาะอาบน้ำ ซักผ้าบ้าง
อย่างว่าครับผมไม่มีความรู้สึกผูกพันธ์ด้วยเลย
เรื่องที่ทะเลาะกันที่ทำให้ผมหงุดหงิด มาตลอด คือ เหมือนเค้าทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่ ไม่มีความคิดที่จะไปข้างหน้า แบบไม่มีความรับผิดชอบ
ไม่ทำตัวอย่างให้ลูกเห็นอะไรประมาณนี้ครับ วันที่ผมเหนื่อยๆ แทนที่เค้าจะรับฟัง แต่เค้ากลับสวนมาตลอด เช่นเรื่องงาน ผมแบ่งให้พ่อรับผิดชอบดูหน้างาน
แล้ว เค้าก็มีหน้าที่ประจำอยู่แล้ว แต่เค้ามาทำหน้าที่นี้ แล้วหน้าที่ประจำเค้าไม่ทำ ซึ่งผมก็เสนอไปแล้วทำไมไม่ทำแบบนี้ แล้วทำไมไม่ทำแบบนั้นล่ะ ซึ่ง
ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องบอกแล้วมั้ง บางอย่างผมก็รู้ว่าผมหงุดหงิดเกินไป แต่แทนที่จะคุยกับเค้าได้ กลับไม่ครับ ยิ่งคุยยิ่งเถียง ยิ่งเถียงยิ่งทะเลาะ เค้าก็หายไปสองวันโทรไม่ติดครับ จนวันนี้ โทรติดกลับมาหน้างาน ผมบอกว่า "ทำแบบนี้เนี่ยมันไม่ใช่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน ผู้ใหญ่เค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอกทำตัวให้โตหน่อย มีความรับผิดชอบหน่อย " และก็ยาวเลยครับ แต่ทุกคำที่ผมพูดไป จะต้องมีคำสวนกลับมาเป็นคำที่แบบประชดประชัน เช่น และทำไม ยังไง ผมบอกว่า "ผมก็ไม่ได้อยากพูดหรอก" เค้าก็สวนกลับ มาว่า "ก็ไม่ต้องพูด" บอกตรงๆครับฉุนมาก เครียดครับ
แบบมันอึดอัดมาก ทำไมเค้าไม่มีความรับผิดชอบเลยครับ ซึ่งในมุมผม แล้วทำไมผมจะต้องมารับผิดชอบพ่อบ้างวะ ผมก็ ไปกินเหล้าเกเร ไม่ทำงานไม่ต้องเรียน แบบนี้หรอ เหนื่อยคับท้อมาก เบื่อ และ โค ตะระ เซ็ง ซึ่งพ่อผมเค้าไม่ได้มีผมคนเดียว เค้ายังมีลูกสาวซึ่งเป็นน้องของผม แต่อยู่กับแม่ไม่ได้โตมาด้วยกัน แต่เค้าก็น่าจะคิดถึงอนาคต ผม อนาคต น้องบ้าง แต่กลับกลายเป็นผมที่ต้องมาคิดต้องมาเครียดคนเดียว
ไม่รู้จะทำยังไงครับ ตอนนี้ผมไม่คุยด้วยแล้วเพราะเค้าบอกก็ไม่ต้องพูด พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง ผมเคยทำงานสองงานนะครับ กลางวันดูงานกลางคืนเป็นแคชเชียร์ เห็นอะไรมากมาย เด็กเสริฟที่ร้านรายได้ก็ไม่เยอะ แต่เค้าทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตให้ลูกได้ T_T เคยคุยกันเค้าก็บอกเค้าก็เหนื่อย แต่ก็ต้องทำ
สรุปเลย ผมจะทำยังไง รู้สึกบาป เซ็งและเครียดมากครับ เห้อ
ท้อทะเลาะกับคนที่เป็นพ่อทำยังไง(ลูก)
คงต้องเริ่มเรื่องจาก ผมไม่เคยอยู่กับพ่อตั้งแต่เกิดครับคุณปู่และคุณย่าเลี้ยงมาตั้งแต่เด็กจนโต
ก็ตั้งแต่ผมจำความได้แหละครับ
คุณปู่ผมเสียตั้งแต่เรียนอนุบาลสามครับ ส่วนคุณย่าเสียเมื่อ ตอนเรียนมหาวิทยาลัยปี 4
ตอนนี้ผมอายุ 25 ซึ่งมีความจำเป็นที่พ่อต้องมาอยู่ด้วย เพราะเนื่องจาก
ข้อหนึ่ง พ่อผมเค้าไม่มีงานทำเป็นหลักเป็นแหล่ง
ข้อสอง ไม่มีที่อยู่เป็นหลักเป็นแหล่ง
แต่ผมไม่นอนกับพ่อครับผมก็ให้พ่ออยู่ห้องที่บริษัทเช่าให้ แล้วผมก็มานอนที่ออฟฟิส ไปเฉพาะอาบน้ำ ซักผ้าบ้าง
อย่างว่าครับผมไม่มีความรู้สึกผูกพันธ์ด้วยเลย
เรื่องที่ทะเลาะกันที่ทำให้ผมหงุดหงิด มาตลอด คือ เหมือนเค้าทำตัวไม่เป็นผู้ใหญ่ ไม่มีความคิดที่จะไปข้างหน้า แบบไม่มีความรับผิดชอบ
ไม่ทำตัวอย่างให้ลูกเห็นอะไรประมาณนี้ครับ วันที่ผมเหนื่อยๆ แทนที่เค้าจะรับฟัง แต่เค้ากลับสวนมาตลอด เช่นเรื่องงาน ผมแบ่งให้พ่อรับผิดชอบดูหน้างาน
แล้ว เค้าก็มีหน้าที่ประจำอยู่แล้ว แต่เค้ามาทำหน้าที่นี้ แล้วหน้าที่ประจำเค้าไม่ทำ ซึ่งผมก็เสนอไปแล้วทำไมไม่ทำแบบนี้ แล้วทำไมไม่ทำแบบนั้นล่ะ ซึ่ง
ผมคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ผมจะต้องบอกแล้วมั้ง บางอย่างผมก็รู้ว่าผมหงุดหงิดเกินไป แต่แทนที่จะคุยกับเค้าได้ กลับไม่ครับ ยิ่งคุยยิ่งเถียง ยิ่งเถียงยิ่งทะเลาะ เค้าก็หายไปสองวันโทรไม่ติดครับ จนวันนี้ โทรติดกลับมาหน้างาน ผมบอกว่า "ทำแบบนี้เนี่ยมันไม่ใช่ผู้ใหญ่เค้าทำกัน ผู้ใหญ่เค้าไม่ทำกันแบบนี้หรอกทำตัวให้โตหน่อย มีความรับผิดชอบหน่อย " และก็ยาวเลยครับ แต่ทุกคำที่ผมพูดไป จะต้องมีคำสวนกลับมาเป็นคำที่แบบประชดประชัน เช่น และทำไม ยังไง ผมบอกว่า "ผมก็ไม่ได้อยากพูดหรอก" เค้าก็สวนกลับ มาว่า "ก็ไม่ต้องพูด" บอกตรงๆครับฉุนมาก เครียดครับ
แบบมันอึดอัดมาก ทำไมเค้าไม่มีความรับผิดชอบเลยครับ ซึ่งในมุมผม แล้วทำไมผมจะต้องมารับผิดชอบพ่อบ้างวะ ผมก็ ไปกินเหล้าเกเร ไม่ทำงานไม่ต้องเรียน แบบนี้หรอ เหนื่อยคับท้อมาก เบื่อ และ โค ตะระ เซ็ง ซึ่งพ่อผมเค้าไม่ได้มีผมคนเดียว เค้ายังมีลูกสาวซึ่งเป็นน้องของผม แต่อยู่กับแม่ไม่ได้โตมาด้วยกัน แต่เค้าก็น่าจะคิดถึงอนาคต ผม อนาคต น้องบ้าง แต่กลับกลายเป็นผมที่ต้องมาคิดต้องมาเครียดคนเดียว
ไม่รู้จะทำยังไงครับ ตอนนี้ผมไม่คุยด้วยแล้วเพราะเค้าบอกก็ไม่ต้องพูด พูดกันก็ไม่รู้เรื่อง ผมเคยทำงานสองงานนะครับ กลางวันดูงานกลางคืนเป็นแคชเชียร์ เห็นอะไรมากมาย เด็กเสริฟที่ร้านรายได้ก็ไม่เยอะ แต่เค้าทำงานเก็บเงินสร้างอนาคตให้ลูกได้ T_T เคยคุยกันเค้าก็บอกเค้าก็เหนื่อย แต่ก็ต้องทำ
สรุปเลย ผมจะทำยังไง รู้สึกบาป เซ็งและเครียดมากครับ เห้อ