การเรียนวิปัสสนากรรมฐานนั้น พระมหาโชดกเขียนไว้ว่า เรียนได้  2  ทางคือ

๑. เรียนอันดับ คือ เรียนให้รู้จักวิปัสสนาภูมิ ๖ ก่อน ได้แก่ เรียนให้รู้จัก ขันธ์ อายตนะ ธาตุ อินทรีย์ อริยสัจ ปฏิจจสมุปบาท โดยปริยัติก่อน แล้วจึงลงมือปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานต่อ

ภายหลังก็ได้ วิธีนี้ เหมาะสำหรับผู้มีเวลามาก

๒. เรียนสันโดษ คือ ไปเรียนวันนั้น ลงมือปฏิบัติวันนั้น ขณะนั้น ตามที่พระอาจารย์สอนให้ได้เลย เช่น วันแรกจะสอนให้ย่อๆ เพียง ๕ ข้อ เท่านั้น คือ
- เดินจงกรม
- นั่งลงภาวนา
- กำหนดเวทนาต่างๆ
- กำหนดใจนึกคิด
- เวลานอน กำหนดท้องพองยุบ เป็นต้น


แต่คำว่า "เรียนสันโดษ" เป็นคำเก่ามีอยู่ในหนังสือ “พุทธรังษีธฤษดีญาณ ว่าด้วยสมถแลวิปัสสนากัมมัฏฐาน ๔ ยุค”  ซึ่งหนังสือดังกล่าวเขียนไว้ดังนี้ :

---

เรียนสันโดษนั้น คือ พระอาจารย์ชำนายในพระกรรมฐานอันใด เป็นต้นว่า กสิณ หรืออนุสสติ หรืออสุภ หรือ ปิติ หรือพรหมวิหารอย่างหนึ่งอย่างใด ก็ตั้งบอกตั้งเรียนในพระกรรมฐานนั้นๆ ตามความถนัดของตนๆ อย่างนี้ชื่อว่าเรียนสันโดษ

---

จะเห็นได้ว่าพระมหาโชดกมีนิสัยอย่างนี้ประจำ   คือไปนำเอา "ศัพท์" คนอื่นมาใช้ ในความหมายอย่างใหม่อย่างที่ท่านต้องการ

โดยไม่คำนึงถึงความถูกต้องของการสอน มุ่งแต่จะหลอกลวงคนอื่นๆ ว่า การสอนของพระพม่าดีกว่าการสอนของไทย



เชิญอ่านรายละเอียดอื่นๆ ได้ที่นี่ :

http://mahachodok2.blogspot.com/2013/10/blog-post_6774.html