...
ค่ะ... อ่านไม่ผิดแน่ค่ะ ฝีมือคุณสามีเราเอง
คนอื่นเป็นยังไงเราไม่รู้นะ แต่เวลาเราไม่สบาย เราชอบกินอาหารประเภทซุปร้อนๆ รสจัดๆ
อย่างมาม่ารสต้มยำเติมมะนาวแซ่บๆ หรือพวกต้มแซ่บ หรือต้มอะไรก็ได้เผ็ดๆเปรี้ยวๆ แถวบ้านเราเรียกว่ากินให้หวัดแตกค่ะ
เราเกลียดการเป็นหวัดมาก หัวมึนตื้อ คิดอะไรไม่ออก ไอ เจ็บคอ ไข้ขึ้น โน่นนี่นั้น เกลียดยังไงได้ยังนั้นค่ะ.
เมื่อวานเราไม่สบายเป็นหวัดนอนซมอยู่ อยู่ๆสามีก็มาสะกิด แล้วกระซิบที่หูว่า ที่รักลุกขึ้นไปทานอะไรหน่อยเดี๋ยวได้กินยา
ผมทำอาหารไทย เมนูพิเศษให้คุณทานโดยเฉพาะเลยนะ
จริงๆแล้วอยากนอนต่อ แต่เห็นความพยายามของสามีที่จะดูแลเรา เอ้า!ลุกก็ลุกค่ะ
คุณสามีพามานั่งที่โต๊ะอาหาร คุณเธอยิ้มแป้น กุลีกุจอยกอาหารจานวิเศษมาวางตรงหน้า พร้อมกับยาอีกหลายขนาน
พอเห็นอาหารเท่านั้น ศรีภรรยาอย่างอิฉันเกือบจะหายจากหวัดเลยค่ะ
หน้าตาเป็นแบบนี้ค่ะ ( รอบๆจานนั่นเป็นยาหลังอาหารค่ะ)
เมื่อคุณเธอพยายามนำเสนอมาก อีกรูปก็แล้วกันค่ะ
ศรีภรรยา : อาหารอะไรเนี่ย
คุณสามี : อาหารไทยไงที่รัก
ศรีภรรยา :อาหารไทย?คุณทำเป็นเหรอ คุณใส่อะไรไปบ้าง?
คุณสามี : ก็เครื่องปรุงที่คุณพามาจากเมืองไทยไง
( ว่าแล้วก็หยิบซองเครื่องปรุง คนอร์ ซองโลโบสารพัดที่หล่อนฉีกไปแล้ว
มากองวางให้ดู ซึ่งศรีภรรยาเห็นแล้วอยากจะกรี๊ด น้ำตาจะไหลมันเป็นของหายากรู้ไหม...?!?)
คุณสามี : ผมก็ต้มน้ำใส่ซอสต้มยำกับพริกแกงเผ็ดพอเดือดผมก็ใส่ไก่ แล้วผมก็ใส่ผงกระหรี่
พอไก่สุกผมก็ปรุงรสด้วยซองนี้ ( ผงพะโล้)แล้วก็ใส่ใบอันนี้ (ใบมะกูด)
ความจริงผมจะทำบะหมี่ต้มยำแบบที่คุณชอบ แต่บะหมี่เป็นซองหมด ผมเลยเอาเส้นผัดไทยใส่แทน
เหมือนซุปที่คุณชอบทานข้างทางแถวบ้านคุณไง ผมจำกลิ่นได้
ศรีภรรยา : น้ำตาคลอ เอ่อ.. ที่คุณพูดถึงนะมันคือก๋วยเตี๋ยวหมูตุ่นค่ะ
(จำได้แต่กลิ่นแล้วรสชาติละค่ะ จะไม่พูดถึงหน่อยเหรอ)
คุณสามี ( ซึ่งกำลังตื่นเต้นกับสิ่งประดิษฐ์ตัวใหม่ไม่สังเกตเห็นศรีหน้าของผู้เป็นภรรยาอย่างเราเลย หล่อนก็ยังสารธยายต่อไป
:ใช่ๆ เกี๋ยวเตี๋ยวแบบนั้นเลย ผมรู้นะว่าคุณชอบอาหารแปลกๆ ร้อนๆตอนไม่สบาย กินเลยนะกำลังร้อนๆเลย
โอเค เดี๋ยวผมป้อน...
(ว่าแล้วก็เอาซ้อมตัก แกงก๋วยเตี๋ยวหน้าตาประหลาดๆซึ่งนอนอืดอยู่ในถ้วยมาป้อนให้ )
(เพราะคุณชายเธอไม่ได้แช่เส้นก่อน เอาไปต้มเลย มันก็ดูดน้ำแกงจนอืดไปหมด)
หน้าตาเป็นอย่างในรูปนี้แหละค่ะ
เรายังไม่กล้ากินค่ะ คุณเธอรีบบอกว่า อร่อยนะเดี๋ยวผมกินให้ดู
ว่าแล้วคุณเธอก็ตักใส่ปาก ทำเสียง อืมมม...อาา...ทำหน้า ฟินสุดๆ แบบนี้แหละค่ะ
หน้าคุณชายประมาณว่า ขอบคุณพระเจ้า สำหรับอาหารมื้อนี้
ส่วนเรากลับคิดว่า โอ้...พระเจ้า ลูกช้างทำผิดอันใดร้ายแรงมากนักหรือเจ้าค่ะ ถึงลงโทษลูกช้างขนาดนี้
เห็นหน้าคุณเธอแล้วอ่อนใจ เรากินไปคำหนึ่ง เกือบหายไข้เลยค่ะ รสชาติ สุดจะบรรยายจริงๆ
เลยบอกคุณชายว่า เราเจ็บคอมาก กลืนไม่ลง
คุณเธอไม่ลดความพยายาม คะยั้นคะยอ
กินอีกสิที่รัก อร่อยน๊ะ
เราถามว่าถ้าอร่อยทำไมไม่กินด้วยกันละ
คุณชายสามี : (ทำหน้าแปลกๆ แล้วรีบบอก) ผมแข็งแรงดี อาหารแบบนี้ไม่เหมาะกับผมหรอก
ค่ะ ..เห็นแก่ความตั้งใจ ศรีภรรยาอย่างอิฉันก็กินไปทำซึ้งไป จริงๆแล้วอยากร้องไห้มากกว่า
เกรงแต่ว่าจะหายจากหวัดแล้วไปท้องเสียแทนละค่ะ
ถามว่าหมดไหม? เกือบหมดค่ะ...
คิดว่าไม่เป็นไรมีบุรุษพยายบาลส่วนตัวดีดีแบบนี้ ยอมป่วยกะได้เนอะ
ใครมีประสบการณ์ดูแลสามี-ภรรยาที่ป่วยแบบไหน หรือเคยโดนดูแลยังไง
เอามาแชร์กันได้นะค่ะ เพื่อเป็นขวัญและกำลังในการดำรงชีวิตคู่ต่อไปค่ะ
ปล.. 1.มาแก้ไขคำผิดค่ะ มีเพื่อนหลังไมค์มา ว่าพิมผิดเยอะมาก
ปล..2. มารายงานตัวว่า ยังไม่ตายค่ะ วันนี้มาทำงานได้ตามปกติแล้ว ท้องไม่เสียด้วย..
ขอบคุณทุกๆความเห็น ทุกๆความห่วงใยนะค่ะ...
เมื่อภรรยาไทยไม่สบายสามีต่างชาติเขาดูแลด้วย แกงเผ็ดก๋วยเตี๋ยวต้มยำผสมแกงกระหรี่ไก่ปรุงรสด้วยผงพะโล้ค่ะ
ค่ะ... อ่านไม่ผิดแน่ค่ะ ฝีมือคุณสามีเราเอง
คนอื่นเป็นยังไงเราไม่รู้นะ แต่เวลาเราไม่สบาย เราชอบกินอาหารประเภทซุปร้อนๆ รสจัดๆ
อย่างมาม่ารสต้มยำเติมมะนาวแซ่บๆ หรือพวกต้มแซ่บ หรือต้มอะไรก็ได้เผ็ดๆเปรี้ยวๆ แถวบ้านเราเรียกว่ากินให้หวัดแตกค่ะ
เราเกลียดการเป็นหวัดมาก หัวมึนตื้อ คิดอะไรไม่ออก ไอ เจ็บคอ ไข้ขึ้น โน่นนี่นั้น เกลียดยังไงได้ยังนั้นค่ะ.
เมื่อวานเราไม่สบายเป็นหวัดนอนซมอยู่ อยู่ๆสามีก็มาสะกิด แล้วกระซิบที่หูว่า ที่รักลุกขึ้นไปทานอะไรหน่อยเดี๋ยวได้กินยา
ผมทำอาหารไทย เมนูพิเศษให้คุณทานโดยเฉพาะเลยนะ
จริงๆแล้วอยากนอนต่อ แต่เห็นความพยายามของสามีที่จะดูแลเรา เอ้า!ลุกก็ลุกค่ะ
คุณสามีพามานั่งที่โต๊ะอาหาร คุณเธอยิ้มแป้น กุลีกุจอยกอาหารจานวิเศษมาวางตรงหน้า พร้อมกับยาอีกหลายขนาน
พอเห็นอาหารเท่านั้น ศรีภรรยาอย่างอิฉันเกือบจะหายจากหวัดเลยค่ะ
หน้าตาเป็นแบบนี้ค่ะ ( รอบๆจานนั่นเป็นยาหลังอาหารค่ะ)
เมื่อคุณเธอพยายามนำเสนอมาก อีกรูปก็แล้วกันค่ะ
ศรีภรรยา : อาหารอะไรเนี่ย
คุณสามี : อาหารไทยไงที่รัก
ศรีภรรยา :อาหารไทย?คุณทำเป็นเหรอ คุณใส่อะไรไปบ้าง?
คุณสามี : ก็เครื่องปรุงที่คุณพามาจากเมืองไทยไง
( ว่าแล้วก็หยิบซองเครื่องปรุง คนอร์ ซองโลโบสารพัดที่หล่อนฉีกไปแล้ว
มากองวางให้ดู ซึ่งศรีภรรยาเห็นแล้วอยากจะกรี๊ด น้ำตาจะไหลมันเป็นของหายากรู้ไหม...?!?)
คุณสามี : ผมก็ต้มน้ำใส่ซอสต้มยำกับพริกแกงเผ็ดพอเดือดผมก็ใส่ไก่ แล้วผมก็ใส่ผงกระหรี่
พอไก่สุกผมก็ปรุงรสด้วยซองนี้ ( ผงพะโล้)แล้วก็ใส่ใบอันนี้ (ใบมะกูด)
ความจริงผมจะทำบะหมี่ต้มยำแบบที่คุณชอบ แต่บะหมี่เป็นซองหมด ผมเลยเอาเส้นผัดไทยใส่แทน
เหมือนซุปที่คุณชอบทานข้างทางแถวบ้านคุณไง ผมจำกลิ่นได้
ศรีภรรยา : น้ำตาคลอ เอ่อ.. ที่คุณพูดถึงนะมันคือก๋วยเตี๋ยวหมูตุ่นค่ะ
(จำได้แต่กลิ่นแล้วรสชาติละค่ะ จะไม่พูดถึงหน่อยเหรอ)
คุณสามี ( ซึ่งกำลังตื่นเต้นกับสิ่งประดิษฐ์ตัวใหม่ไม่สังเกตเห็นศรีหน้าของผู้เป็นภรรยาอย่างเราเลย หล่อนก็ยังสารธยายต่อไป
:ใช่ๆ เกี๋ยวเตี๋ยวแบบนั้นเลย ผมรู้นะว่าคุณชอบอาหารแปลกๆ ร้อนๆตอนไม่สบาย กินเลยนะกำลังร้อนๆเลย
โอเค เดี๋ยวผมป้อน...
(ว่าแล้วก็เอาซ้อมตัก แกงก๋วยเตี๋ยวหน้าตาประหลาดๆซึ่งนอนอืดอยู่ในถ้วยมาป้อนให้ )
(เพราะคุณชายเธอไม่ได้แช่เส้นก่อน เอาไปต้มเลย มันก็ดูดน้ำแกงจนอืดไปหมด)
หน้าตาเป็นอย่างในรูปนี้แหละค่ะ
เรายังไม่กล้ากินค่ะ คุณเธอรีบบอกว่า อร่อยนะเดี๋ยวผมกินให้ดู
ว่าแล้วคุณเธอก็ตักใส่ปาก ทำเสียง อืมมม...อาา...ทำหน้า ฟินสุดๆ แบบนี้แหละค่ะ
หน้าคุณชายประมาณว่า ขอบคุณพระเจ้า สำหรับอาหารมื้อนี้
ส่วนเรากลับคิดว่า โอ้...พระเจ้า ลูกช้างทำผิดอันใดร้ายแรงมากนักหรือเจ้าค่ะ ถึงลงโทษลูกช้างขนาดนี้
เห็นหน้าคุณเธอแล้วอ่อนใจ เรากินไปคำหนึ่ง เกือบหายไข้เลยค่ะ รสชาติ สุดจะบรรยายจริงๆ
เลยบอกคุณชายว่า เราเจ็บคอมาก กลืนไม่ลง
คุณเธอไม่ลดความพยายาม คะยั้นคะยอ
กินอีกสิที่รัก อร่อยน๊ะ
เราถามว่าถ้าอร่อยทำไมไม่กินด้วยกันละ
คุณชายสามี : (ทำหน้าแปลกๆ แล้วรีบบอก) ผมแข็งแรงดี อาหารแบบนี้ไม่เหมาะกับผมหรอก
ค่ะ ..เห็นแก่ความตั้งใจ ศรีภรรยาอย่างอิฉันก็กินไปทำซึ้งไป จริงๆแล้วอยากร้องไห้มากกว่า
เกรงแต่ว่าจะหายจากหวัดแล้วไปท้องเสียแทนละค่ะ
ถามว่าหมดไหม? เกือบหมดค่ะ...
คิดว่าไม่เป็นไรมีบุรุษพยายบาลส่วนตัวดีดีแบบนี้ ยอมป่วยกะได้เนอะ
ใครมีประสบการณ์ดูแลสามี-ภรรยาที่ป่วยแบบไหน หรือเคยโดนดูแลยังไง
เอามาแชร์กันได้นะค่ะ เพื่อเป็นขวัญและกำลังในการดำรงชีวิตคู่ต่อไปค่ะ
ปล.. 1.มาแก้ไขคำผิดค่ะ มีเพื่อนหลังไมค์มา ว่าพิมผิดเยอะมาก
ปล..2. มารายงานตัวว่า ยังไม่ตายค่ะ วันนี้มาทำงานได้ตามปกติแล้ว ท้องไม่เสียด้วย..
ขอบคุณทุกๆความเห็น ทุกๆความห่วงใยนะค่ะ...