ชีวิตประกอบด้วยร่างกายและจิตใจ

ร่างกายเป็นวัตถุที่เจริญเติบโตได้ ซึ่งร่างกายก็เป็นระบบที่น่าอัศจรรย์มาก

จิตใจเป็นสิ่งที่รู้สึกนึกคิดได้ ซึ่งนี่คือสิ่งที่อัศจรรย์ที่สุด

จิตใจนี้สามารถรู้ เข้าใจ และเห็นแจ้งชีวิตได้ ด้วยการฟังหรืออ่านคำสอนที่ถูกต้องมาก่อน แล้วนำสิ่งที่ฟังหรืออ่านมานั้นมาพิจารณาไตร่ตรองจนเกิดความเข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง แล้วนำความเข้าใจนั้นมาทดลองปฏิบัติอย่างจริงจัง ก็จะเกิดเป็นความเห็นแจ้งชีวิตและดับทุกข์ของจิตใจได้ขึ้นมาได้

แต่ถ้าเอาแต่ฟังหรืออ่านมาแล้วเชื่อเลย โดยไม่นำมาพิจารณาไตร่ตรองอย่างจริงจัง แม้จะมีการปฏิบัติอย่างจริงจัง ก็ไม่เกิดความเห็นแจ้งขึ้นมาได้อย่างแท้จริง อย่างนี้เรียกว่าเกิดมาแล้วเสียชาติเกิด เพราะจมอยู่กับความเชื่อไปจนตายโดยไม่ได้รู้แจ้งชีวิต และดับทุกข์ของจิตใจไม่ได้