...ขอยกกระบวนธรรมแบบปฏิจจสมุปบาทมาแสดงอีกแนวหนึ่ง เพื่อประกอบความรู้ให้มองเห็นธรรม
ในหลายๆ แง่ เป็นเครื่องช่วยความเข้าใจในขั้นต่อๆ ไป
อาหารของอวิชชา
"ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวดังนี้ว่า:- อวิชชาก็อีกนั่นแล
มีสิ่งนี้เป็นปัจจัย จึงปรากฏ
เรากล่าวว่า
๑. อวิชชา มีอาหาร
อาหารของอวิชชา คือ นิวรณ์ ๕
๒. นิวรณ์ ๕ มีอาหาร คือ ทุจริต ๓
๓. ทุจริต ๓ มีอาหาร คือ การไม่สำรวมอินทรีย์
๔. การไม่สำรวมอินทรีย์ มีอาหาร คือความขาดสติสัมปชัญญะ
๕. ความขาดสติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือความขาดโยนิโสมนสิการ
๖. ความขาดโยนิโสมนสิการ มีอาหาร คือความขาดศรัทธา
๗. ความขาดศรัทธา มีอาหาร คือการไม่ได้สดับสัทธรรม
๘. การไม่ได้สดับสัทธรรม มีอาหาร คือการไม่ได้เสวนาสัปบุรุษ
การไม่ได้เสวนาสัปบุรุษอย่างบริบูรณ์ย่อมยังการไม่ได้ฟังสัทธรรมให้บริบูรณ์
การไม่ได้ฟังสัทธรรมอย่างบริบูรณ์ย่อมทำความไม่มีศรัทธาให้บริบูรณ์
ฯลฯ
นิวรณ์ ๕ บริบูรณ์ ย่อมทำอวิชชาให้บริบูรณ์
อวิชชามีอาหาร และมีความบริบูรณ์อย่างนี้."
(องฺ. ทสก. ๒๔/๖๑/๑๒๑)
-------------------
"อาหารของวิชชาและวิมุตติ"
"๑. วิชชาและวิมุตติมีอาหาร อาหารของวิชชาและวิมุตติ คือ โพชฌงค์ ๗
๒. โพชฌงค์ ๗ มีอาหาร คือ สติปัฏฐาน ๔
๓. สติปัฏฐาน ๔ มีอาหาร คือ สุจริต ๓
๔. สุจริต ๓ มีอาหาร คือ อินทรียสังวร
๕. อินทรียสังวร มีอาหาร คือ สติสัมปชัญญะ
๖. สติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือ โยนิโสมนสิการ
๗. โยนิโสมนสิการ มีอาหาร คือ ศรัทธา
๘. ศรัทธา มีอาหาร คือ การสดับสัทธรรม
๙. การสดับสัทธรรม มีอาหาร คือ การเสวนาสัปบุรุษ
การเสวนาสัปบุรุษอย่างบริบูรณ์ย่อมยังการได้สดับสัทธรรมให้บริบูรณ์
การได้สดับ (เล่าเรียน) สัทธรรมบริบูรณ์ย่อมยังศรัทธาให้บริบูรณ์
ฯลฯ ฯลฯ
โพชฌงค์ ๗ บริบูรณ์ ย่อมยังวิชชาวิมุตติให้บริบูรณ์
วิชชาวิมุตติมีอาหารอย่างนี้ มีความบริบูรณ์อย่างนี้"
(องฺ. ทสก. ๒๔/๖๑/๑๒๒)
"อาหารของอวิชชา อาหารของวิชชาและวิมุตติ"
ในหลายๆ แง่ เป็นเครื่องช่วยความเข้าใจในขั้นต่อๆ ไป
อาหารของอวิชชา
"ภิกษุทั้งหลาย เรากล่าวดังนี้ว่า:- อวิชชาก็อีกนั่นแล
มีสิ่งนี้เป็นปัจจัย จึงปรากฏ
เรากล่าวว่า
๑. อวิชชา มีอาหาร
อาหารของอวิชชา คือ นิวรณ์ ๕
๒. นิวรณ์ ๕ มีอาหาร คือ ทุจริต ๓
๓. ทุจริต ๓ มีอาหาร คือ การไม่สำรวมอินทรีย์
๔. การไม่สำรวมอินทรีย์ มีอาหาร คือความขาดสติสัมปชัญญะ
๕. ความขาดสติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือความขาดโยนิโสมนสิการ
๖. ความขาดโยนิโสมนสิการ มีอาหาร คือความขาดศรัทธา
๗. ความขาดศรัทธา มีอาหาร คือการไม่ได้สดับสัทธรรม
๘. การไม่ได้สดับสัทธรรม มีอาหาร คือการไม่ได้เสวนาสัปบุรุษ
การไม่ได้เสวนาสัปบุรุษอย่างบริบูรณ์ย่อมยังการไม่ได้ฟังสัทธรรมให้บริบูรณ์
การไม่ได้ฟังสัทธรรมอย่างบริบูรณ์ย่อมทำความไม่มีศรัทธาให้บริบูรณ์
ฯลฯ
นิวรณ์ ๕ บริบูรณ์ ย่อมทำอวิชชาให้บริบูรณ์
อวิชชามีอาหาร และมีความบริบูรณ์อย่างนี้."
(องฺ. ทสก. ๒๔/๖๑/๑๒๑)
-------------------
"อาหารของวิชชาและวิมุตติ"
"๑. วิชชาและวิมุตติมีอาหาร อาหารของวิชชาและวิมุตติ คือ โพชฌงค์ ๗
๒. โพชฌงค์ ๗ มีอาหาร คือ สติปัฏฐาน ๔
๓. สติปัฏฐาน ๔ มีอาหาร คือ สุจริต ๓
๔. สุจริต ๓ มีอาหาร คือ อินทรียสังวร
๕. อินทรียสังวร มีอาหาร คือ สติสัมปชัญญะ
๖. สติสัมปชัญญะ มีอาหาร คือ โยนิโสมนสิการ
๗. โยนิโสมนสิการ มีอาหาร คือ ศรัทธา
๘. ศรัทธา มีอาหาร คือ การสดับสัทธรรม
๙. การสดับสัทธรรม มีอาหาร คือ การเสวนาสัปบุรุษ
การเสวนาสัปบุรุษอย่างบริบูรณ์ย่อมยังการได้สดับสัทธรรมให้บริบูรณ์
การได้สดับ (เล่าเรียน) สัทธรรมบริบูรณ์ย่อมยังศรัทธาให้บริบูรณ์
ฯลฯ ฯลฯ
โพชฌงค์ ๗ บริบูรณ์ ย่อมยังวิชชาวิมุตติให้บริบูรณ์
วิชชาวิมุตติมีอาหารอย่างนี้ มีความบริบูรณ์อย่างนี้"
(องฺ. ทสก. ๒๔/๖๑/๑๒๒)