นับเพลา หลายขวบปี ที่ ดินแดนแห่ง พระนครและกรุงธนบุรีศรีมหาสมุทร อันเป็นที่รักของเราชาวสยาม และไพร่ฟ้าประชาราฏร์บางกอก ต้องตกเป็นเมืองขึ้น แก่ข้าศึก  ผู้กรีฑาทัพเข้ามาข่มขู่ คุกคาม ย่ำยีหัวใจเราชาวพระนคร ให้เลือกในสิ่งนั้น ยอมรับในสิ่งนี้ หลายสิ่งอันเป็นของจำลอง สร้างไม่เสร็จ ฉกฉวย เมื่อทวงถาม ก็เข่นฆ่า วาดภาพน่ากลัวเพื่อข่มขู่อาณาประชาราฎร์        "หากเจ้าไม่รับข้า เจ้าจะเจอสิ่งนั้น"      สิ่งอันเป็นเท็จที่เจ้าสร้าง
    บัดนี้ ถึงกาลที่เราจะผนึกกำลังกัน เพื่อต่อต้าน อริราฎร์ ผู้เข้ามายึดครองกรุงธน และพระนครแล้ว ปลดปล่อย อิสระแห่งความกลัว  ปลดปล่อยอิสระ แห่งความคิด แล้วเลือกในสิ่งที่เราต้องการ   "ความกลัว ทำให้เสื่อม"
                                      จงลุกขึ้น เปิดประตูเมือง รับทัพของเรา เข้าไปขับไล่ข้าศึกผู้มายึดครองเถิด  เพื่อเสรีภาพ และความเจริญรุ่งเรือง แห่งกรุงเทพมหาธานีธนบุรีศรีมหาสมุทร ของเรา
.............................................
    
แรม๖ค่ำ เดือน๓ ปีมะเส็ง ๓ มีนา รัตนโกสินทร์ศก ๒๓๒                    กาเบอร์๙ ทวงคืนพระนครแลกรุงธน กอบกู้เอกราช