ตอนที่ 1 part 1 http://ppantip.com/topic/30041844/
ตอนที่ 1 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30047179/
ตอนที่ 2 part 1 http://ppantip.com/topic/30062087/
ตอนที่ 2 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30092497/
ตอนที่ 3 part 1 http://ppantip.com/topic/30115477
ตอนที่ 3 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30131773
ตอนที่ 4 part 1 http://ppantip.com/topic/30153288
ตอนที่ 4 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30157283
ตอนที่ 5 part 1 http://ppantip.com/topic/30168514

ตอนที่ 5 part 2

ให้ใจอยากต่อต้านเพียงใดแต่ร่างกายก็ไม่ขัดขืน เจ้าความรู้สึกแปลกใหม่นั้นแผ่ซ่านไปทั้งร่างอย่างรวดเร็ว เด็กสาวตัวสั่นน้อยๆ อาการวูบวาบนั้นเริ่มจากริมฝีปากร้อนรุมลามไล้ไปตามผิวเนื้อและขุมขน แม้ร่างจะแช่อยู่ในสายน้ำเย็นเยียบแต่กลับรู้สึกอุ่นขึ้นทุกที

ชายหนุ่มต้องการเพียงลงโทษหล่อน เคยคิดว่ายายเด็กบ้านี่ไม่ได้น่าพิศวาสแม้แต่น้อย เป็นเพศหญิงที่ไม่ดึงดูดใจอันดับต้นๆในชีวิต แต่แล้วเขาก็ต้องประหลาดใจเมื่อเรือนร่างของเด็กกะโปโลกลับสร้างอารมณ์ใคร่ให้เกิดขึ้นได้ทีละน้อย เหมือนกับการจุดไฟด้วยถ่านไม้ มันไม่ได้ร้อนวาบในคราวเดียวแต่ค่อยอุ่นจัดจนระอุขึ้นเรื่อยๆนาทีต่อนาที กว่าจะรู้ตัวอีกครั้งความร้อนนั้นก็มากมายจนยากจะดับ

หล่อนไม่ได้ผอมแห้งอย่างที่คิด ทรวงอกอิ่มอยู่ใต้เสื้อเก่าคร่ำคร่านั้นอวบงามเกินวัยเสียด้วยซ้ำ มีเนื้อมีหนังซ่อนรูปแม้ไม่อวบอัดเต็มมืออย่างหญิงอื่นที่เคยเจอ แต่ก็ห่างไกลจากคำว่าไม้กระดาน ที่สำคัญคือเนื้อนวลไม่เหลวเผละผละ หล่อนคงวิ่งตะลอนทั้งวันร่างกายเนื้อตัวจึงหนั่นแน่นไม่มีไขมันสะสม ยิ่งได้ชิมก็ยิ่งติดใจมือของเขาป่ายปะไปหยุดที่สะโพกมนไล่เรื่อยขึ้นมาถึงอกอิ่มเต็มไม้เต็มมือและเฟ้นฟอนอยู่อย่างนั้น

ลลินากำลังคิดอะไรไม่ออกหรืออันที่จริงหล่อนไม่มีแก่ใจจะคิดอะไรทั้งนั้น เด็กสาวแปลกใจนักว่าสัมผัสคล้ายๆแบบนี้จากชายที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อเลี้ยง หล่อนเคยต่อต้านรุนแรง ทั้งชิงชังรังเกียจขยะแขยง ทำไมครั้งนี้กลับรู้สึกแตกต่าง จุมพิตที่น่าจะรังเกียจกลับจุดความรู้สึกที่หลับอยู่ในกายให้ลุกโชนขึ้น มือที่อ่อนแรงหยุดการข่วนหยิกตีไปนานแล้วมันวางแปะอยู่กับไหล่หนาแถมยังลูบไล้อย่างเผลอไผล หล่อนเบียดกายเข้าหาเผยอปากขึ้นรับจุมพิตร้อนเร่า นานเท่าไรไม่รู้อาจจะแค่ไม่กี่นาทีหรือนับชั่วโมง มารู้ตัวอีกครั้งเมื่อมือหนาลูบไล้ไปทั่วสะโพกแน่นตึงที่เกือบจะเปลือยเปล่า

เปลือย?

เด็กสาวตื่นจากอารมณ์เคลิบเคลิ้ม หน้าร้อนผ่าวสลับขนลุกขนชัน กางเกงขาสั้นหลุดไปตอนไหนก็ไม่รู้ ที่ยังเหลือปิดร่างเป็นกางเกงชั้นในผ้าบางจ๋อยเห็นไปถึงไหนถึงไหน กับเสื้อเชิ้ตตัวหลวมที่เปียกน้ำแนบเนื้อแถมเลิกขึ้นมาจนจะถึงอกอยู่รอมร่อ

“ปละ ปล่อย”
หล่อนอ้อนวอนอย่างลำบากยากเย็นดิ้นรนสุดแรงอีกครั้งสะบัดหัวไล่ความมึนงง ไอ้ยักษ์บ้านี่มันมีเวทย์มนต์หรืออย่างไรเสื้อผ้าหลุดไปตอนไหนยังไม่รู้ตัว ในน้ำแบบนี้กางเกงขาสั้นแนบตัวมันยังถอดได้ ขืนหล่อนแช่น้ำต่อไปมีหวังเปลือยกายล่อนจ้อน เด็กสาวพยายามขืนตัวออกห่าง แว๊ดเสียงเขียว

“อย่ามารุ่มร่ามกับฉัน ไม่งั้นแม้แต่เงาหัวก็จะไม่มี”

“ใครรุ่มร่ามกับใครก่อนกันแน่”

เขาเองก็ไม่อยากยอมรับให้เสียหน้าว่าโดนเด็กมันยั่วจนเกือบเตลิดไปเหมือนกัน  คงเป็นเพราะหลายวันมานี้ไม่ได้ปลดปล่อยอารมณ์ตามประสาวัยหนุ่ม เขาจึงจุดติดง่าย … ต้องไม่ใช่เพราะเด็กตัวแสบแน่ๆ

“เธอมันก็...พอใช้ได้หรอกนะ แต่ยังไม่เร้าใจพอ” แค่โดนจับโดนจูบหล่อนก็ตัวสั่นเทิ้ม แต่ยืนทำตัวแข็งทื่อไม่เป็นงานแบบนี้ขี้เกียจสอน เสียเวลา!

“ว่าอะไรนะ” เด็กสาวหัวหมุน นี่มันสบประมาทกันชัดๆ

“อีกซักสิบปีค่อยว่ากัน ไปเรียนวิชายั่วผู้ชายมาก่อนไป๊” ว่าเสร็จเขาก็ดันตัวหล่อนออกดำน้ำผลุบหายไปพร้อมกับเสื้อผ้า ลลินาผวาคว้าจับแก่งหินยืนนิ่งอยู่อย่างนั้นจนเขาใส่เสื้อผ้าและหายลับตาไป เด็กสาวจึงได้กรีดร้องอย่างเจ็บใจที่สุดในชีวิต

********************