ตอนที่ 1 part 1 http://ppantip.com/topic/30041844/
ตอนที่ 1 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30047179/
ตอนที่ 2 part 1 http://ppantip.com/topic/30062087/
ตอนที่ 2 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30092497/
ตอนที่ 3 part 1 http://ppantip.com/topic/30115477
ตอนที่ 3 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30131773
ตอนที่ 4 part 1 http://ppantip.com/topic/30153288
ตอนที่ 4 part 2 (จบตอน) http://ppantip.com/topic/30157283
ตอนที่ 5 part 1 http://ppantip.com/topic/30168514
ตอนที่ 5 part 2 http://ppantip.com/topic/30178978

    “เจ้ายักษ์” เสียงเรียกแผ่วเบาสลับกับเสียงหัวเราะรื่นรมย์ ทำให้ชายหนุ่มที่หลับอยู่ค่อยปรือตามอง แปลกใจอยู่บ้างที่หน้ายายเด็กแสบอยู่ใกล้เหลือเกิน เขาสะบัดหัวไล่ความมึนงงหลังเผลองีบหลับไปนิดค่าที่เพลียจัด

    “เฮ้ย” เขาร้องลั่น สะบัดมือข้างหนึ่งที่ถูกล่ามด้วยกุญแจมือติดกับราวเหล็กหัวเตียง ดันล๊อคแน่นเสียอีก

    “ไอ้เด็กเปรต ทำอะไร” เขาตวาดลั่นที่ยังงัวเงียหายวับราวปลิดทิ้ง

    เด็กสาวหัวเราะคิกคักในมือชูลูกกุญแจเล็กๆ โลหะนั้นต้องกับดวงไฟบนเพดานห้องจนวาววับไม่แพ้ประกายตาของคนถือ ที่สำคัญหล่อนกำลังนั่งทับอยู่บนตัวเขา ทั้งเนื้อทั้งตัวมีเพียงเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งตัวโปรดของเขาปิดกายอยู่ ผมเปียกน้ำชื้นจนลู่ล้อมใบหน้านวลใส หล่อนกำลังยิ้ม ยิ้มอย่างสุขใจที่สุดในชีวิต

    “ไหน ใครว่าต้องไปหัดยั่วผู้ชายน้า”

หล่อนถามอย่างยั่วเย้ายิ้มกริ่มถูกใจเสียนัก กุญแจดอกเล็กในมือถูกปาทิ้งกลิ้งไปอยู่ซอกใดซอกหนึ่งของห้อง ขาเรียวผิวเนียนเรียบกริบหนีบแน่นกับลำตัวแกร่งเจ้าหล่อนยังโน้มหน้าลงชิดแนบริมฝีปากฉ่ำกับข้างแก้มขบเม้มให้จั๊กจี้ และเล็มคางสากไล่ไปยังซอกคอ ก่อนจะหยุดอยู่ที่แผงอกหนาที่เสื้อยืดตัวเดียวของเขาถูกเลิกขึ้นสูง วีรสิงห์ขนลุกซู่ตั้งแต่หัวจรดเท้ากัดกรามกรอด เขาพลาดท่ายายเด็กบ้าจนได้

“หยุด จะทำอะไร หือ ยายตัวแสบ รู้ไหมกำลังเล่นกับอะไรอยู่”

“เล่นกับเจ้ายักษ์” ปากฉ่ำแดงสดก้มลงจุ๊บที่ยอดอก ชายหนุ่มขนลุกขนชันอีกครั้งบิดกายด้วยความรัญจวนมือกำเกร็งแทบดิ้นตาย ให้ตายเถอะใครเป็นคนสอนหล่อน สอนให้ทำแบบนี้กับผู้ชาย

ริมฝีปากเล็กๆกดย้ำไปตามแผงอกปากนุ่มๆฉ่ำๆลากไล้ไปกับผิวเนื้อสากระคาย ที่ร้ายกาจที่สุดคือหน้าท้องเนียนแบนราบยามเมื่อหล่อนก้มตัวลงมันแนบไปกับกล้ามท้องของเขา แถมเจ้าตัวยังขยับถูไถไปมาอย่างจงใจแกล้ง ไหนจะผิวเนื้อที่ต่ำลงไปกว่านั้นมีสิ่งปกปิดเป็นชั้นในตัวบางจิ๋วเพียงตัวเดียว ทั้งกดทั้งแนบเสียอย่างนั้นมันมีขนาดอย่างไรตื้นลึกหนาบางเท่าไรแทบจะเดาได้ ไหนจะทั้งบดเบียดจนร้อนฉ่าไปแทบทุกตารางนิ้ว

“ยายเด็ก...” เขาอ้าปากจะด่า หล่อนผงกหัวขึ้นมองตาเขม็ง

“ไม่ใช่เด็กแล้วนะ” สบประมาทกันชัดๆ วันนี้หล่อนจะแสดงให้รู้ว่าเขาคิดผิด

ปากเล็กยื่นเข้าหาประทับริมฝีปากราวกับจะพิสูจน์ ลิ้นนุ่มแตะเล็มลิ้มลองราวกับจะชิม แต่เพียงพักเดียวก็เปลี่ยนเป็นเรียกร้องทั้งยั่วเย้าหยอกล้อ ชายหนุ่มร้องครางเสียงต่ำแรงปรารถนาร้อนเร่าที่มิอาจห้ามถูกจุดขึ้นในนาทีนั้น เขายันกายขึ้นใช้แขนข้างที่ว่างจับประคองศีรษะทุยจูบตอบดูดดื่ม ลิ้นร้อนเกี่ยวพันราวกับจะลิ้มรสความหวานทั้งหมดทั้งมวลต่างฝ่ายต่างดื่มกินกันและกันอย่างกระหาย

“ไปเรียนมาจากไหน” เขาครางเสียงแผ่วชิดริมฝีปากแดงฉ่ำหัวหมุนติ้วราวกับละเมอ ความร้อนไม่รู้ที่มาแล่นปราดไปทั่วร่างจนระอุ

“ดูหนังโป๊” ลลินาว่าไปเรื่อยเปื่อย เรื่องอย่างว่ามันเรียนรู้ยากเสียเมื่อไรเล่า หล่อนไม่ใช่เด็กอมมือสักหน่อยใครใช้ให้เขาชี้หน้าสบประมาทก่อน เด็กสาวส่งเสียงหัวเราะหวานใสอย่างที่คนฟังรู้สึกว่าเซ็กซี่เหลือร้าย หล่อนเอียงคอซบกับอกกว้างพักหายใจหายคอ หลังการจูบที่ยาวนานจนแทบสูบลมหายใจไปจนหมด แค่ปลายลิ้นนุ่มแตะกันมันกลับให้ความรู้สึกเหมือนถูกไฟฟ้าช๊อตใจหล่อนเต้นรัวจนคิดไปเองว่ามันโลดแล่นจนหลุดจากโพรงอก การสัมผัสกันมันดีอย่างนี้นี่เองร้อนฉ่าซาบซ่านกระสันรัญจวนจนร่างแทบจะบิดเป็นเกลียว มือเล็กไล้แผ่นอกที่มีขนปกคลุมไปมาอย่างเผลอไผล

“เก่งมั้ย” นิ้วเล็กจิ้มวนแถวยอดอกสีเข้ม ชายหนุ่มรีบจับมือหล่อนไว้ไม่ให้หล่อนลูบต่ำไปกว่านี้ เขายันตัวขึ้นทุลักทุเลมือข้างที่ติดกับราวเหล็กถูกกระชากจนเตียงสะเทือน วีรสิงห์คำรามลั่น

“ปล่อย”

“กุญแจไม่มี” ตาใสเบิกโต หล่อนยังทำหน้าบ๊องแบ๊วไม่รู้เรื่องรู้ราว

“เหลือมือเดียวก็อย่าคิดว่าจะรอด” เขาแทบจะคลั่งตายและอาจทำอย่างนั้นได้จริงๆ

“ก็ไม่ได้ว่าอะไร” หล่อนแกล้งถอนหายใจ มือจับปกเสื้อเชิ้ตกระพือลมราวกับร้อนเสียเต็มประดา เจ้าของเสื้อตัวโตกว่าเธอเกือบเท่าตัวไหล่เสื้อจึงตกห้อย ขยับนิดขยับหน่อยมันก็ตกลู่จนเห็นไหล่นวลเลยไปถึงเนินอกขาวอวบ ชายหนุ่มคว้าทีเดียวก็ตวัดเอวคอดรัดร่างน้อยมาไว้กับอกเรือนกายแกร่งร้อนรุ่มอารมณ์ปรารถนาขับดันให้บางอย่างในตัวผงาดสู้ราวกับจะกระโจนออกมาจากกางเกงเนื้อหนา

“ตัวแสบ...” แค่คิดจะต่อว่าเจ้าหล่อนก็ตาละห้อย มือเรียวยังโอบรอบคอแนบแก้มใสกับคางสาก มือแค่ข้างเดียวมีเรี่ยวแรงมหาศาลจริงอย่างที่ว่า เขาคว้าร่างเล็กรัดไว้แน่นระดมจูบรุนแรงจนปากบางนั้นช้ำบวม

“เจ็บนะ” หล่อนทำเสียงเล็กเสียงน้อยราวกับจะต่อว่า

“ปล่อยนะ ...คนดี” เขางึมงำกับแก้มใส เพิ่งรู้ว่าหล่อนหอมหวานนัก เป็นความหอมสดชื่นจากผิวเนื้อละมุน เหมือนดอกไม้สดแรกแย้มประพรมด้วยน้ำค้างใสบริสุทธิ์ ยิ่งได้ชิมยิ่งติดในรสชาติ

“นะ” วีรสิงห์เว้าวอน อย่างที่ไม่เคยขอร้องผู้หญิงคนไหน

“ก็...ได้” หล่อนพยักหน้าหงึก

“อยู่ทางโน้น” เขาบอกพลางพยักเพยิดเร่งให้หล่อนไปดู แม่เจ้าประคุณลุกนั่งเชื่องช้าค่อยคืบลงจากเตียงก่อนจะทำให้หัวใจวายอีกครั้งด้วยการคลานเข่าไปที่มุมห้อง สะโพกมนตึงแน่นใต้ชั้นในตัวจิ๋วผ้าบางแจ๋วยักย้ายไปทางโน้นทีทางนี้ที วีรสิงห์รู้สึกเหมือนเลือดลมจะพุ่งปรี๊ดออกทางรูจมูก เขาขยับเกร็งแขนข้างที่ถูกล๊อกจนผิวเนื้อถูกโลหะบาดได้แต่สบถพึมพำตีอกชกหัวอยู่คนเดียว “ปั๊ดโธ่โว้ย”

“ไม่มี” หล่อนคลานเข่าหันกลับมาที่เตียง แน่นอนว่ามองจากมุมของเขามันเห็นลึกไปถึงไหนต่อไหน จนยายตัวแสบแทบจะเปลือยกายต่อหน้าต่อตาอยู่แล้ว ตากลมยังจับจ้องคล้ายจะเชิญชวนชายหนุ่มเมินหน้าหนีกัดกรามกรอดท่องนะโม ร่ำๆจะทุบหัวเตียงทิ้งอยู่รอมร่อ

“อ๊ะ เจอแล้ว” จู่ๆหล่อนก็ร้องเสียงดังชูชิ้นโลหะเล็กๆในมือ แม่สาวแสบกลอกตาเจ้าเล่ห์ ไม่ได้ปาทิ้งสักหน่อย กลง่ายๆที่ตาศักดิ์เล่นกับคุณหนูแหม่มตั้งแต่ตัวกะเปี๊ยก แกล้งทำทีเป็นปาของทิ้งหลอกให้หล่อนวิ่งหาตามสุมทุมพุ่มไม้ที่ไหนได้ยังซ่อนอยู่ในมือ

“ไข เดี๋ยวนี้” ชายหนุ่มหันขวับบอกเสียงห้าว เหงื่อเริ่มซึมตามใบหน้า ร่างกายร้อนผ่าวปวดหนึบจนต้องกัดริมฝีปากระงับใจ หล่อนยังดูไม่ใส่ใจคลานต้วมเตี้ยมแถมไต่ร่างขึ้นมาเชื่องช้า

“อย่าดิ้นสิ มันใส่ไม่ได้” สาวแสบทำอ้อยอิ่งกว่าจะสอดลูกกุญแจเข้าไปได้ก็ใช้เวลานานเป็นชาติ แถมยังลีลาจัดมีการหยุดหันมาจูบแก้มแถมยิ้มให้จนตาพราว

“เร็วๆเถอะน้ำผึ้ง จะตายอยู่แล้ว” มือข้างที่ว่างสอดเข้าใต้เสื้อตัวบางลูบไล้สะโพกมนอยู่ไปมาผิวเนื้อใต้ฝ่ามือเนียนนุ่มไร้ที่ติ เขาซุกหน้ากับซอกคอขาวเจ้าหล่อนหัวเราะคิกบิดตัวไปมา พักเดียวเสียงกริ๊กก็ดังขึ้นราวกับเสียงสวรรค์ พริบตาที่มือหลุดจากพันธนาการเขาคว้าร่างเล็กกดลงกับเตียงโถมกายเข้าหาราวสิงโตตะครุบเหยื่อรั้งเสื้อเชิ้ตตัวโคร่งขึ้นไปกองที่คอโดยไม่เสียเวลาแกะกระดุม

ยายเด็กนี่ซ่อนรูป

ทั้งที่เคยสัมผัสมาแล้วแต่ไม่ชัดเจนกระจ่างตาเท่าครั้งนี้ เนื้อนวลใต้ร่มผ้าขาวเนียนไร้ที่ติกลิ่นกายหลังอาบน้ำหอมกรุ่นสดชื่น ผิวเนื้อเรียบลื่นนุ่มมือกว่าสาวคนไหน

หล่อนมันนักยั่วอารมณ์อย่างร้าย ถ้ากลืนกินได้เขาคงทำไปแล้ว

“ห้า” อยู่ๆยายเด็กช่างยั่วก็หัวเราะคิกดิ้นรนผลักเขาออกจากอ้อมอก พูดอะไรที่เขาไม่เข้าใจความหมาย

“อะไร จะให้เอาห้าครั้งหรือไง” เขาขู่ฟ่อจะลงโทษให้เข็ดหลาบเด็กอะไรร้ายนัก อย่าว่าแต่ห้าเลยให้สิบหรือร้อยครั้งก็ยังไม่รู้ว่าจะอิ่มอย่างที่ใจอยาก

“สี่” หล่อนยกนิ้วแถมทำหน้าล้อเลียน คราวนี้เขาขมวดคิ้วอยากรู้หล่อนจะมาไม้ไหน

“สาม” เจ้าหล่อนโอบมือเรียวรอบคอยกตัวขึ้นหา ชายหนุ่มรั้งร่างบางไว้แนบอก หล่อนยังไม่หยุดนับเลข

“สอง” เสียงใสหัวเราะคิก ขาเรียวกระหวัดรอบเอวดันตัวเข้าหาจนแทบจะกลืนร่างเป็นเนื้อเดียวกัน

“หนึ่ง”

“ระฆังหมดยก” เจ้าหล่อนกระซิบกระซาบข้างหู ราวกับเป็นความลับเสียเต็มประดา

แทบจะทันทีที่จบประโยค ประตูห้องก็เปิดผลัวะเข้ามาพร้อมกับเสียงหวีดร้องของแม่สาวชาวป่าคนงาม ตามด้วยเสียงถ้วยจานแตกดังเปรื่องปร่า ด้วยความที่เจ้าตัวถึงกับมืออ่อนเท้าอ่อนเมื่อเข้ามาเห็นภาพคาตา

“กรี๊ด”

ลลินาหัวเราะขึ้นเต็มเสียง ใครอยากให้หล่อนตรงเวลาล่ะ ตากลมปรายมองนาฬิกาเรือนเล็กที่หัวเตียง
ดูสิหนึ่งชั่วโมงพอดีเป๊ะ!

สีแพรกระทืบเท้าเต้นเร่าอยู่หน้าประตูหน้าตาเจ้าหล่อนแดงจัดก่อนจะร้องโหยหวน แต่กลับพูดได้แค่คำเดียวซ้ำไปซ้ำมา “นาย” จากนั้นหล่อนก็ร้องไห้โฮ เสียงร้องดังก้องในความเงียบทำเอาผู้คนตื่นตกใจชูหน้าสลอนที่บานประตูแต่พอมองเข้ามาเห็นหน้าตาเอาเรื่องของนายสิงห์ก็พากันหลบวูบวาบ

วีรสิงห์คอตกอารมณ์ปรารถนาปลิววับไปกับเสียงแผดแปดหลอดและสายตาใคร่รู้นับสิบคู่ หมดกัน หมดแล้ว ความเป็นชายที่ชูผงาดกลับห่อเหี่ยวจนแทบหลับ ข้างยายตัวแสบก็ทิ้งตัวลงนอนหัวเราะจนตัวงอ ไม่สนใจตาดุที่มองมาอย่างมาดร้ายหมายหัว

********************