ตั้งแต่เด็กจนโตเราใช้ชีวิตกับยายตามาตลอดส่วนแม่ก็ทำงานอยู่กรุงเทพ ยายเราก็เป็นคนอารมณ์ร้อน ทำอะไรไม่ได้ดั่งใจก็ด่าแบบคำแรงๆขึ้นกูมาตลอด  ตอนเด็กเราร้องไห้เพราะยายบ่อยมากแต่ก็รักพอยิ่งโตเราก็เก็บกดเคยคิดเรื่องดิ่งๆ เพราะช่วงนั้นทั้งเรื่องเรียนโดนคนในครอบครัวกดดันเรื่องเรียนอยากให้เก่งๆ ยายก็ด่าเราตลอด แต่เราก็ผ่านมาได้ แต่พอหลังๆ เราจะสอบเข้าร.ร เราก็ต้องติวหนังสือเป็นพิเศษ แต่เราก็ไม่ได้เก่งอะไรมาก เป็นเด็กทั่วไป ไม่ได้เก่งมีดีแค่วาดรูปเป็น ยายก็จะชอบเอาเราไปเปรียบเทียบกับคนอื่น จนวันปัจฉิมผู้ปกครองก็มาแสดงความยินดี ร.ร เราก็เลี้ยงก๋วยเตี๋ยวน้ำต่างๆขนมฟรี เราก็ เลยพายาย ย่า ปู่ ไปนั่งกับเพื่อนและแม่ของเพื่อน จนยายพูดถึงเรื่องสอบเข้าห้องพิเศษ ยายเราก็เริ่มว่าเราเรียนไม่เก่งไม่เพื่อน สอบไม่ติดแน่ๆ แต่เพื่อนเราสอบติดแน่นอน แม่เพื่อนก็พูดประมาณแบบ ลูกฉันแกก็ไม่ได้เก่งอะไรนั้นหรอก ก็พอเรียนได้ๆ ขอให้ทั้งสองอยู่ห้องเดียวกันก็ดีแล้ว ซึ่งยายเราก็บอกแม่เพื่อนอยู่อย่างเดียวว่า ติดอยู่แล้วแต่..(ชื่อเรา) มัน​ไม่​น่าจะติดหรอกยังไง ...(ชื่อเพื่อน) ก็ติดอยู่แล้ว สุดท้ายเรากับเพื่อนก็ไม่ติด แต่เราก็ไม่ได้คิดอะไรเพราะห้องไหนเราก็อยู่ได้พอเรากลับบ้านมาติวหนังสือ ยายก็เอาเรามาเปรียบเทียบกับเพื่อนอีกว่า .. (ชื่อเพื่อน) ยายว่ามันมิติดห้องสองเดะ  แม่มันเป็นครูมันสิเก่งคือแม่มัน . เราก็บอกยายว่าคนเราเก่งคนล่ะด้าน แต่เราก็ยอมรับว่าเพื่อนมันเก่งกว่าเราแต่เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนกระทั่งยายก็ชอบพูดว่าเราไม่ติดหรอกห้องสอง มันทำให้เราหมดกำลังใจในการติวหนังสือสุดๆ แถมเราตื่นมาประมาณตี 4 เราก็ได้ยินยายนินทาเรากับย่า มันทำให้ เราที่เคย รัก ยายสุดๆ มันก็ เริ่มแย่อีกครั้งทำให้เราแถมไม่อยากจะอยู่กับยาย  อะไรที่เราทำไม่ได้ยายก็จะว่าเราไม่ฉลาดบ้าง ล้อเลียนบ้าง ว่าตัวเองทำได้หมดแค่สอบห้องพิเศษนิดเดียวก็ติดไม่เหมือนเรา ยายก็จะชอบบังคับให้เราทำไปขอนู้นขอนี้ อยากให้เราไปทำตัวเป็นเด็กน่ารักไปขอเงินญาติคนรวยๆบ้าง อะไรแกก็ชอบทำให้รู้สึกดิ่งสุดๆ เซฟโซนเราก็มีเพียงแค่โทรศัพท์กับเกมที่ทำให้เรามีความสุขไม่คิดมาก พอจับนานๆ ก็โดนยายว่านู้นว่านี้อีก ช่วงหนึ่งเราพยายามเป็นเด็กดี ทำงานบ้าน ทุกครั้ง ยายด่าอะไรมาก็ไม่พูดสักคำ เพราะอธิบายไปเท่าไรผู้ใหญ่ก็มองว่าเถียง จนกระทั่งยายด่าเราบ่อยจนเราไม่อยากฝืนตัวเอง เราก็เลยช่วงนั้นอยู่แต่ในห้องไม่ออกไปคุยกับใครเลย บ้างครั้งแกก็ดีเดี๋ยวก็ร้าย..เราก็เคยระบายความรู้สึกเราออกไปให้ยายฟังหลายครั้ง ยายก็แค่อื้มๆ จบ แต่เมื่อแกก็ไม่ได้สนใจคำพูดเราเลย แกก็ทำร้ายความรู้สึกเราจนมาทุกวันนี้ เราควรจะต้องทำยังไงดี เราจะ ต้อง ปรับตัวแบบไหน?