สวัสดีครับ คือผมมีเรื่องมาถามเพื่อนๆกันครับ
คือผมชอบโดนด่าหรือต่างๆแบบหัวข้อเลยครับ จะเล่าตั้งแต่รู้สึกว่าพ่อแม่ไม่พร้อมที่จะเลี้ยงเลยก็ว่าได้ครับคือผมเกิดที่ต่างจังหวัดครับแล้วเกิดได้ประมาณ6เดือนแล้วพ่อแม่เหมือนไม่พร้อมที่จะเลี้ยง ยายผมที่เป็นญาติเลยเอาผมไปเลี้ยงที่กรุงเทพครับผมโตมาที่กรุงเทพเรียนที่กรุงเทพโดยที่ยายเลี้ยงผมมาตั้งแต่เด็กเลยครับชีวิตก็ปกติดีครับเหมือนเด็กทั่วไปแต่ไม่มีเพื่อนในระแวกบ้านครับเลยเหมือนได้นิสัยไม่ชอบยุ่งกับใครมาไปรร.ก็มีเพื่อนที่สนิทกันมากแค่2คน(ปกติปิดเทอมผมจะกลับมาต่างจังหวัดนะครับ)แต่พ่อแม่ส่งค่าเทอมให้ครับแต่เรื่องค่าใช้จ่ายในชีวิตเรื่องเรียนพิเศษอะไรต่างๆยายออกหมด จนมาถึงจบ6หกได้กลับมาอยู่ ตจว. เข้าเรียน.1-4ที่นี้ ชีวิตพังมากครับจิตแย่มากคิดสั้นหลายครั้งแต่ก็ไม่เคยทำเพราะว่าก็คิดถึงอนาคต ผมปรับตัวไม่ได้เลยแถวอยู่ไม่ได้ แต่ตอนย้ายมาแรกก็ไม่ได้โดนอะไรมากนะเท่าที่จำได้ จนม.2เริ่มโดนด่าเรื่องต่างๆละเรื่องในชีวิตประจำวันนี้แหละครับคือขอบอกไว้ก่อนเลยว่าผมปรับตัวไม่ทันจริงคืออยู่นี้เค้าจะมีสภาพการใช้ชีวิตไม่เหมือที่นี้นครับแต่ผมทำงานบ้านนะแต่ก็จะโดนด่าว่าไม่ช่วยทำไรเลยเอาแต่เล่นทั้งๆที่ผมทำแต่แกไม่เห็นกันผมก็เลยไม่พูดอะไรต่อแล้วก็เรื่องต่างๆเช่นการกินคือผมเป็นคนที่กินได้เกือบทุกอย่างแต่ก็จะมีบางอย่างที่กินไม่เป็นละพอมีอาหารที่ผมกินไม่เป็นผมก็จะไปกินไปทำกินเองเลย ก็จะเริ่มมีคนพูดละทำไมไม่ลองกินจะได้ไม่โดนเค้าหลอกอันนี้ผมเข้าใจครับว่าหวังดีแต่คือคนกินไม่เป็นจริงๆอะให้ทำไงอธิบายไปหลายรอบมากกกกกกก็โดนตลอดแถวโดนด่าอีกงง แล้วคือยายที่เป็นยายที่อยู่ตจวอะครับผมไม่ถูกกับแกเลยเพรสะนิสัยแกไม่ชอบมากคือเวลาผมทำอะไรดีพลาดขายหน้าแกจะเอาไปเล่าให้ทุกคนฟังหมดเลย!!!ทุกคนที่แปลว่าครอบครัวจนถึงคนในหมู่บ้านที่ไม่รู้จักคือหลานตัวเองนะเอาไปพูดได้ไงแล้วคนในหมู่บ้านคือเล่ากันเร็วมากสรุปผมก็กลายเป็นคนไม่ดีในสายตายคนอื่นอีกเห้อ ผมจะมีญาติที่เป็นวัยเดียวกันครับเล่นด้วยกันตั้งแต่เด็กชอบไปเล่าด้วยกันจนคนในครอบครัวเริ่มด่าทำไมไม่อยู่บ้านผมก็เลยบอกว่าไปเล่นมาไม่ได้ดูเวลาเลยแกก็เริ่มบ่นละผมก็เลยบอกแกว่าขอโทษจะกลับให้เร็วกว่านี้ ละวันใหม่ผมก็กลับเร็วกว่าเดิมก็โดนอีกละ เลยไม่ไปเลยจ้าสรุปมาว่าเราอีกมำไมไม่ออกไปเลยอยู่แต่ในห้องผมเลยเลือกที่จะไม่พูดๆเวลาผมดีกว่า(คือคนอบครัวบอกว่าเวลามีอะไรกันให้ใช้เหตุผลพูดคือผมใช้เหตุผลพูดอยู่แล้วครับแต่พอผมพูดบอกว่าผมเถียงผมนี้ห้ะเลยเลยเลือกที่จะไม่พูดอะไร)ละชีวิตก็วงลูบแบบนี้แหละครับเพิ่มเติมโดนโดนพวกเด็กในหมู่บ้านด่าอีกตั้งแต่เด็กเลยจ้าโดนด่าจนโตเลยเลยเก็บกดมากกกกกก บ้านก็ด่า คนในหมู่บ้านก็ด่าอีก มีวันหนึ่งไม่ไหวมากแต่ทำไรไม่ได้เอาหมอนมาปิดหน้าแล้วกรี้ดเลยกรี้ดเสร็จร้องไห้ต่อแต่ไม่เคยทำร้ายตัวเองทนแบบนี้จนถึงม.4สรุปหนักกว่าเดิมยิ่งโตยิ่งโดนแบบจัดเต็มกว่าตอนเด็กอีกแบบทุกอย่างคูณ10มีแต่คนดูถูกความฝันจ้าบอกอยากเป็นหมด เค้าบอกว่าหมอลำหรอละก็หัวเราะกันเฟลมากเลยเงียบใส่เลยเคยโดนคนยายแท้ๆด่าด้วยจ้าคนที่เอาเรื่องฉันไปปล่อยต่อแบบแกมาด่าฉันฟันเหลืองตลกมาก5555ไปนินทากับยายอีกคนไอเราได้ยินเลยพูดเลยมันไม่ได้เหลืองแต่ฟันแต่ละคนมันสีไม่เหมือนกันเนอะด้วยความที่แกเอาเราไปพูดหลายเรื่องอะเราไม่ไหวเลยพูดแกก็ไปไม่เป็นเลยจ้าอีกเรื่องคือผมมีน้องสาวละพ่อแม่รักลูกไม่เท่าแกก็บอกว่ารักเท่ากันหมดแหละน้องได้ทุกอย่างที่อยากได้ผมขอบ้างแกบอกว่าเปลืองอาจเป็นเพรสะว่าแกไม่ได้เลี้ยงผมด้วยแหละแต่น้องเลี้ยงตั้งแต่ก็มีอีกหลายเรื่องมากครับเล่าวันนี้คงไม่จบคืออยากระบายอะครับไม่มีอะมากแต่ว่าผมควรทำไงดีกับสถานการณ์แบบนี้;-;ถ้าว่างจะมาเล่าให้จบละกันนะครับวันนี้ไม่ไหวเขียนไปนึกถึงตอนโดนด่าไปจะร้องไห้