เอฟอายุได้ประมาณ 24 ปี น้องพีอายุ 22 ปี เรียนจบชั้นปีที่ 4 แล้ว แต่น้องพีขอพักก่อนสัก 1 เดือนแล้วจึงค่อยหางานทำ
ระหว่างนั้นพ่อเอฟก็ถามน้องพีอยู่เรื่อยๆว่า จบรึยัง ได้งานรึยัง น้องพีเป้นคนพูดน้อยเก็บอาการเก่ง ก็ได้แต่เงียบเฉย 
ต้องบอกว่าตอนนั้นเอฟเริ่มจบความสัมพันธ์กับแฟนหนุ่มแล้ว เธอขอใช้ชีวิตแบบไม่มีใครสักระยะ 

เวลาผ่านไป 6 เดือน น้องพีได้งานบริษัทโลจิสติกส์แห่งหนึ่งแถวคอนโด เอฟได้เจอความรักครั้งใหม่กับหนุ่มวัย 23 ปี
อายุห่างกัน 1 ปี พ่อของเอฟออกรถกระบะอีก 1 คันเพราะเห็นว่าไม่ต้องส่งเสียน้องพีแล้ว เหตุผลคือต้องการให้คนรู้จักนำมาวิ่งงาน
(แปลกๆมั้ยคะ) ออกรถให้คนอื่นวิ่งงาน เอฟพูดอะไรไม่ได้ พูดไปพ่อเอฟก็ว่ากลับมาทุกครั้งว่าไม่ใช่เรื่องของเธอ
ก็ได้แต่ปล่อยให้พ่อของเธอทำตามสิ่งที่คิดและต้องการตามใจได้เลย 

แม่ของเอฟยังคงโทรมาเรื่อยๆเริ่มหนักขึ้นคือค้างคาห้องเป็นจำนวน 2 เดือน
เหตุจากการที่ไม่ได้ไปทำงานและไม่มีค่าจ้าง
ลำพังเงินที่เอฟให้ไม่ได้มากพอที่จะใช้จ่ายได้ทั้งเดือนแน่นอน แม่ของเอฟขอเงินเพิ่มขึ้น
เอฟให้เพิ่มจากเดิมเป็น 2000 บาทแม่ของเอฟไปกู้หนี้นอกระบบมาจำนวน 1 ก้อน เป็นจำนวนเงิน 10,000 บาท
เพื่อหวังว่าจะนำมาจ่ายค่าห้องที่เก่าและได้ปรึกษาว่าจะเปลี่ยนงานใหม่แถวชลบุรีรวมถึงย้ายที่พักไปนู่นเลย

ทุกคนสงสัยมั้ยคะ ว่า เอ๊ะ ทำใหม่ต้องเปลี่ยนงานไปแถวชลบุรีเลย มันมีเหตุผลค่ะ
เพราะก่อนหน้านี้แม่ของเอฟจะชอบบ่นพรึ่มพร่ำถึงผู้ชายบางคนที่แม่ของเธอคบหา เอฟจะรู้ได้ทันทีว่า
ผู้ชายคนนั้นอยู่แถวไหนเพราะแม่ของเธอจะชอบพูดถึงสถานที่นั้นๆ เช่น อยากไปตรงนั้นนะ ตรงนี้มีที่ทำงานนะมีคนบอกมานะ 
แม่ของเอฟเป็นเชื่อคนง่ายมากๆค่ะ

หลังจากแม่ของเอฟปรึกษาและตัดสินใจย้ายไปทำงานแถวชลบุรีลูกๆทั้ง 2 คนรวมถึงพ่อของเอฟ ก็ได้ช่วยกันเก็บข้าวของย้ายออกไป
มุ่งหน้าไปที่นิคมอุตสาหกรรมชลบุรี ไปที่ห้องเช่าแห่งนึงราคาประมาณ 2000 บาท ใกล้กับโรงงาน ก่อนหน้านั้นแม่ของเอฟเป็นช่างเย็บผ้านะคะ 
แต่งานใหม่ที่ได้เป็นงานแพ็คสินค้าที่ต้องยืนทำงานเป็นชม. เอฟก็ปล่อยให้แม่ได้ทำอย่างที่ตั้งใจเคยขัดแล้วแต่ไม่เป็นผล
แม่ขอซื้อโต๊ะเครื่องแป้งใหม่ ที่นอนใหม่ โดยขอให้พ่อและเอฟจ่ายให้ก่อนและจะทำงานใช้คืน 
ซึ่งจริงๆแล้วเอฟและพ่อรู้อยู่แล้วว่าไม่มีทางได้คืนแน่นอน งานยังไม่มีเลย จะทำรอดหรือไม่ก็ยังไม่รู้ แม่ของเอฟเป็นแบบนี้อยู่บ่อยๆ