เคยทำกรรมฐานมาหลายที่
กำหนด พุทโธ    กำหนดลมหายใจเข้าออก
 
แบบนี้ผมคิดว่าถูกที่สุด
กำหนดตามอาการปัจจุบัน แบบนี้ผมรู้สึกว่าจะถูกว่า เพราะตรงกับวิธีทำให้มรรค 8 เกิด เช่น มีความรู้สึกหงุดหงิดเข้ามา กำหนดรู้หงุดหงิดหนอ ไปเรื่อยๆ หงุดหงิดยุบลง พระอาจารย์บอกว่า นี้แหละคือมรรค 8 สิ้งนี้จะคอยทำหน้าที่ กำจัด กิเลส โมทะ โทสะ ทำให้จิตใจได้รับการชำระให้สะอาด เราจึงได้บุญ
เพราะบุญคือ การชำระจิตใจให้สะอาด การกำหนดตามอาการปัจจุบัน ไม่ว่า ยืน เดิน นั่งนอน กินข้าว อาบน้ำ ได้กลิ่น ได้ยิน
อาการพองอาการยุบของท้อง กำหนดทุกกิริยา เป็นการสำรวมกาย ป้องกันไม่ให้ อกุศล เข้า ถ้ามีเวทนา มีอาการ ชา ปวด เมื่อย เจ็บ ก็กำหนดตามอาการนั้นๆ ถ้ามีสภาวะจิตเข้า ก็กำหนดสภาวะจิตก่อน เพื่อจิตใจกลับมาปกติ ค่อยกลับกำหนดที่ เวทนา 
       ต้องกำหนดต่อเนื่องไม่ให้มีช่องว่างเลย จิตจับอารมณ์ไหน ก็กำหนดตามนั้น ห้าม เพ่ง เกร็ง บังคับ ถ้าทำได้ถูกต้อง อินทรีย์ 5 ก็จะถูกพัฒนา สมาธิญาณ เคลื่อนไปข้างหน้าได้ 

มีความเห็นอย่างไรบ้างครับ แบบไหนเป็นการทำกรรมฐานแบบพระพุทธเจ้า