ใครอยากได้สูตรขนมผักกาด ยกมือขึ้น แต่ต้องฟังแม่นันโม้ก่อน ค่ะ

ตรุษจีนปีนี้ออเดอร์ขนมผักกาด (ไช้เถ่าก้วย) คึกคักเลย อาตั่วตี๋โซ้ยตี๋เตรียมรับอั่งเปาหนักๆในฐานะมือนวดขนมผักกาดของมามี้ ทำไช้เถ่าก้วยทีไร 
ให้นึกถึงเสน่ห์ของเค้าทุกที แม่นันหลงเสน่ห์ความอร่อยของขนมผักกาดตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย พอโตขึ้น ขนมผักกาดเริ่มหาทานยากขึ้น ก็เริ่มโหยหารสมือบรรพบุรุษของตัวเอง

เสน่ห์ของไช้เถ่าก้วยไม่ได้อยู่เพียงแค่ความอร่อย หากแต่มีเสน่ห์ตรงที่ความหลากหลายของการนำมาทาน สมัยเด็กๆ เมื่อถึงช่วงเทศกาลอะไรซักอย่าง แม่นันจะกลืนน้ำลายทุกครั้งเมื่อรู้ว่าที่บ้านกำลังจะทำไช้เถ่าก้วย เพราะเวลาแห่งการรอคอยและการเคี้ยวไช้เถ่าก้วยแบบหนึบๆ กรอบๆ กำลังจะมาถึงแล้ว นั่งดูทีวีไป..กินไป..เพลิดเพลินเป็นที่สุดเพราะเมื่อไหว้เสร็จ อาอึ้ม (คุณแม่) ก็จะนำมาหั่นเป็นชิ้นบางๆ แล้วทอดจนกรอบ กลิ่นงี้หอมฟุ้งกระจายไปทั้งบ้าน

อีกหนึ่งเสน่ห์ของเมนูขนมผักกาดที่แม่นันชื่นชอบเป็นที่สุดก็คือการนำมาผัดทรงเครื่อง คล้ายๆ ผัดไทยบ้านเรา ยิ่งได้ไช้เถ่าก้วยทรงเครื่องแบบโบราณ อร่อยมาก เวลาแม่นันผัดเองจะถึงเครื่องมากๆ เคยเห็นคนจีนผัดหมี่เจในโรงเจมั้ยคะ โอ้โห..กลิ่นหอมมากๆ ตอนเด็กๆ เวลาไปโรงเจกับอาอึ้ม จะชอบยืนดูเค้าผัด แล้วก็จำว่าเค้าใส่อะไรลงไปผัดบ้าง เค้าจะตั้งกระทะใส่น้ำมันร้อนๆ เล็กน้อย โรยเห็ดหอมชิ้นบางๆ ผัดให้หอมก่อนแล้วตามด้วยเต้าหู้ก้อนซอยเป็นเส้นเล็กๆ ตามด้วยไช้โป๊วฝอยๆ ลงไปผัดให้เข้ากัน แล้วก็เอามือขยุ้มเส้นหมี่แบบหลวมๆ ลงกระทะ พรมน้ำเล็กน้อย หยิบถั่วงอกผสมใบคึ่นช่าย (หน้าเจจะใช้คึ่นฉ่ายแทนใบกุ้ยช่ายค่ะ) วางบนเส้นหมี่อีกที ใส่เครื่องปรุง ถั่วป่น และผัดไปมาแบบเร็วๆ ไม่อยากบรรยายมากกว่านี้ค่ะ (กลัวน้ำยายไหย) สูตรนั้นล่ะค่ะแม่นันจำจนติดตามาถึงบัดนี้ เพราะฉะนั้นใครได้ทานผัดขนมผักกาดแม่นันล่ะก็ อาจติดใจจนขอตามมาอยู่ด้วยนะคะ อิอิ...

สามีของแม่นันชอบทานแบบนึ่งหรืออุ่นให้ร้อน โดยการหั่นเป็นชิ้นแล้วนำเข้าไมโครเวฟสองนาที (ต้องย้ำว่าสองนาทีเท่านั้น) ทานกับซอสพริกศรีราชา หรือโรซ่า บางมื้อทานพร้อมผักสลัด และไข่ต้มสักฟอง ได้น้ำสลัดอร่อยๆ เท่านี้ก็อิ่มอย่างมีสุขภาพ เพราะสูตรที่แม่นันทำนั้นสัดส่วนของแป้งนั้นน้อยมากเมื่อเทียบกับหัวไช้เท้า จึงถือเป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ของขนมผักกาด

สมัยก่อนคอนโดที่แม่นันอยู่จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดใหญ่อาทิตย์ละครั้ง หากอาทิตย์ไหนที่แม่บ้านคนนี้มาแล้วเห็นแม่นันกำลังขมักเขม้นกับการทำขนมผักกาดอยู่ เธอจะต้องเข้ามาแอบกระซิบว่า "คุณนัน ออเดอร์เต็มยังพี่ขอสั่งด้วยสองถาดนะคะ" คุณเธอก็จะได้แบบสดๆ ใหม่ๆ ก่อนใครทุกที จนหลังๆ ถึงกับกำชับว่าถ้าทำเมื่อไหร่เก็บไว้ให้ทุกครั้งนะคะ อาทิตย์ไหนคุณเธอสั่งขนมผักกาด ดิฉันก็หักค่าขนมจากค่าทำความสะอาด ดีจังจ่ายน้อยลง มีอยู่อาทิตย์นึงขอซื้อทีเดียวสี่ถาด เฮ้ย..อาทิตย์นั้นอิฉันจ่ายค่าทำความสะอาดแค่ยี่สิบบาท ฮ่าฮ่า เห็นแก่กินจริงๆ แม่บ้านอิฉัน

มีอยู่วันหนึ่งพอคุณแม่บ้านเข้ามาถึงก็ถามทันที "คุณนัน วันนี้ไม่ทำขนมผักกาดหรือคะ” แล้วเราก็คุยสัพเพเหระ แม่นันก็ถามว่า “ขนมผักกาดที่พี่ซื้อไป พี่เอาไปทอดหรือเอาไปผัดทานคะ” คำตอบที่ได้คือ "พี่ชอบทานแบบแช่เย็นๆ ตอนเช้าก่อนออกมาทำงาน พี่ก็เอาออกจากตู้เย็นแล้วก็หั่นทานแบบเย็นๆ เลย..อร่อย..พี่ชอบทานแบบนั้น” (ทำให้แม่นันนึกไปถึงลูกค้าฝรั่งคนหนึ่งที่ทานขนมผักกาดแบบเค๊กเลยค่ะ คือนำออกจากตู้เย็นแล้วก็หั่นทานเลย) แล้วคุณแม่บ้านเธอก็พูดต่อว่า “ตอนเช้าพี่ไม่มีเวลาทำอาหารหรอกคุณนัน ก็ได้ขนมผักกาดคุณนันนี่ล่ะ ง่ายดี หั่นแล้วก็ทานได้เลย แฟนพี่ก็ทานแบบนั้น”.อื่มมม น่าสนใจค่ะ

คุณย่า เพื่อนบ้านที่หลังบ้านเราติดกัน ชอบขนมผักกาดมาก แม่นันชอบทำแบบเจใส่ถ้วยข้าวนึ่งฝากท่าน เมื่อใดที่แม่นันถามนำ "คุณย่า อยากทานขนมผักกาดมั้ย" คุณย่าจะรีบตอบอย่างเกรงใจว่า "คุณนันทำอีกแล้วเหรอ อยากซี่ ทำไมจะไม่อยาก"  "ย่าชอบเอามาทานกับน้ำจิ้มสุกี้ อร่อย" เราจะมีประเพณีแลกขนมโบราณกันตลอด เพราะคุณย่าทำขนมไทยอร่อยมาก

แต่ที่ทำเอาแม่นันอึ้งไปกว่านั้นคือ สมัยลูกๆแม่นันยังเล็กๆ ทุกวันพฤหัสฯ ครูสอนเปียโนของเด็กๆ จะมาสอนที่บ้าน ถ้าพฤหัสฯไหนมาตรงกับที่แม่นันกำลังนึ่งเจ้าไช้เถ่าก้วยอยู่ แม่นันก็มักจะให้คุณครูนำกลับไปทานที่บ้านด้วยทุกครั้ง เพราะรู้ว่าครูแกชอบมากๆ มีอยู่วันหนึ่ง คุณครูโทรมา
คุณครู: .”ฮัลโหล ฮัลโหล คุณแม่ครับ ที่โทรมามีสองเรื่องครับ”
แม่นัน: “เรื่องอะไรคะ ว่ามาเลยค่ะ”
คุณครู: “เรื่องแรกคือ ขนมไช้เถ่าก้วยของคุณแม่ อร่อยมาก ที่แม่ให้ผมไปพฤหัสฯที่แล้วน่ะ ผมทานในรถไปครึ่งถาด แล้วผมก็เก็บที่เหลือแช่ตู้เย็นไว้ กะทานเป็นอาหารเช้า แต่ผมไม่รู้ ดันเอาเข้าเวฟทั้งฝา (พลาสติก) ฝาโดนความร้อนเลยหงิกออกมาเลย อดกินเลย เสียดายมาก”

.......แม่นันได้ฟังแล้วตกใจมาก ไม่ได้ตกใจที่ฝาหงิก แต่ตกใจที่คุณครูบอกว่าทานในรถไปครึ่งถาด ทานไปได้ยังไงเนี่ย ก็ตอนที่ให้ไปน่ะ เพิ่งนึ่งเสร็จจากเตาใหม่ๆ ยกจากซึ้งแบบร้อนๆ เลย ยังกำชับคุณครูไปว่า “รอให้ขนมเย็นก่อนแล้วค่อยปิดฝานะคะ แล้วนำเข้าตู้เย็น พรุ่งนี้จะได้ทานได้ค่ะ” แสดงว่า....
บทสนทนาต่อ...
แม่นัน: “ห๊า..คุณครูทานในรถได้ยังไงคะ ก็มันเพิ่งขึ้นจากเตาร้อนๆ เนี่ยนะคะ”
คุณครู: “ครับ ขึ้นรถผมก็ซัดเลยครับ ที่ผมขอช้อนพลาสติกแม่มาอันนึงด้วย นั่นแหละครับผมตักทานแบบร้อนๆ เลย ผมทานแบบนี้ทุกครั้งล่ะครับ ไม่ทันถึงบ้านหรอครับ หมดก่อน..แหะแหะ ผมจะบอกคุณแม่ต่อว่า ทำอีกเมื่อไหร่ผมขอจองด้วยนะครับ ต้องเก็บตังค์ผมนะครับ นะครับ.”

............แม่นันเงียบไปชั่วขณะ นึกภาพตอนคุณครูกำลังตักทานแบบร้อนๆ ทำได้ไงเนี่ย แล้วมันจะอร่อยตรงไหนเนี่ย ที่สำคัญ ปากไม่พองเอาเหรอคะ ฮ่าฮ่า
แม่นัน: “ค่ะ ค่ะ ได้ค่ะ แล้วอีกเรื่องหนึ่งที่คุณครูจะบอก คือเรื่องอะไรคะ ”
คุณครู: “อีกเรื่องคือ ผมจะขอลาวันนี้ครับ ติดธุระครับ ช่วยบอกเด็กๆ ด้วยว่าวันนี้ครูไปสอนไม่ได้นะครับ เอ่อ คุณแม่ครับ อย่าลืมเก็บขนมผักกาดไว้ให้ผมด้วยนะครับ”.
.
ฮ่าฮ่า เป็นไงคะ เมนูสุดท้ายของวันนี้นี่เสน่ห์แบบร้อนๆ เลยค่ะ ยังไม่จบแค่นี้นะคะ ขนมผักกาดของแม่นันยังมีวิธีการทานอีกหลากหลายค่ะ ต้องถามลูกค้าของแม่นันดูค่ะ ว่าแต่ละท่านมีวิธีการทานแบบไหน

ขอบคุณแฟนพันธ์แท้รุ่นบุกเบิกตั้งแต่ปี 2553 ที่ยังติดตามกันอย่างเหนียวแน่น คิดถึงสมัยรับ/ส่งครั้งกระนู้น สมบุกสมบันมาก กว่าจะได้ทานของอร่อย ขอบคุณในความอดทนจากใจจริงค่ะ