
ตื่นแต่เช้าลงมาทำขนมผักกาด (อบ) เป็นของว่างสำหรับประชุม 70 ที่ ถือเป็นเมนูสุขภาพจริงๆค่ะ
แม่นันใช้วิธีนำขนมผักกาดลงมานาบกับกระทะพอเหลืองกรอบน่าทานทั้งสองด้าน ในขณะที่เนื้อในหอมพริกไทย
นุ่ม ชุ่มฉ่ำหนุบหนึบไปด้วยเครื่องต่างๆ ไม่ว่าเป็นเนื้อหมู/เนื้อไก่ เห็ดหอม ถั่วลิสง กุ้งแห้ง และคึ่นช่าย
ทำให้นึกถึงพี่สาวที่รักมากคนหนึ่ง เค้าชอบขอให้ทำแบบอบไปให้ บอกว่าลูกสาวที่เป็นฝรั่งชอบทานขนมผักกาดของแม่นันมาก (ปลื้ม)

แม่นันหลงเสน่ห์ความอร่อยของขนมผักกาดตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย...พอโตขึ้น..เริ่มหาทานยากก็เริ่มโหยหารสมือบรรพบุรุษของเราเอง...
เพราะที่เห็นเค้าขายมีแต่แป้งขาวๆ หาหัวไช้เถ๊าไม่เจอเลย...

เสน่ห์ของไช้เถ่าก้วยไม่ได้อยู่เพียงแค่ความอร่อย...หากแต่มีเสน่ห์ตรงที่ความหลากหลายของการนำมาทาน..
สมัยเด็กๆ เมื่อถึงช่วงเทศกาลอะไรซะอย่าง.... แม่นันจะกลืนน้ำลายทุกครั้งเมื่อรู้ว่าที่บ้านกำลังจะทำไช้เถ่าก้วย ...
เพราะเวลาแห่งการรอคอยและการเคี้ยวไช้เถ่าก้วยแบบหนึบๆ กรอบๆ กำลังจะมาถึงแล้ว...นั่งดูทีวีไป..กินไป..เพลิดเพลินเป็นที่สุด...
เพราะเมื่อทำไหว้เสร็จแล้ว..ก็จะนำมาหั่นเป็นชิ้นบางๆ แล้วทอดจนกรอบ..กลิ่นหอมฟุ้งกระจายไปทั้งบ้าน...

อีกหนึ่งเสน่ห์ของเมนูขนมผักกาดที่แม่นันชื่นชอบเป็นที่สุดก็คือการนำมาผัดทรงเครื่อง ..คล้ายๆ ผัดไทยบ้านเรา..
ยิ่งได้ไช้เถ่าก้วยทรงเครื่องแบบโบราณ...อร่อยเป็นที่สุด..เวลาแม่นันผัดเองจะถึงเครื่องมากๆ...
เคยเห็นคนจีนผัดหมี่เจในโรงเจมั้ยคะ โอ้โห..กลิ่นหอมมากๆ..ตอนเด็กๆ เวลาไปโรงเจกับอาอึ้ม (คุณแม่) จะชอบยืนดูเค้าผัด..
แล้วก็จำว่าเค้าใส่อะไรลงไปผัดบ้าง.. เค้าจะตั้งกระทะใส่น้ำมันร้อนๆ เล็กน้อย..โรยเห็ดหอมชิ้นบางๆ
ผัดให้หอมก่อนแล้วตามด้วยเต้าหู้แข็งซอยเป็นเส้นเล็กๆ ไช้โป๊วฝอยๆ ลงไปผัดให้เข้ากัน..
แล้วก็เอามือขยุ้มเส้นหมี่แบบหลวมๆ ลงกระทะ..พรมน้ำเล็กน้อย..หยิบถั่วงอกผสมใบกุ้ยช่ายวางบนเส้นหมี่อีกที..
ใส่เครื่องปรุง..ถั่วป่นและอื่นๆ แบบเร็วๆ แล้วก็ผัดไปผัดมา...ไม่อยากบรรยายมากกว่านี้ค่ะ ...
สูตรนั้นล่ะค่ะแม่นันจำจนติดตามาถึงบัดนี้...เพราะฉะนั้นใครได้ทานผัดขนมผักกาดแม่นันล่ะก็...อาจติดใจจนขอตามมาอยู่ด้วยนะคะ... อิอิ...

ยิ่งได้ทำขนมผักกาดเองจนกลายเป็นซิกเนเจอร์ของตัวเองแล้ว...ก็ยิ่งมองเห็นวิธีการทานที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่การนำมาทอด..หรือนำมาผัด..
เพราะสามีของแม่นันเองชอบทานแบบนึ่งหรืออุ่นให้ร้อน..โดยการหั่นเป็นชิ้นแล้วนำเข้าไมโครเวฟสองนาที (ต้องย้ำว่าสองนาทีเท่านั้น)...
ทานกับซอสพริกโรซ่า..แบบสุขภาพสุดๆ แม่นันไม่เคยทานแบบนี้แต่สามีชอบมากๆ... จึงถือเป็นอีกหนึ่งเสน่ห์ของขนมผักกาด...
สูตรที่แม่นันทำนั้นสัดส่วนของแป้งนั้นน้อยมากเมื่อเทียบกับหัวไช้เท้า...
(แม่นันเคยเขียนสูตรไว้ให้ ลองเข้าไปอ่านดูค่ะ ขนมผักกาด (ไช้เถ่าก้วย)
สมัยก่อนคอนโดที่แม่นันอยู่จะมีแม่บ้านมาทำความสะอาดใหญ่อาทิตย์ละครั้ง.....
หากอาทิตย์ไหนที่แม่บ้านคนนี้มาแล้วเห็นแม่นันกำลังขมักเขม้นกับการทำขนมผักกาดอยู่..เธอจะต้องเข้ามาแอบกระซิบว่า..
"คุณนัน..ออเดอร์เต็มยังพี่ขอสั่งด้วยสองถาดนะคะ"..คุณเธอก็จะได้แบบสดๆ ใหม่ๆ ก่อนใครทุกที..
จนหลังๆ ถึงกับกำชับว่าถ้าทำเมื่อไหร่เก็บไว้ให้ทุกครั้งนะคะ...อาทิตย์ไหนคุณเธอสั่งขนมผักกาด..
ดิฉันก็หักค่าขนมจากค่าทำความสะอาด..ดีจังจ่ายน้อยลง...มีอยู่อาทิตย์นึงขอซื้อทีเดียวสี่ถาด..
เฮ้ย...อาทิตย์นั้นอิฉันจ่ายค่าทำความสะอาดแค่ยี่สิบบาท..ฮ่าฮ่า...เห็นแก่กินจริงๆ แม่บ้านอิฉัน..
มีอยู่วันหนึ่งพอคุณแม่บ้านเข้ามาถึงก็ถามทันที...”คุณนัน..วันนี้ไม่ทำขนมผักกาดหรือคะ” แล้วเราก็คุยสัพเพเหระ..
แม่นันก็ถามว่า “ขนมผักกาดที่พี่ซื้อไป..พี่เอาไปทอดหรือเอาไปผัดทานคะ”..คำตอบที่ได้คือ...
”พี่ชอบทานแบบแช่เย็นๆ ตอนเช้าก่อนออกมาทำงาน พี่ก็เอาออกจากตู้เย็นแล้วก็หั่นทานแบบเย็นๆ เลย..อร่อย..พี่ชอบทานแบบนั้น”
(ทำให้แม่นันนึกไปถึงลูกค้าฝรั่งคนหนึ่งที่ทานขนมผักกาดแบบเค๊กเลยค่ะ คือนำออกจากตู้เย็นแล้วก็หั่นทานเลย)
แล้วคุณแม่บ้านเธอก็พูดต่อว่า...”ตอนเช้าพี่ไม่มีเวลาทำอาหารหรอกคุณนัน..ก็ได้ขนมผักกาดนี่ล่ะ..ง่ายดี..หั่นแล้วก็ทานได้เลย..
แฟนพี่ก็ทานแบบนั้น”.... อื่มมม..น่าสนใจค่ะ...

ทานกับผักสลัดก็อร่อยนะคะ มื้อเช้าบางมื้อสามีแม่นันชอบทานแบบนี้ เพียงแต่นำออกจากตู้เย็น..หั่นจำนวนชิ้นพอทาน
(ที่เหลือเก็บเข้าตู้เย็นเหมือนเดิมค่ะ) แล้วทานพร้อมผักสลัด และไข่ต้มสักฟอง ได้น้ำสลัดอร่อยๆ เท่านี้ก็อิ่มอย่างมีสุขภาพค่ะ
แต่ที่ทำเอาแม่นันอึ้งไปกว่านั้นคือ.สมัยลูกๆแม่นันยังเล็กๆ.. ทุกวันพฤหัสฯ ครูสอนเปียโนของเด็กๆ จะมาสอนที่บ้าน..
ถ้าพฤหัสฯไหนมาตรงกับที่แม่นันกำลังนึ่งเจ้าไช้เถ่าก้วยอยู่ แม่นันก็มักจะให้คุณครูนำกลับไปทานที่บ้านด้วยทุกครั้ง..
เพราะรู้ว่าครูแกชอบมากๆ... มีอยู่วันหนึ่ง..คุณครูโทรมา....
คุณครู: .”ฮัลโหล..ฮัลโหล... แม่ครับ..ที่โทรมามีสองเรื่องครับ”
แม่นัน: “เรื่องอะไรคะ..ว่ามาเลยค่ะ”
คุณครู: “เรื่องแรกคือ..ขนมไช้เถ่าก้วยของคุณแม่...อร่อยมาก..ที่แม่ให้ผมไปพฤหัสฯที่แล้วน่ะ
ผมทานในรถไปครึ่งถาด..แล้วผมก็เก็บที่เหลือแช่ตู้เย็นไว้..กะทานเป็นอาหารเช้า..แต่ผมไม่รู้...ดันเอาเข้าเวฟทั้งฝา (พลาสติก)
ฝาโดนความร้อนเลยหงิกออกมาเลย.. อดกินเลย..เสียดายมาก”

.......แม่นันได้ฟังแล้วตกใจมาก...ไม่ได้ตกใจที่ฝาหงิก..แต่ตกใจที่คุณครูบอกว่าทานในรถไปครึ่งถาด...
ทานไปได้ยังไงเนี่ย..ก็ตอนที่ให้ไปน่ะ..เพิ่งนึ่งเสร็จจากเตาใหม่ๆ ยกจากซึ้งแบบร้อนๆ เลย..
ยังกำชับคุณครูไปว่า..”รอให้ขนมเย็นก่อนแล้วค่อยปิดฝานะคะ..แล้วนำเข้าตู้เย็น.พรุ่งนี้จะได้ทานได้ค่ะ” แสดงว่า...
บทสนทนาต่อ...
แม่นัน: “ห๊า..คุณครูทานในรถได้ยังไงคะ ก็มันเพิ่งขึ้นจากเตาร้อนๆ เนี่ยนะคะ...”
คุณครู: “ครับ...ขึ้นรถผมก็ซัดเลยครับ ที่ผมขอช้อนพลาสติกแม่มาอันนึงด้วย..นั่นแหละครับผมตักทานแบบร้อนๆ เลย..
ผมทานแบบนี้ทุกครั้งล่ะครับ..ไม่ทันถึงบ้านหรอครับ หมดก่อน..แหะแหะ..ผมจะบอกคุณแม่ต่อว่า..
ทำอีกเมื่อไหร่ผมขอจองด้วยนะครับ ต้องเก็บตังค์ผมนะครับ นะครับ.”
............แม่นันเงียบไปชั่วขณะ นึกภาพตอนคุณครูกำลังตักทานแบบร้อนๆ...ทำได้ไงเนี่ย..แล้วมันจะอร่อยตรงไหนเนี่ย..
ที่สำคัญ..ปากไม่พองเอาเหรอคะ..ฮ่าฮ่า
แม่นัน: “ค่ะ..ค่ะ..ได้ค่ะ แล้วอีกเรื่องนึง.คือเรื่องอะไรคะ...”
คุณครู: “อีกเรื่องคือ...ผมจะขอลาวันนี้วันนึงครับ..ติดธุระครับ..ช่วยบอกเด็กๆ ด้วยว่าวันนี้ไปสอนไม่ได้
ครับ...เอ่อ..คุณแม่อย่าลืมเก็บขนมผักกาดไว้ให้ผมด้วยนะครับ”.
.
ฮ่าฮ่า..เป็นไงคะ... เมนูสุดท้ายของวันนี้นี่เสน่ห์แบบร้อนๆ เลยค่ะ...
ยังไม่จบแค่นี้นะคะ ขนมผักกาดของแม่นันยังมีวิธีการทานอีกหลากหลายค่ะ...
ขอบคุณแฟนพันธ์แท้รุ่นบุกเบิกตั้งแต่ปีต้นๆ (2553) ที่เข้ามาทักทายกันเยอะเลยนะคะ
คิดถึงทุกคนค่ะ
เสน่ห์ขนมผักกาด (ไช้เถ่าก้วย)
ตื่นแต่เช้าลงมาทำขนมผักกาด (อบ) เป็นของว่างสำหรับประชุม 70 ที่ ถือเป็นเมนูสุขภาพจริงๆค่ะ
แม่นันหลงเสน่ห์ความอร่อยของขนมผักกาดตั้งแต่ตัวเล็กตัวน้อย...พอโตขึ้น..เริ่มหาทานยากก็เริ่มโหยหารสมือบรรพบุรุษของเราเอง...
เสน่ห์ของไช้เถ่าก้วยไม่ได้อยู่เพียงแค่ความอร่อย...หากแต่มีเสน่ห์ตรงที่ความหลากหลายของการนำมาทาน..
อีกหนึ่งเสน่ห์ของเมนูขนมผักกาดที่แม่นันชื่นชอบเป็นที่สุดก็คือการนำมาผัดทรงเครื่อง ..คล้ายๆ ผัดไทยบ้านเรา..
ยิ่งได้ทำขนมผักกาดเองจนกลายเป็นซิกเนเจอร์ของตัวเองแล้ว...ก็ยิ่งมองเห็นวิธีการทานที่ไม่ได้จำกัดอยู่แค่การนำมาทอด..หรือนำมาผัด..
ทานกับผักสลัดก็อร่อยนะคะ มื้อเช้าบางมื้อสามีแม่นันชอบทานแบบนี้ เพียงแต่นำออกจากตู้เย็น..หั่นจำนวนชิ้นพอทาน
.......แม่นันได้ฟังแล้วตกใจมาก...ไม่ได้ตกใจที่ฝาหงิก..แต่ตกใจที่คุณครูบอกว่าทานในรถไปครึ่งถาด...
.
ฮ่าฮ่า..เป็นไงคะ... เมนูสุดท้ายของวันนี้นี่เสน่ห์แบบร้อนๆ เลยค่ะ...