เพราะเรานั้นคู่กัน

มีดดีๆก็น่าจะคู่กับซองดีๆ ซองดีๆก็น่าจะคู่กับมีดดีๆเหมือนกัน มีดดีๆกับซองดีๆบางทีก็เกิดขึ้นจากช่างคนเดียวกัน แต่บางทีมีดกับซองก็มาจากคนละที่กันก็มี
ผมเองชอบใช้ซองหนัง คือจริงๆแล้วผมชอบพกมีด พกอยู่เกือบตลอดเวลาที่ตื่นนอน

ผมทำซองหนังเอง เขียนแบบเอง ตัดเย็บเอง เคลือบเอง ก็คือซื้อหนังวัวฝาดมาหลังจากนั้นก็ทำเองทั้งหมด และยังทำด้วยวิธีโบราณแบบดั้งเดิมนะครับ คือตัดเย็บด้วยมือ ใช้เข็มสองเล่มเย็บเข้าไปในรูเดียวกัน ขึ้นรูปด้วยน้ำ จัดแต่งรูปทรงด้วยสายลมและแสงแดด เคลือบผิวด้วยขี้ผึ้งแท้

เป็นซองหนังแบบมาตรฐานก็คือแบบปรกติที่เห็นกันนี่แหละครับผม เป็นแบบที่พื้นฐานที่สุดแต่พกพาได้ดีและทนทานที่สุด ที่สำคัญอีกอย่างคือมันสวยที่สุดอีกเหมือนกันครับ ผมชอบซองแบบเรียบๆ เน้นความนุ่มนวลกลมกลืนและทรงพลัง ไม่ค่อยมีลูกเล่นอะไรนัก เน้นที่หนังวัวคุณภาพสูง และการเย็บตะเข็บที่หนาแน่น การออกแบบแผ่นแม่พิมพ์ที่พอดีกับมีด คือใส่พอดี ไม่แน่นเกิน ไม่หลวมเกิน ปล่อยแนวคมตลอดแนว และที่สำคัญอีกอย่างคือดึงมีดออกมาได้สะดวก และสอดมีดกลับลงไปได้ง่าย

เราๆท่านๆก็คงมีมีดหรือใช้มีดกันเกือบทุกคน มีดพวกนั้นล้วนแล้วแต่คมกริบๆระดับโกนขนได้ เหลาไม้ได้ หรือเฉือนตะปูออกมาได้เป็นริ้วบางๆ แต่ส่วนใหญ่แล้วเราก็ไม่ได้ใช้มีดเล่มนั้นอยู่ตลอดเวลา เราพามันไป อยู่ข้างกาย ข้างเอว หรือในกระเป๋า ในกล่องอะไรก็แล้วแต่ เพื่อเป็นการรรักษาคมของมีดแสนรักและรักษาสิ่งอื่นๆอีกหลายอย่างโดยเฉพาะที่สุดคือเนื้อหนังมังสาของเราให้ผ่านวันเวลาไปด้วยความเรียบร้อย มีดเล่มนั้นเราต้องมีฝักหรือซองใส่ ซองมีดทุกวันนี้มีหลายแบบหลากชนิดต่างวัสดุ ต่างระบบการพกพา แต่มีอย่างนึงที่ใช้งานได้ดีและสวยงามน่าหลงไหลในระดับของคลาสสิก นั่นก็คือซองหนัง

มนุษย์เราใช้ซองหนังหรือแผ่นหนังในการห่อหุ้มของมีคมมายาวนาน เฉพาะที่มีหลักฐานเป็นพยานวัตถุที่เชื่อถือได้ก็ราวๆห้าพันปี เฉพาะในอังกฤษก็มีตั้งแต่ยุคแองโกลแซกซอน คือช่วงปีค.ศ.400 จริงๆอาจจะมีมาก่อนหน้านั่นแต่ของที่เหลือเป็นหลักฐานมาถึงยุคของนักวิทยาศาสตร์ก็ตามที่ว่า ตามประวัติศาสตร์ของอเมริกา อเมริกันเนทีฟหรืออินเดียนแดงก็ใช้ซองหนังมาตั้งแต่ยุคมีดหิน และวัฒนธรรมซองหนังอินเดียนก็เริ่มชัดเจนในยุคของมีดการค้าหรือเทรดไนฟ์ในช่วงปีค.ศ.1700

มีดในยุคต่อมาเริ่มตั้งแต่ยุคฟรอนเทียร์ ยุคตื่นมีดบูอี้ ยุคเมาเท่นแมน เรื่อยมาจนถึงสคาเกล มาร์เบิ้ล แรนดัล ถึงยุคเอบีเอส ยุคมีดทหาร มีดสนาม ซองหนังมีอิทธิพลหรือส่วนแบ่งทางการตลาดครอบครองวงการมีดเสมอมา ยุคนี้อาจจะลดน้อยลงบ้างเพราะมีมีดบางแบบที่สร้างมาในยุคนี้และเหมาะกับวัสดุอุปกรณ์ที่ร่วมสมัยหรือล้ำสมัยอย่างที่พวกเราเห็นกัน แต่ซองหนังยังมีอยู่

ในมุมมองของผม ผมคิดว่ามีดเป็นสิ่งที่แข็งแกร่งเกือบที่สุดรองจากหัวใจคน มันแกร่งกล้าด้วยตัวของมันเอง โดยไม่ต้องมีสถาบันไหนออกใบรับรอง ทุกครั้งที่เห็นหรือได้สัมผัส เรารู้สึกได้ถึงพลังที่อัดแน่นอยู่ในนั้นและพร้อมปลดปล่อยออกมาได้ทุกขณะจิต หัวใจของมันคือใบมีด และใบของมันคือเหล็ก สุดยอดเหล็ก สุดยอดใบมีด สุดยอดมีด

ซองมีดเป็นสายใยที่ร้อยรัดเกาะเกี่ยวความแข็งแกร่งนี้ไว้กับคน ซองหนังทำมาจากหนังอ่อนนิ่ม จากชิ้นส่วนของเพื่อนร่วมทุกข์ ใช้ความอ่อนนุ่มห่อหุ้มทนุถนอมความแข็งแกร่งไว้ภายใน ฟังดูอาจจะไม่ค่อยถูกตามหลักการนัก ใช้ความอ่อนนุ่มปกป้องความแข็งแกร่ง แต่ความจริงของธรรมชาติก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ

เมื่อเราผ่านวันเวลามาได้ซักระยะ คือนานพอที่จะลิ้มรสชาตของโลกและชีวิต ความแข็งแกร่งเล็กน้อยที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเรา บางทีก็ถูกเก็บซ่อนเอาไว้เพื่อไม่ให้ทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตมองแล้วให้ความรู้สึกที่แข็งกระด้าง รูปทรงแข็งแกร่งในภาพเขียนถูกลดหรือผ่อนให้อ่อนลงมาด้วยแสงเงาหรือสีเพื่อความกลมกลืนในบรรยากาศ ความอ่อนโยนกลายเป็นสิ่งจำเป็นในการใช้ชีวิตอยู่ร่วมกับผู้อื่นหรือสิ่งมีชีวิตชนิดอื่นๆ ความเข้มแข็งห้าวหาญเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับผู้กล้า แต่กิริยาอ่อนโยนเป็นสื่อให้เรื่องราวความกล้าจารึกไว้ในหัวใจคน

ซองหนังให้ความรู้สึกที่นุ่มนวล อบอุ่น เป็นมิตร และคลาสสิก มีดดีๆบางทีก็หน้าตาคล้ายๆกัน แต่ก็มีที่เราชอบมีดเล่มนึงมากกว่าอีกเล่มเพราะซองของมัน คนและมีดล้วนงามจากภายใน คือจากหัวใจอันเป็นแก่นของชีวิตออกมา ซองมีดเป็นส่วนประกอบเติมเต็มชีวิตของมีดเล่มนึง เป็นคู่กัน โดยแท้แล้วเป็นของสองชิ้น แต่มักจะรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียว

จริงอยู่ที่ว่ามีดเดี่ยวๆไม่มีซองก็ทำงานได้หรือใช้ชีวิตของมันได้ แต่การมีซองมาอยู่คู่กัน ก็ทำให้มันรู้สึกสมบูรณ์มากกว่า คนก็เหมือนกัน บางคนใช้ชีวิตคนเดียว แต่บางคนก็ใช้ชีวิตคู่ ดูแลมีดแล้วก็อย่าลืมดูแลซองของมันด้วย ไม่ว่าหัวใจเราจะแข็งแกร่งหรืออ่อนโยนล้วนแล้วแต่ต้องการการดูแล คนที่อยู่ข้างๆก็เหมือนกัน ใช้ชีวิตร่วมกัน ดูแลกันให้ดี ของมันมีคู่ เกิดมาเพื่อเป็นส่วนหนึ่งของกันและกัน

ไม่ว่าคุณจะเป็นมีดหรือซอง ยิ้มให้กัน เรียนรู้และเข้าใจกันความผูกพันธ์ให้ความรู้สึกมากกว่าคำว่าอบอุ่น ถึงโลกนี้จะโหดร้ายในบางครั้ง แต่อย่างน้อย เราก็ไม่ได้เผชิญมันตามลำพัง