การบวชของสุนทรภู่ ไม่เกี่ยวกับรัชกาลที่สาม

ปีนี้ ๒๕๖๗ ตรงกับสองศตวรรษการบวชของสุนทรภู่ ๒๓๖๗

มีความเชื่อกันมานานว่า สุนทรภู่บวชครั้งนี้ เพื่อหนีราชภัย เพราะมีเรื่องแหนงใจกับรัชกาลที่สาม
จากคดีต่อกลอนหักหน้ากันหน้าพระที่นั่ง เมื่อครั้งยังเป็นกรมหมื่นเจษฏาบดินทร์ ในแผ่นดินสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย
ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง สุนทรภู่ก็ต้องบวชเมื่อรู้แน่ชัดแล้วว่า กรมหมื่นเจษฯ จะขึ้นเป็นพระเจ้าอยู่หัวพระองค์ใหม่แน่ๆ แล้ว

การสวรรคตของรัชกาลที่สองนั้น เป็นเหตุกระทันหันไม่มีใครคาดคิดมาก่อน 
แต่สุนทรภู่กลับบอกว่า ตนเองบวชโดยสมัครใจ ดังกล่าวไว้ในรำพันพิลาปว่า
"แต่ปีวอกออกขาดราชกิจ บรรพชิตพิศวาทพระศาสนา"
พิจารณาเนื้อความก็ทราบได้ว่า เป็นการลาบวชของข้าราชสำนักตามปกติ
เวลานั้น ท่านกวีของเรา เป็นอาลักษณ์ดังอ้างสรรพคุณตนเองไว้ในเพลงยาวถวายโอวาท ว่า
"... เป็นอาลักษณ์นักเลงทำเพลงยาว" เมื่อจะบวชก็ต้องกราบถวายบังคมลาตามระเบียบ

การลานั้นต้องทำล่วงหน้า ท่านจึงลาบวชในรัขกาลที่สอง ก่อนมีเหตุเปลี่ยนแปลง 
ตามประเพณีมักบวชกันก่อนเข้าพรรษา (แรม ๑ ค่ำ เดือน ๘ ) ของทุกปี 
ก็พอดีการสวรรคตนั้น บังเอิญเกิดในเดือนแปดพอดี 
เริ่มประชวร แรม ๔ ค่ำ พอประชวรแล้วก็ไม่รู้สึกพระองค์ ตรัสไม่ได้อยู่ ๘ วัน 
เมื่อสารรคตนั้น พระชนม์เพียง ๕๖ เท่านั้น

ดังนั้น ท่านสุนทรภู่ ก็เข่นเดียวกับเจ้าฟ้ามงกุฏฯ ออกบวชในรัชกาลที่สอง โดยไม่คืดว่าจะเกิดการเปลี่ยนแผ่นดิน
เรื่องที่เชื่อกันมาว่า บวชหนีรัชกาลที่สาม จึงไม่เป็นความจริง