Hunting knife มีดล่า มีดของนักล่า...
ผมติดอยู่ในพายุบางๆ คือพายุเคลื่อนมาปกคลุมอยู่เหนือเขตที่ผมใช้ชีวิตอยู่ ชีวิตเก่าๆ ฝนตกแผ่วๆปนเคล้ากับความหนาวเย็น ท้องฟ้าเป็นสีขาวกว้างไกลสุดลูกหูลูกตามองไปทางไหนคล้ายๆดอกฝ้ายดอกใหญ่คลี่ขยายปิดบังสายตา สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างล่าง มองไม่เห็นฟากฟ้าและดวงดาว บางสิ่งบางอย่างหรือบางสายตาที่อยู่บนนั้นก็มองลงมาไม่ถึงพื้นดินชุ่มชื้นเหมือนกัน
สายลมส่งเสียงหวีดหวิวยาวนานต่อเนื่อง เสียงหยดน้ำหยาดลงมากระทบสิ่งของข้างล่างดังไม่ขาดระยะ ดังเป็นจังหวะๆ ถึงเต็มไปด้วยเสียงแต่ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของความเงียบงัน เป็นชิ้นส่วนเล็กๆที่เรียงร้อยรวมกันเป็นรูปร่างของความเหงา โลกกำลังหยุดส่งเสียง เปิดโอกาสให้บางสิ่งบางอย่างในหัวใจของคนได้ร่ำร้องอย่างแผ่วเบา แต่ก็ดังพอให้รับรู้ได้ว่าหัวใจของเรากำลังพูดเรื่องอะไร
วันนี้ความเหงามาเป็นรูปธรรม เหงาแบบจับต้องได้ถ้าในใจถูกความเหงาเข้าเกาะกุม มองไปทางไหนก็เหงา หน่อไม้หน่อสุดท้ายที่แทงทะลุผิวดิน คงต้องเติบโตอย่างเดียวดายไม่ทันไม้รุ่นเก่าที่ออกมาก่อนหน้านี้หลายวันหรือหลายเดือน ด้วงที่เพิ่งตัดสินใจว่าจะขึ้นมาใช้ชีวิตในโลกกว้าง บางทีชีวิตมันอาจจะไม่เหลือใคร ทั้งหน่อไม้และด้วงตัวน้อยมันจะเหงาไหมนะ ? ดักแด้แห้งเหี่ยวชีวิตใหม่ของผีเสื้อโตเต็มวัยในเวลาที่เปลือกน้อยๆบอบบางของมันสั่นไหวไปในสายลมหวีดหวิวมันเหงารึเปล่า กรรไกรที่ถูกถอดหมุดแยกใบของมันออกมาทำความสะอาด จากที่เคยอยู่รวมกันสองใบเป็นกรรไกรหนึ่งอัน แต่วันนี้ไม่ใช่ มันถูกแยกออกจากกันบางทีก็ชั่วคราวหรือถ้าเลวร้ายหน่อยก็คือตลอดไป ตอนที่มันนอนนิ่งอยู่ข้างโต๊ะมันจะเหงาไหม จะคิดถึงใบมีดอีกข้างที่เป็นคู่ของมันบ้างรึเปล่า ก้อนเมฆก้อนใหญ่ที่ลอยอ้อยอิ่งมานับร้อยนับพันกิโลจะเหงาบ้างไหม
บางทีจักรวาลอันเวิ้งว้างกว้างใหญ่ พยายามติดต่อกับเราผ่านความเงียบงัน พลังสร้างสรรค์บางครั้งมีความเหงาเป็นส่วนผสม กะลาสีเรือผู้ลอยละล่องบนผิวน้ำเกรี้ยวกราด ถักทอความเหงาให้เป็นรูปเป็นร่างบนกระดูกปลาวาฬ ถ้อยคำที่สลักบนดาบอสูร " ฟังเสียงฝนในหอน้อยเพียงเดียวดาย " มิอาจหยั่งคำนวณได้ว่ามีความเหงาปนอยู่กี่ส่วน
นักล่าผู้เดินทางห่างไกล ซึ่งครั้งนึงโลกของเราเคยมีอยู่ แต่ทุกวันนี้อาจจะลดน้อยลงไปจนเกือบเรียกว่าหายไปจากการรับรู้ของผู้คน นักล่าที่เป็นนักล่า นักล่าที่ครั้งนึงชายผู้กล้าต่างใฝ่ฝันจะให้เป็น นักล่าผู้เป็นต้นตอวงศ์วานว่านเครือ เป็นบรรพบุรุษผู้มาก่อนของเรา นักล่าผู้เป็นนักล่าและออกล่า ครั้งนึงซึ่งยังไม่ค่อยนานเท่าไหร่ ท่านเหล่านั้นเคยออกล่าบางสิ่งบางอย่างด้วยธนูหรือปืน และมีดล่า ที่เราเรียกกันว่ามีดฮันเตอร์
มีดล่าหรือมีดพราน ยังหารากศัพท์หรือที่มาในระดับสากลได้ แต่คำว่ามีดเดินป่า นี่ผมไม่แน่ใจหรือหาไม่พบต้นตอ พอๆกับคำว่ามีดสปาต้าที่เรียกขานกันในบ้านเรา จะพบได้จากสื่อมวลชน สิ่งพิมพ์ต่างๆ มีมาก่อนยุคของภาพยนต์เรื่อง 300 ซะอีก แต่ช่วงระยะเวลาที่ผมเล่นมีดมาสามสิบกว่าปี หาไม่พบว่ามีดแบบไหนคือต้นตอของมีดสปาต้าในบ้านเรา มีดเดินป่าก็เหมือนกัน แต่มีดเดินป่าก็ยังพอเข้าใจได้ว่าเป็นมีดที่พกกันตอนเดินป่า แต่ถ้าในฝั่งของฝรั่งแล้วไม่มี น่าจะเป็นคำที่บ้านเราบัญญัติกันขึ้นมาเอง
ผมเองโตขึ้นมาหรือเล่นมีดมากับมีดพรานถึงจะไม่เคยเป็นพรานหรือไม่ค่อยได้ล่าอะไรกับใครเค้าก็เถอะ แต่ก็ชอบมีดแบบนี้และใช้มีดแบบนี้มาตลอด มีดล่าเป็นมีดของนักล่าหรือมีดที่นักล่าใช้ จริงๆแล้วมันก็เริ่มมาจากยุคหินนั่นแหละ คือมนุษย์รู้จักการตัดด้วยหินเมื่อไหร่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของมีดล่า เรื่อยมาจนถึงยุคทองแดงยุคสำริด และยุคเหล็ก ซึ่งปัจจุบันนี้ก็มีมีดที่ทำด้วยวัสดุหรือกรรมวิธีที่ลำ้หน้าเหล็กไปแล้วแต่ก็ขอเรียกว่ายุคเหล็ก มีดพรานที่ผมชอบมักจะเป็นมีดที่เกิดร่วมสมัยกับช่างทำมีดคัสตอมในอเมริกา คืออยู่ในช่วงตั้งแต่มาร์เบิ้ลและสคาเกลลงมา ยุคนั้นเรียกว่าเป็นยุคของการล่า เป็นช่วงเวลาที่การล่าเฟื่องฟูที่สุด เพราะอาวุธยุทโธปกรณ์เครื่องเคราต่างๆเริ่มทันสมัยมีการคิดค้นดัดแปลงสร้างสรรค์สิ่งต่างๆให้ดีขึ้น มีดก็เหมือนกัน
มีดล่าอยู่เคียงข้างนักล่า นำพาชีวิตไปสู่จุดมุ่งหมายมาตลอดนับตั้งแต่มันได้ถือกำเนิดขึ้นมา แต่เรื่องราวของมันเป็นรูปเป็นร่างให้สืบค้นได้ก็อยู่ในช่วงราวๆร้อยปีที่ผ่านมา ถ้านับทางอเมริกาซึ่งผมเองใช้ข้อมูลของทางฝั่งนั้นเป็นหลัก ส่วนในบ้านเราที่สืบสาวราวเรื่องได้ชัดเจนก็ในยุคอีเติ่ง มีดอีเติ่งหรือมีดที่เป็นรากเหง้าต้นตอกลายมาเป็นมีดอุทัยธานีอย่างในทุกวันนี้ ที่จะร่วมสมัยกันบ้างก็มีมีดแม่บ้านตำรวจหรือมีดพระรามหก แต่จริงๆเก่ากว่านั้นก็มีอย่างมีดบูอี้หรือโบวี่ตชด.ก็เก่าหลายสิบปีเหมือนกันแต่ผมหาข้อมูลไม่ได้ว่าเกิดจากที่ไหน เป็นของเอกชนหรือของราชการ
วันนี้มีมีดมาให้ดูเล่มนึงครับ เป็นมีดที่ทำเลียนแบบหรือได้รับแรงบันดาลใจจากมีดแรนดัล หมายเลข3 มีดแรนดัลมีมาก่อนยุคสงครามโลกครั้งที่สองซะอีก หมายเลขสามนี่ก็เหมือนกัน อายุขนาดนั้นแหละ เป็นการออกแบบในยุคต้นๆของลุงโบ ซึ่งแน่นอนว่ายังมีอิทธิพลของมีดสคาเกลแฝงอยู่เกือบทุกอนูของมีด ลุงโบจับเอาข้อดีของมีดที่มีกันในยุคนั้นมาผสมผสานเข้ากับความเป็นตัวของตัวเอง และสร้างมันขึ้นมาเป็นอีกหนึ่งตำนานของมีด โดยเฉพาะมีดฮันเตอร์ มีดแรนดัลที่โด่งดังมีชื่อเสียงที่สุดคงไม่พ้นหมายเลข 1 หมายเลข 2 ก็ได้รับความนิยมไม่แพ้กัน แต่สองเล่มนั้นเป็นมีดต่อสู้ หรือมีดต่อสู้อเนกประสงค์ มีดเล่มที่ออกแบบเพื่อการล่าอย่างแท้จริงคือพิมพ์นี้ แรนดัล หมายเลข3
ในบรรดามีดเป็นแสนๆล้านๆแบบที่เราเห็นกันในยุคปัจจุบัน ที่เป็นแถวหน้าจริงๆคงมีแค่ไม่กี่ร้อยแบบ และแบบหนึ่งที่เป็นมาตรฐานก็คือแรนดัลหมายเลขสาม ออกแบบสำหรับการใช้งาน ใช้วัสดุชั้นดี รูปร่างหน้าตาสวยงาม มีเรื่องราวให้กล่าวถึง อายุยืนยาว และทุกวันนี้ยังมีใช้และมีการผลิตขายมาอย่างต่อเนื่อง
เรียกว่าเป็นตัวอย่างหรือกรณีศึกษาของทั้งคนใช้มีด นักล่า และคนทำมีดช่างทำมีดทั่วๆไปได้พิจารณาว่าทำไมมีดเล่มนึงมันถึงกลายเป็นตำนาน
ทุกวันนี้นักล่าเหลือน้อยเต็มทีแต่มีดล่ายังอยู่ มันยังถูกสร้างขึ้นมาและถูกเลือกหาไปครอบครองจากผู้ที่ไม่ใช่นักล่า หรือนักล่าที่วางมือแล้วเพราะไม่รู้จะไปล่าอะไร และทั้งนักล่าจริงๆที่ยังหลงเหลืออยู่ มีดฮันเตอร์ ถึงไม่ได้ใช้มันเพื่อการล่าแล้วแต่ก็ยังใช้ทำงานอื่นๆได้ดี เพราะจุดเด่นของมีดล่าคือความคม มันมีใบมีดที่คมและการประกอบวัสดุต่างๆขึ้นมาเป็นมีดทำด้วยความปราณีต และรูปร่างหน้าตาของมันงดงามดึงดูดใจ ชวนให้อยากเป็นเจ้าของหรือน่าใช้งาน
ผมเองไม่ได้ล่าอะไร ผมพกมีดล่า อ่านหนังสือเกี่ยวกับการล่า พิจารณาอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาที่แฝงอยู่ในการล่าที่ผ่านมานั้นเสมอๆ ถึงอยากล่าอะไรก็คงไม่มีให้ล่าหรือไม่มีความสามารถจะไปล่ามาได้ ได้แต่ล่าบางสิ่งบางอย่างในใจในวันเหงาๆ ท่องเที่ยวไปในทุ่งกว้างเลือนลางของความทรงจำ อยากล่าได้แรงบันดาลใจหรือเรื่องราวดีๆที่ผ่านไปแล้วซักเรื่อง เรื่องเล็กๆที่ยิ่งใหญ่พอจุดประกายให้สังขารอ่อนล้า ได้กลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้ง
ตอนนี้ยังไม่ได้ แต่ตามรอยได้แล้ว กัดฟันทนเข้าไปอีกนิด
อีกนิดนึง
Hunting knife มีดล่า มีดของนักล่า...
ผมติดอยู่ในพายุบางๆ คือพายุเคลื่อนมาปกคลุมอยู่เหนือเขตที่ผมใช้ชีวิตอยู่ ชีวิตเก่าๆ ฝนตกแผ่วๆปนเคล้ากับความหนาวเย็น ท้องฟ้าเป็นสีขาวกว้างไกลสุดลูกหูลูกตามองไปทางไหนคล้ายๆดอกฝ้ายดอกใหญ่คลี่ขยายปิดบังสายตา สิ่งมีชีวิตที่อยู่ข้างล่าง มองไม่เห็นฟากฟ้าและดวงดาว บางสิ่งบางอย่างหรือบางสายตาที่อยู่บนนั้นก็มองลงมาไม่ถึงพื้นดินชุ่มชื้นเหมือนกัน
สายลมส่งเสียงหวีดหวิวยาวนานต่อเนื่อง เสียงหยดน้ำหยาดลงมากระทบสิ่งของข้างล่างดังไม่ขาดระยะ ดังเป็นจังหวะๆ ถึงเต็มไปด้วยเสียงแต่ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งของความเงียบงัน เป็นชิ้นส่วนเล็กๆที่เรียงร้อยรวมกันเป็นรูปร่างของความเหงา โลกกำลังหยุดส่งเสียง เปิดโอกาสให้บางสิ่งบางอย่างในหัวใจของคนได้ร่ำร้องอย่างแผ่วเบา แต่ก็ดังพอให้รับรู้ได้ว่าหัวใจของเรากำลังพูดเรื่องอะไร
วันนี้ความเหงามาเป็นรูปธรรม เหงาแบบจับต้องได้ถ้าในใจถูกความเหงาเข้าเกาะกุม มองไปทางไหนก็เหงา หน่อไม้หน่อสุดท้ายที่แทงทะลุผิวดิน คงต้องเติบโตอย่างเดียวดายไม่ทันไม้รุ่นเก่าที่ออกมาก่อนหน้านี้หลายวันหรือหลายเดือน ด้วงที่เพิ่งตัดสินใจว่าจะขึ้นมาใช้ชีวิตในโลกกว้าง บางทีชีวิตมันอาจจะไม่เหลือใคร ทั้งหน่อไม้และด้วงตัวน้อยมันจะเหงาไหมนะ ? ดักแด้แห้งเหี่ยวชีวิตใหม่ของผีเสื้อโตเต็มวัยในเวลาที่เปลือกน้อยๆบอบบางของมันสั่นไหวไปในสายลมหวีดหวิวมันเหงารึเปล่า กรรไกรที่ถูกถอดหมุดแยกใบของมันออกมาทำความสะอาด จากที่เคยอยู่รวมกันสองใบเป็นกรรไกรหนึ่งอัน แต่วันนี้ไม่ใช่ มันถูกแยกออกจากกันบางทีก็ชั่วคราวหรือถ้าเลวร้ายหน่อยก็คือตลอดไป ตอนที่มันนอนนิ่งอยู่ข้างโต๊ะมันจะเหงาไหม จะคิดถึงใบมีดอีกข้างที่เป็นคู่ของมันบ้างรึเปล่า ก้อนเมฆก้อนใหญ่ที่ลอยอ้อยอิ่งมานับร้อยนับพันกิโลจะเหงาบ้างไหม
บางทีจักรวาลอันเวิ้งว้างกว้างใหญ่ พยายามติดต่อกับเราผ่านความเงียบงัน พลังสร้างสรรค์บางครั้งมีความเหงาเป็นส่วนผสม กะลาสีเรือผู้ลอยละล่องบนผิวน้ำเกรี้ยวกราด ถักทอความเหงาให้เป็นรูปเป็นร่างบนกระดูกปลาวาฬ ถ้อยคำที่สลักบนดาบอสูร " ฟังเสียงฝนในหอน้อยเพียงเดียวดาย " มิอาจหยั่งคำนวณได้ว่ามีความเหงาปนอยู่กี่ส่วน
นักล่าผู้เดินทางห่างไกล ซึ่งครั้งนึงโลกของเราเคยมีอยู่ แต่ทุกวันนี้อาจจะลดน้อยลงไปจนเกือบเรียกว่าหายไปจากการรับรู้ของผู้คน นักล่าที่เป็นนักล่า นักล่าที่ครั้งนึงชายผู้กล้าต่างใฝ่ฝันจะให้เป็น นักล่าผู้เป็นต้นตอวงศ์วานว่านเครือ เป็นบรรพบุรุษผู้มาก่อนของเรา นักล่าผู้เป็นนักล่าและออกล่า ครั้งนึงซึ่งยังไม่ค่อยนานเท่าไหร่ ท่านเหล่านั้นเคยออกล่าบางสิ่งบางอย่างด้วยธนูหรือปืน และมีดล่า ที่เราเรียกกันว่ามีดฮันเตอร์
มีดล่าหรือมีดพราน ยังหารากศัพท์หรือที่มาในระดับสากลได้ แต่คำว่ามีดเดินป่า นี่ผมไม่แน่ใจหรือหาไม่พบต้นตอ พอๆกับคำว่ามีดสปาต้าที่เรียกขานกันในบ้านเรา จะพบได้จากสื่อมวลชน สิ่งพิมพ์ต่างๆ มีมาก่อนยุคของภาพยนต์เรื่อง 300 ซะอีก แต่ช่วงระยะเวลาที่ผมเล่นมีดมาสามสิบกว่าปี หาไม่พบว่ามีดแบบไหนคือต้นตอของมีดสปาต้าในบ้านเรา มีดเดินป่าก็เหมือนกัน แต่มีดเดินป่าก็ยังพอเข้าใจได้ว่าเป็นมีดที่พกกันตอนเดินป่า แต่ถ้าในฝั่งของฝรั่งแล้วไม่มี น่าจะเป็นคำที่บ้านเราบัญญัติกันขึ้นมาเอง
ผมเองโตขึ้นมาหรือเล่นมีดมากับมีดพรานถึงจะไม่เคยเป็นพรานหรือไม่ค่อยได้ล่าอะไรกับใครเค้าก็เถอะ แต่ก็ชอบมีดแบบนี้และใช้มีดแบบนี้มาตลอด มีดล่าเป็นมีดของนักล่าหรือมีดที่นักล่าใช้ จริงๆแล้วมันก็เริ่มมาจากยุคหินนั่นแหละ คือมนุษย์รู้จักการตัดด้วยหินเมื่อไหร่นั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของมีดล่า เรื่อยมาจนถึงยุคทองแดงยุคสำริด และยุคเหล็ก ซึ่งปัจจุบันนี้ก็มีมีดที่ทำด้วยวัสดุหรือกรรมวิธีที่ลำ้หน้าเหล็กไปแล้วแต่ก็ขอเรียกว่ายุคเหล็ก มีดพรานที่ผมชอบมักจะเป็นมีดที่เกิดร่วมสมัยกับช่างทำมีดคัสตอมในอเมริกา คืออยู่ในช่วงตั้งแต่มาร์เบิ้ลและสคาเกลลงมา ยุคนั้นเรียกว่าเป็นยุคของการล่า เป็นช่วงเวลาที่การล่าเฟื่องฟูที่สุด เพราะอาวุธยุทโธปกรณ์เครื่องเคราต่างๆเริ่มทันสมัยมีการคิดค้นดัดแปลงสร้างสรรค์สิ่งต่างๆให้ดีขึ้น มีดก็เหมือนกัน
มีดล่าอยู่เคียงข้างนักล่า นำพาชีวิตไปสู่จุดมุ่งหมายมาตลอดนับตั้งแต่มันได้ถือกำเนิดขึ้นมา แต่เรื่องราวของมันเป็นรูปเป็นร่างให้สืบค้นได้ก็อยู่ในช่วงราวๆร้อยปีที่ผ่านมา ถ้านับทางอเมริกาซึ่งผมเองใช้ข้อมูลของทางฝั่งนั้นเป็นหลัก ส่วนในบ้านเราที่สืบสาวราวเรื่องได้ชัดเจนก็ในยุคอีเติ่ง มีดอีเติ่งหรือมีดที่เป็นรากเหง้าต้นตอกลายมาเป็นมีดอุทัยธานีอย่างในทุกวันนี้ ที่จะร่วมสมัยกันบ้างก็มีมีดแม่บ้านตำรวจหรือมีดพระรามหก แต่จริงๆเก่ากว่านั้นก็มีอย่างมีดบูอี้หรือโบวี่ตชด.ก็เก่าหลายสิบปีเหมือนกันแต่ผมหาข้อมูลไม่ได้ว่าเกิดจากที่ไหน เป็นของเอกชนหรือของราชการ
วันนี้มีมีดมาให้ดูเล่มนึงครับ เป็นมีดที่ทำเลียนแบบหรือได้รับแรงบันดาลใจจากมีดแรนดัล หมายเลข3 มีดแรนดัลมีมาก่อนยุคสงครามโลกครั้งที่สองซะอีก หมายเลขสามนี่ก็เหมือนกัน อายุขนาดนั้นแหละ เป็นการออกแบบในยุคต้นๆของลุงโบ ซึ่งแน่นอนว่ายังมีอิทธิพลของมีดสคาเกลแฝงอยู่เกือบทุกอนูของมีด ลุงโบจับเอาข้อดีของมีดที่มีกันในยุคนั้นมาผสมผสานเข้ากับความเป็นตัวของตัวเอง และสร้างมันขึ้นมาเป็นอีกหนึ่งตำนานของมีด โดยเฉพาะมีดฮันเตอร์ มีดแรนดัลที่โด่งดังมีชื่อเสียงที่สุดคงไม่พ้นหมายเลข 1 หมายเลข 2 ก็ได้รับความนิยมไม่แพ้กัน แต่สองเล่มนั้นเป็นมีดต่อสู้ หรือมีดต่อสู้อเนกประสงค์ มีดเล่มที่ออกแบบเพื่อการล่าอย่างแท้จริงคือพิมพ์นี้ แรนดัล หมายเลข3
ในบรรดามีดเป็นแสนๆล้านๆแบบที่เราเห็นกันในยุคปัจจุบัน ที่เป็นแถวหน้าจริงๆคงมีแค่ไม่กี่ร้อยแบบ และแบบหนึ่งที่เป็นมาตรฐานก็คือแรนดัลหมายเลขสาม ออกแบบสำหรับการใช้งาน ใช้วัสดุชั้นดี รูปร่างหน้าตาสวยงาม มีเรื่องราวให้กล่าวถึง อายุยืนยาว และทุกวันนี้ยังมีใช้และมีการผลิตขายมาอย่างต่อเนื่อง
เรียกว่าเป็นตัวอย่างหรือกรณีศึกษาของทั้งคนใช้มีด นักล่า และคนทำมีดช่างทำมีดทั่วๆไปได้พิจารณาว่าทำไมมีดเล่มนึงมันถึงกลายเป็นตำนาน
ทุกวันนี้นักล่าเหลือน้อยเต็มทีแต่มีดล่ายังอยู่ มันยังถูกสร้างขึ้นมาและถูกเลือกหาไปครอบครองจากผู้ที่ไม่ใช่นักล่า หรือนักล่าที่วางมือแล้วเพราะไม่รู้จะไปล่าอะไร และทั้งนักล่าจริงๆที่ยังหลงเหลืออยู่ มีดฮันเตอร์ ถึงไม่ได้ใช้มันเพื่อการล่าแล้วแต่ก็ยังใช้ทำงานอื่นๆได้ดี เพราะจุดเด่นของมีดล่าคือความคม มันมีใบมีดที่คมและการประกอบวัสดุต่างๆขึ้นมาเป็นมีดทำด้วยความปราณีต และรูปร่างหน้าตาของมันงดงามดึงดูดใจ ชวนให้อยากเป็นเจ้าของหรือน่าใช้งาน
ผมเองไม่ได้ล่าอะไร ผมพกมีดล่า อ่านหนังสือเกี่ยวกับการล่า พิจารณาอนิจจัง ทุกขัง อนัตตาที่แฝงอยู่ในการล่าที่ผ่านมานั้นเสมอๆ ถึงอยากล่าอะไรก็คงไม่มีให้ล่าหรือไม่มีความสามารถจะไปล่ามาได้ ได้แต่ล่าบางสิ่งบางอย่างในใจในวันเหงาๆ ท่องเที่ยวไปในทุ่งกว้างเลือนลางของความทรงจำ อยากล่าได้แรงบันดาลใจหรือเรื่องราวดีๆที่ผ่านไปแล้วซักเรื่อง เรื่องเล็กๆที่ยิ่งใหญ่พอจุดประกายให้สังขารอ่อนล้า ได้กลับมาแข็งแกร่งได้อีกครั้ง
ตอนนี้ยังไม่ได้ แต่ตามรอยได้แล้ว กัดฟันทนเข้าไปอีกนิด
อีกนิดนึง