ณ คาบสมุทรมลายู...

1.บทนำอารัมภบท

          อย่างที่เคยบอกไป ท่านที่หลงเข้ามาอ่านบทความในซีรีย์นี้ ที่เราจะพาทุกท่านย้อนกลับไปกับความทรงจำในอดีต สัก 5 EP. หลังจากที่ลงมาจาก “ดอยหลวงเชียงดาว” จังหวัดเชียงใหม่ ไปทำค่ายที่อุ้มผ่าง ที่ “แม่นิลคี” จังหวัดตาก และในตอนนี้เราเดินทางมาสู่ EP. ที่ 3 จะขอพาทุกท่านลงภาคใต้กันหน่อย สถานที่แห่งนี้เป็นที่ที่ยังอยู่ในความทรงจำเสมอ เพราะแค่เปิดไฟล์ภาพออกมาดู…ร่างกายก็เหมือนเปียกชุ่มไปทั้งตัวแล้ว…

2.ล้อเหล็กบนเหล็กเส้น

          ปู้น ๆ หนึ่งในวิธีเดินทางที่นับว่าเฟี้ยวฟ้าวที่สุดในความคิดสมัยนั้นก็คือรถไฟ ไม่ว่าจะตั๋วโหน ตั๋วฟรี จะหน้าเหนียว หัวมันก็ไม่เกี่ยง หรือขนาดแม้แต่บางครั้งจะต้องนั่งดมกลิ่นเxี้ยวไปตลอดเส้นทางก็เคยผ่านมาแล้ว จะเป็นไรไปถ้าจะลองกลับไปรำลึกความหลังกันอีกสักครา ย้อนเวลากลับไปในปี 2015 ยังดีที่ช่วงนั้นเป็นเดือนตุลาคม อากาศจึงไม่ได้ร้อนมากเท่าที่ควร เราเริ่มต้นกันที่สถานีรถไฟบางซื่อ เตรียมหยิบสัมภาระขึ้นชั้นวางและนั่งประจำที่ ขณะนี้เป็นเวลา 19.48 นาที เตรียมตัวออกเดินทางได้… ปู้น ๆ
3.หมู่บ้านที่อากาศดีที่สุดในประเทศนี้

            หากคุณเสิร์ช google สถานที่ที่อากาศดีที่สุดในประเทศไทย “หมู่บ้านคีรีวง จังหวัดนครศรีธรรมราช” ก็จะเป็นผลลัพธ์การค้นหาขึ้นมามากมายให้คุณได้เห็น…(ไม่เชื่อลองอ่านให้จบแล้วค่อยไปเสิร์ชดู) ไม่ว่าด้วยดัชนีชี้วัดตัวใด ๆ ที่ใช้วัด หรือเป็นการอวยยศของผู้มาท่องเที่ยว หรือเจ้าของถิ่นฐานที่นี่ตั้งให้ก็ตาม มันจะไปมีความหมายอะไรหากเราไม่ได้ไปสัมผัสด้วยตัวเอง รถไฟจอดส่งเราถึงที่หมายนานแล้วมีพี่สมาชิกหน้าใหม่ซิ่งรถมาสมทบกับเราที่เป็นสมาชิกใหม่สำหรับกลุ่มเขา (เรามันใจง่ายไปกับใครเขาไปเรื่อย) เพื่อเตรียมตัวออกเดินทางไปยังที่ซึ่งตัดขาดจากโลกภายนอกสักสองสามวัน มุ่งตรงสู่ “ขนำนายเล็ก”
4.โลกอีกใบ 

           สถานที่แห่งนี้ไร้ซึ่งไฟฟ้า ประปา สัญญาณโทรศัพท์ และผู้คนที่พลุกพล่าน บ้านพักไม้สองชั้นอยุ่กลางป่า หรือเขาเรียกที่พักนี้กันว่า ขนำ การเดินทางไปยังจุดหมายคือนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์วิบากที่พีโชเฟอร์ขับข้ามลำธารไต่ไปบนแนวเส้นทางปูนสลับดินลูกรังที่เพียงพอแค่สำหรับยานพาหนะ 2 ล้อไปในป่าใหญ่ที่เขียวชะอุ่มและชื้นเปียกด้วยความชำนาญ อันเลวังกา และนี่เองสินะสถานที่ที่จะปลดทิ้งซึ้งโลกภายนอก จะมีแค่แค่เราและเรา
5.กำแพงหนาถูกทลายด้วยน้ำในขวดแก้ว

            ช่วงเย็นที่นี่ค่อนข้างมืดไว แสงจากกองไฟ และเทียนไขถูกจุดขึ้นเพื่อความสว่างและความอบอุ่น เสียงจิ้งหรีดดังระงมคละเคล้ากับเสียงของน้ำในลำธารที่ยังไหลโดยไม่ยอมเหนื่อยล้า น้ำเย็นเฉียบจับใจทำให้เราสบายตัวขึ้นอย่างมาก หลังจากอาหารมื้อบ้านๆ ที่แสนวิเศษจบลง สมาชิกในตาฟ้าที่นั่งกินอาหารเย็นอยู่วงข้าง ๆ ก็เข้ามาสมทบกับเรา เชื้อชาติ ศาสนา ไม่อาจปิดกั้นความรู้สึกที่จะโหยหาธรรมชาติ สิ่งสวยงาม และความสงบ ศิลปะและดนตรีเป็นสะพานเชื่อมที่ไร้วึ่งพรมแดน ภาษาเป็นเพียงแค่การสื่อสารให้เราได้เข้าใจกับอีกฝ่าย  you want tried some Wild whisky (เหล้าป่า) และเมื่อนั้นกำแพงของชาติพันธุ์ก็ได้ถูทำลายลง
6.ไม่ได้เกินจริง

         อย่างที่บอกไว้ตั้งแต่ต้นว่า ที่แห่งนี้อากาศดีที่สุดในประเทศไทย เราคงตอบได้ไม่เต็มปากเพราะยังไม่เคยไปจนครบทุกที่ในประเทศนี้ แต่ทีรู้ ๆ บรรยากาศยามเช้า ณ สถานที่แห่งนี้ คือดีแบบดีย์ตะโกนออกมาดัง ๆ เสียงธรรมชาติที่แว่วดังยังคงตราตรึงในความทรงจำจนบัดนี้ เสียงน้ำไหล เสียงนกหลายชนิด (มันร้องไม่เหมือนกัน) ยังสงเสียงดังชัดเจน ธรรมชาติอยู่รอบตัวแบบ 4K ลำธารใสเย็นฉ่ำที่พอแช่เท้าลงไป ส่วนธารดำจากกาแฟคั่วไหม้ไหลผ่านลงคอ อะไรจะดีไปกว่าการหยุดพักสักนิด เดี่ยวเรื่องอื่น ๆ ค่อยคิดก็แล้วกัน
7.ออกจากป่ามาเข้าป่า

       หลังจากเราบอกลาเพื่อนใหม่ของเราเมื่อคืน เราเดินทางออกจากป่าลึกมาสู่ป่าเกือบเมือง เปลี่ยนที่นอนจากมุ้งในขนำมาเป็นเต็นท์ผ้าใบในลานปูน ใช่แล้วครับสถานที่ที่เรามานอนกันคืนนี้ที่นี่ หน่วยพิทักษ์ฯ ที่ 3 น้ำตกกรุงชิง อุทยาน ฯ เขาหลวง ไฮไลท์ถัดไปสำหรับพรุ่งนี้เช้าเราจะไปเยือนน้ำตกรุงชิง แต่ตอนนี้เราต้องจัดเตรียมกางเต็นท์ให้เรียบร้อยก่อนที่ยุงจะมาหามเราไป บังเกอร์ที่ซุกหัวนอนของเราถูกกางในป้อมปราการเพื่อป้องกันฝน และยังไม่ทันจะกางเสร็จฝนก็เทลงมาจริงตามระเบียบ ภาคใต้นี่เรื่องฝนไว้ใจได้จริง ๆ (ตกแน่)
8.เส้นทางในป่าใหญ่

            เสียงนกร้องปลุกเราในตอนเช้า เติมอาหารเข้าปากเพิ่มกำลังวังชา เตรียมยาเส้นและน้ำเปล่า หมุดหมายปลายทางของเราต้องเดินเท้าไปมีระยะทางประมาณ 3.70 กิโลเมตร (ที่รู้สึกว่ากิโลแม้ว) ใช้เวลาเดินก็ประมาณชั่วโมงกว่า ๆ ตลอดเส้นทางไม่มีห้องน้ำและร้านค้ามีสัญญาณโทรศัพท์บ้างเป็นจุด ๆ  เอาหละถ้าพร้อมกันแล้วเราจะเริ่มต้นสวมบทบาทสมมุติลองแสดงเป็นนักผจญภัยไปตามเส้นทางดินลูกรังเข้าไปในป่าเพื่อชมธรรมชาติที่ยังสมบูรณ์แบบสมบูรณ์มาก ๆ ทั้งสัตว์ป่าและพันธ์ุไม้ ดังนั้นเราควรเดินกันไปด้วยความสงบ หูตาต้องไวเพราะเราจะได้เจอกับสิ่งมหัศจรรย์ของโลกแห่งนี้
9.น้ำตกในแบงค์พัน

          ธนบัตรที่มีมูลค่าที่มากที่สุดในประเทศเรา ณ ตอนนี้ก็น่าจะเป็นธนบัตรแบงค์สีเทามูลค่าหนึ่งพันบาท ถ้ามีหลาย ๆ ใบก็จะทำให้เราเป็นคนรวย อันนี้นอกเรื่อง เอาเป็นว่ากลับมาว่ากันต่อ…แต่ใครจะรู้ว่ามีสายธารน้ำตกที่สุดอลังการที่นี่จะถูกบรรจุลงไปในสิ่งที่มีค่าที่สุด ใช่แล้วครับ “น้ำตกกรุงชิงเคยถูกตีพิมพ์ลงในธนบัตรฉบับละ 1,000 บาท เมื่อปี พ.ศ. 2535” แสดงว่าที่นี่ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน คุณลองหยิบแบงค์พันรุ่นเก่าขึ้น
มาดูสักหน่อยสิ ถ้าคุณไม่เอาให้ผมได้นะรับซื้อราคา 100 บาทซื้อไม่อั้นเลย อิอิ
10.หนานฝนแสนห่า

          เอาจริงที่แห่งนี้เรามาครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง หลังจากเดินทอดน่องชมนกชมไม้จนระยะทางใกล้ถึงที่หมายแล้ว แต่ตลอดทางจากการทดลองแสดงเป็นนักผจญภัย แต่บทดันกลับกลายคล้ายให้เราเป็นผู้ประสบภัยเสียมากกว่า เพราะฝนที่เทลงมาระหว่างทางทำเอาเราชุ่มฉ่ำไปทั้งตัว ป่าที่เขียวอยู่แล้วกับเขียวชะอุ่มยิ่งขึ้นเมื่อได้รับน้ำฝน เท่านั้นยังไม่พอตามที่คาดหมายเราต้องพบกับแขก (เจ้าถิ่น) ผู้ไม่ได้รับเชิญออกมาต้อนรับ ยาเส้นที่เตรียมมาได้ทำงานแล้วแวมไพร์ทากน้อยดูดเลือดเล่นขาเราเสียแดงเป็นทางเลย แต่ไม่เป็นไรเลือดนี้แลกมาด้วยการพิสูจน์ใจว่า “ครั้งแรกก็ว่ารักแล้วพอมาพบกันอีกครานี้ ฉันรักเธอยิ่งกว่า” แต่เธอดุดันกว่าครั้งก่อนนะ "กรุงชิง"
11.พระธาตุในคาบสมุทรมลายู

          ออกจากป่ามาด้วยหัวใจที่มีแบตเต็ม 100% เมื่อมาจังหวัดนครศรีธรรมราชเมืองเก่าแก่เมืองหนึ่ง ณ ดินแดนด้ามขวานของสยามประเทศในปัจจุบัน “พระบรมธาตุเมืองนคร” ณ วัดพระมหาธาตุวรมหาวิหาร มรดกอันล้ำค่าแห่งเมืองนครศรีธรรมราช จึงควรแค่การการแวะเข้ามากราบสักการะก่อนจะจากเมืองนี้ไป เพราะที่นี่คือ 1 ใน 8 ของจอมเจดีย์ของประเทศไทย (สำหรับที่นี่ก็เป็นที่ที่ 5 ที่เราไปสักการะมาแบบไม่รู้ตัว) ดังนั้นใครมีโอกาสเมืองนครศรี ฯ มีอะไรให้เราท่องเที่ยวอีกมากมาย

---