เราต้องดูแลย่า ซึ่งลูกแกบอกมันคือหน้าที่เรา ลูกแกไม่มีใครสนใจเลย แกดื้อ แกเถียงทุกคำ ชอบเอามื้อเข้าไปหยิบอาหารในหม้อ พอเราเห็นแกก็เถียงว่าไม่ได้ทำ แกกินทั้งวัน ทั้งเอาของกินซ่อน ทั้งขี้เหยี่ยวไม่เป็นที่ เราควรกำจัดอารมณ์ของเรายังไงดีไม่ให้เครียด ไม่ให้หัวร้อนใส่แก บ้างครั้งก็พยายามมองผ่าน บ้างเรื่องก็ทำให้เป็นเรื่องตลก แต่บ้างทั้งงานนอกงานในหลายอย่างมาเจอแกแบบนี้อีกทำให้เราเครียด พอว่าอะไรหน่อยก็บอกจะไปอยู่กับลูก เอาเราไปเล่าให้ลูกฟังว่าเราตบตีแก  เราเหนื่อยจริงๆ แต่ก็อยากคุมอารมณ์ตัวเองให้ได้ไม่ให้เครียดมากว่านี้ ตอนนี้เครียดกับสิ่งที่แกเป็นมาก บ้างทีก็จะมีขึ้นเสียงใส่แกบ้างแกก็เถียง พอเสร็จกลายเป็นเรามานั่งเสียใจ เราควรกำจัดความรู้สึกยังไงดี