ก่อนอื่นเรายอมรับในความอกตัญญูครั้งนี้แค่มาระบาย🥲
จะเล่าตั้งแต่ชีวิตวันเด็กที่ไม่ได้เพียบพร้อมอะไรเพราะความไม่ได้ตั้งใจมีลูกของพ่อแม่
พ่อกับแม่ตัดสินใจจะทำแท้งเราโดนการกินยาขับ แม่กินไป3ชุดแต่เราไม่ออก
เลยจำใจต้องให้เราเกิด
แต่เราก็โชคดีดีนะครบ32 😅 พอเข้าอายุได้3ขวบพ่อก็นอกใจแม่ มีแฟนใหม่
เลยเลิกกับแม่เราไปพ่อตัดสินใจเอาเรามาเลี้ยงเอง
ด้วยความโชคดีอีกแม่เลี้ยงเอ็นดูรักเราเหมือนลูก
ช่วงชีวิตที่โตมาไม่เคยคิดว่าลำบากเพราะรู้สึกเป็นปกติ หมูกะทะ5ปีจะได้กินสักที
ห้างไม่ต้องพูดถึง ข้าวไม่เคยกินเป็นครอบครัว กินใครกินมันไม่มีการทำกับข้าวในบ้านของเรา
แม่เลี้ยงทำงานคนเดียวหาเลี้ยง3ชีวิต
ตอนเด็กเป็นคนไม่คิดอะไรมากมีก็กินไม่มีก็ไม่กิน
แต่เด็กมีความฝันอย่างนึงคืออยากซื้อไก่ทอดรร.แบบกินไม่อั้น555
เพราได้เงินไปรร.แบบจำกัด100ทั้งค่ารถเมย์ไปกลับข้าว3มื้อเพราะกับไปไม่มีอะไรกินก็อยู่มาได้
ตั้งแม่เลิกกับพ่อไปก็ไม่ติดต่ออีกจำหน้าไม่ได้เลย

จุดพลิกพันครั้งใหญ่
แม่เลี้ยงมีน้องกับไปคลอดต่างจังหวัดเพราะพ่อดูแลไม่ได้
เป็นช่วงที่พ่อต้องหาเงินใช้เอง ผ่านไปแปปเดียวพ่อก็ทนไม่ไหวไปหาแม่ที่ต่างจังหวัด
ซึ่งทิ้งเราไว้คนเดียว😅 เป็นเดือนแต่ตอนนั้นเรา15ปีแล้ว ก็เหมือนโดนทิ้งอะแต่ไม่คิดอะไร555เพราะชิน
แม่เลี้ยงเห็นว่าพ่อไม่ยอมกลับ
เลยให้เราขึ้นรถทัวร์ไปคนเดียวนั่ง8ชม กลัวมากให้ย้ายไปเรียนโน้นเลย
ก็คิดว่าชีวิตจะดีขึ้นแล้วนะพ่อเริ่มช่วยแม่เลี้ยงทำงาน
ได้อยู่กับน้องมีความสุขมากๆปิดเทอมก็ไปช่วยแม่เลี้ยงทำงาน
แต่ความสุขมันสั้นแปปเดียวเค้าก็ทะเลาะกัน เรื่องที่พ่อหาว่าแม่ไปมีชู้(พ่อคิดไปเอง)
ละแม่เลี้ยงก็หนีไปเลยโดนทิ้งจ้า2พ่อลูกแม่เอาน้องไปด้วย
พ่อตามหาสักพักจนไม่มีเงินอยู่ต่อเลยกับบ้านตัวเองเรากับมาเรียนที่เดิม
เป็นเทมอสุดท้ายที่เราจะจบม.3 พอเราเรียนจบพ่อก็ไม่ให้เราเรียนต่อเพราะอยากให้ทำงาน
เราสอบติดเข้าได้หลายๆทีร้องไห้หนักมากๆ
แต่ทำใจเลือกพ่อเราไปทำงานเซเว่นตอนนั้นเค้ารับเด็ก เราไปทำทุกสิ้นเดือนเงินเราแทบไม่เหลือ
เพราะเบิกไปใช้ก่อนเราทุกข์มากเฮียเจ้าของ
ก็เห็นใจเลยไม่ให้เบิกแต่ทุกวันเงิน ออกพอจะมานั่งเฝ้ารอดูเงินละให้ถอนให้เขาในตอนนั้นเลย
เราไม่ใช่ไม่อยากให้นะแต่คือกลับบ้านยังไงก็เจอกัน
ทำต้องมากดดันขนาดนั้น แต่เราก็ทนได้
จนพ่อเริ่มเปลี่ยนไปหนักกว่าเดิมคือเสียใจที่แม่ทิ้ง มาตบตี กระทืบเรา เอาไม้พองลูกเสือตี
เราร้องก็ไม่ได้ยิ่งตีปิดประตูตีเลยอะทรมานมาก

เราตัดสินใจหนี้ออกจากบ้านตอน16ปีด้วยความโชคดีเจอเพื่อนดี เก็บเงินที่มีเช่าห้องทำงานจนวันนึง
พ่อตามเจอเขาไม่ได้ขอโทษอะไรเรานะ พูดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่เราก็ไม่ยอมกับบ้าน
ออกมาอยู่คนเดียวทำงานเลี้ยงตัวเอง
แถมยังต้องส่งเงินให้พ่อด้วยคำว่ากตัญญู!!!
ลำพังวุฒิม3จะหาเงินได้สักเท่าไรเรายอมอดเพื่อให้พ่อได้กินกว่าจะผ่านมาได้ เวลาไม่มีให้ก็ด่าแช่งเรา
เคยอยากฆ่าตัวตายแต่ก็คิดว่าเดินมาขนาดนี้แล้ว🥹

ผ่านมาจน23เราเจอแฟนเค้าดีมากๆทำให้ชีวิตเราดีขึ้นเค้ารับอดีตเราครอบครัวเราได้
จนครบกับแฟนได้1ปี(ยังส่งเงินให้พ่อตลอดแต่ไม่ได้ไปเยี่ยม)
พ่อป่วยเราร้อนใจมาโทรเรียกรถพยาบาลให้ไปรับพ่อ และเราตามไป
เส้นเลือดในสมองตีบ เราคิดเลยโอ๊ยชีวิต!! พ่อเดินไม่ได้ดีเหมือนกินข้าวทางสายยาง
แต่เราต้องทำงานแฟนเราก็ไปดูแลพ่อให้ทุกอย่าง
อาบน้ำป้อนข้าวหมอห้ามพ่อกินทางปากเด็ดขาดแต่พ่อเป็นคนดื้อมากอยู่แล้วไม่ฟังใครกินคะ!!
แล้วสำลักไม่หายเราเทียวไปรพ.บ่อยมากเพราะเรื่องนี้
เสียเงินเยอะมากพ่อก็ด่าหมอพยาบาลเราอายมากนอนร้องไห้ทุกคืนจะทำยังไงดี พ่อก็ไม่หยุด ไม่ช่วยเราบ้างเลยดึงสายยาเองบ้างต้องไปใส่ใหม่
มีคืนนึงแก่สำลักโดนเราไม่ไหวแล้วความรู้สึกเลยด่าพ่อไปหลายคำเลวมากจริงๆ
พ่อก็ยอมที่ไหนบอกเอากุไปบ้านกุเอาแค่ตังให้กุเราก็จัดให้ไม่ติดต่อแกไปอีกเลยจนวันนี้

ปล.เราออกจากบ้านมา7ปีพ่อไม่เคยให้เงินสักบาทเจ็บป่วยไม่เคยช่วยเหลือเรา เช่าห้องอยู่7ปีกับวุฒิที่ทิ้งให้ม3
ไม่เคยถามลูกกินข้าวยัง เหนื่อยไหม เศร้ามากดีเทลเยอะเล่าไม่หมด
ปล.ทุกวันนี้ยังมีบ้างครั้งรู้สึกติดกับเรื่องนี้กลัวบาปบางวันก็ทำใจได้🥲