เรื่องมีอยู่ว่า พี่สะใภ้เรา ชอบเอาญาติตัวเองมาที่บ้านที่ไม่ใช้บ้านตัวเอง ด้วยซ้ำ แล้วก็เสียงดังสุดๆ
เรื่องมันเกิด จากพี่ชายเราย้ายมาอยู่ที่บ้าน เนื่องจากจะลดค่าใช้จ่ายลง ที่นี้ พี่สะใภ้ไม่อยากอยู่ เนื่องจากปัญหาแม่สามีลูกสะใภ้มีแนวคิดที่ต่างกัน เราเข้าใจได้ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้
ตอนแรกก็อยู่ด้วยกันดีๆ อาจจะมีปัญหากันบ้างแต่ไม่ได้ใหญ่โต ด้วยความพี่สะใภ้ก็วัยรุ่น ความแม่ก็คนแก่ ความคิดอะไรต่างๆก็ไม่ลงรอยกัน พอหลังๆ เริ่มไม่ใช่ แล้ว พอหลังๆพี่สะใภ้อยากประชดอะไร เขาจะเริ่มพาญาติตัวเองมา จากหนึ่งกลายเป็นสอง จากสองกลายเป็นหก นานๆเข้าเริ่มมีการสังสรรค์จนบางที่ ตีหนึ่ง ตีสอง จากการมีความเกรงใจต่อกัน ตอนนี้ไม่มีเลย ทั้งเปิดเพลง กลิ่นเหล้าที่คละคลุ้ง เสียงหัวเราะ มันรบกวนคนอื่นมากๆ ข้างบ้านก็ไม่อยากมีปัญหา คนในบ้านก็พูดไม่ได้ เนื่องจากตัวลูกชายมักจะชอบใช้อารมณ์ และ จะชอบว่าครอบครัวไม่รัก มีปมเล็กๆ เลยใช้พวกนี้ระบายอารมณ์ไปในตัว
สรุป คนที่จะตายก่อน คือ คนนอกอย่างเรา 555555 เราไม่เข้าใจว่าพี่ชายเราเอาอะไรที่ไหนมาคิดว่า พ่อแม่รักเรามากกว่า ทั้งๆที่เวลาตัวเองลำบาก พ่อแม่ช่วยแบบสุดตัวชนิดที่ว่าเข้าเลือดเข้าเนื้อตัวเองลึกถึงกระดูกเลยมั้ง เราเนี่ยปวดหัวมากๆเลยค่ะ ไม่ได้นอนดีๆเลย จริงๆนะ มันเป็นหนักมากประมาณ 1 - 2 ปีแล้ว ที่ทุกอาทิตย์ จะต้องมาเสียงดังที่บ้าน บางวันก็มาคุยคืนก่อนที่ไปทำงาน แล้วเราไม่ได้นอนเลย สภาพไปทำงานเหมือนซอมบี้มาก ระบายกับใครก็ไม่ได้
เราคันปากอย่างจะพังทุกอย่างให้มันจบกันๆไป แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะ เรา รักครอบครัว อยากให้มันเป็นครอบครัว
และ ไม่อยากทำให้เขารู้สึกว่า กำลังผลักไสเขาออกจากครอบครัว นั้นละ ถึงทำให้เราลำบากใจมาก 55555
คำถามคือ เราควรจะพังทุกอย่างให้มันเละไปเลย หรือแค่ ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไปแล้วออกมาอยู่คนเดียว
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ
ปัญหามลพิษทางเสียง
เรื่องมันเกิด จากพี่ชายเราย้ายมาอยู่ที่บ้าน เนื่องจากจะลดค่าใช้จ่ายลง ที่นี้ พี่สะใภ้ไม่อยากอยู่ เนื่องจากปัญหาแม่สามีลูกสะใภ้มีแนวคิดที่ต่างกัน เราเข้าใจได้ เรื่องแบบนี้มันเกิดขึ้นได้
ตอนแรกก็อยู่ด้วยกันดีๆ อาจจะมีปัญหากันบ้างแต่ไม่ได้ใหญ่โต ด้วยความพี่สะใภ้ก็วัยรุ่น ความแม่ก็คนแก่ ความคิดอะไรต่างๆก็ไม่ลงรอยกัน พอหลังๆ เริ่มไม่ใช่ แล้ว พอหลังๆพี่สะใภ้อยากประชดอะไร เขาจะเริ่มพาญาติตัวเองมา จากหนึ่งกลายเป็นสอง จากสองกลายเป็นหก นานๆเข้าเริ่มมีการสังสรรค์จนบางที่ ตีหนึ่ง ตีสอง จากการมีความเกรงใจต่อกัน ตอนนี้ไม่มีเลย ทั้งเปิดเพลง กลิ่นเหล้าที่คละคลุ้ง เสียงหัวเราะ มันรบกวนคนอื่นมากๆ ข้างบ้านก็ไม่อยากมีปัญหา คนในบ้านก็พูดไม่ได้ เนื่องจากตัวลูกชายมักจะชอบใช้อารมณ์ และ จะชอบว่าครอบครัวไม่รัก มีปมเล็กๆ เลยใช้พวกนี้ระบายอารมณ์ไปในตัว
สรุป คนที่จะตายก่อน คือ คนนอกอย่างเรา 555555 เราไม่เข้าใจว่าพี่ชายเราเอาอะไรที่ไหนมาคิดว่า พ่อแม่รักเรามากกว่า ทั้งๆที่เวลาตัวเองลำบาก พ่อแม่ช่วยแบบสุดตัวชนิดที่ว่าเข้าเลือดเข้าเนื้อตัวเองลึกถึงกระดูกเลยมั้ง เราเนี่ยปวดหัวมากๆเลยค่ะ ไม่ได้นอนดีๆเลย จริงๆนะ มันเป็นหนักมากประมาณ 1 - 2 ปีแล้ว ที่ทุกอาทิตย์ จะต้องมาเสียงดังที่บ้าน บางวันก็มาคุยคืนก่อนที่ไปทำงาน แล้วเราไม่ได้นอนเลย สภาพไปทำงานเหมือนซอมบี้มาก ระบายกับใครก็ไม่ได้
เราคันปากอย่างจะพังทุกอย่างให้มันจบกันๆไป แต่มันก็ทำไม่ได้ เพราะ เรา รักครอบครัว อยากให้มันเป็นครอบครัว
และ ไม่อยากทำให้เขารู้สึกว่า กำลังผลักไสเขาออกจากครอบครัว นั้นละ ถึงทำให้เราลำบากใจมาก 55555
คำถามคือ เราควรจะพังทุกอย่างให้มันเละไปเลย หรือแค่ ปล่อยให้มันเป็นอย่างนั้นไปแล้วออกมาอยู่คนเดียว
ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ