ครอบครัวเราอดทนมาเยอะมากกับสิ่งที่พ่อทำครอบครัวเราอดทนมาเยอะมากกับสิ่งที่พ่อทำ
พ่อคือผีพนัน พ่อคนที่เรารู้จักตายไปแล้ว ( figuratively) ขนของมีค่าในบ้านออกไปขายจนหมดด้วยราคาต่ำขนของมีค่าในบ้านออกไปขายจนหมดด้วยราคาต่ำกว่าราคาท้องตลาดมาก
โกหกหลอกลวงคนอื่นอื่นๆไปวันวัน บ้านหลังอื่นก็มีให้อยู่ โดยที่ไม่ต้องสู้หน้าคนในครอบครัว
แต่เค้าเลือกที่จะไปเกาะญาติฝั่งเขา แล้วญาติฝั่งเค้าก็โทรมาด่าแม่เรา

จึงถึงบางอ้อว่าพ่อไปโกหกว่า" เงินทั้งหมดที่  ขอยืมยืมจากคนอื่นเป็นเพราะทุกคนในบ้านสร้างหนี้สินทำให้พ่อต้องลำบาก"

เค้าเพิ่งมาติดพนันตอนแก่หลังเกษียณ ทุกเดือนเค้ามีบำนาญเค้าเลยไม่แคร์แต่ก็ไม่เคยมีพอใช้ เพราะผีพนันเข้าสิง

ทำไมกฎหมายไทยไม่มีการคุ้มครอง ครอบครัวของผู้ติดการพนัน
ทำไมไม่มีสถานบำบัด มีแต่ของเอกชน ซึ่งถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอมก็ทำอะไรซึ่งถ้าเจ้าตัวไม่ยินยอมก็ทำอะไรไม่ได้ แถมราคาแพงมากๆ
เราโตเมืองนอก  ด้วยเงินทุนที่หาจากความรู้ของเราเอง เราคิดว่าความกตัญญูต้องมีจุดลิมิต
ถ้ายื่นเงินให้พ่อ ก็เหมือนยื่นเหล้าให้คนติดเหล้า
พูดจริงๆแล้ว แม่และพี่สาวเราเป็นคนสร้างครอบครัวให้เป็นปึกแผ่นมาอยู่ทุกวันนี้
พ่อ มีบทบาทน้อยมาก เราไม่โทษพ่อนะ เค้าไม่ใช่คนที่ จิตใจเข้มแข็ง เค้าไม่เก่งการเข้าสังคม แต่เราก็รักเขามาก ก่อนที่เค้าจะกลายเป็นผีพนัน 

เราคงแปลก และยินดีรับทราบว่ากระทู้เราคงจะโดนโจมตีได้ง่ายโทษฐานอกตัญญู แต่ เราทำมาเราทำมาพอแล้ว เราให้เงินเขาเยอะพอแล้ว ( ด้วยพละกำลังที่เราทำได้ เราคิดว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา มันเยอะมากแล้ว) แม่และพี่เราช้ำใจมาพอแล้ว เราอยากตัดขาดความสัมพันธ์จากเขา เพราะเราไม่เหลือความทรงจำใดใด ที่ดีเกี่ยวกับเขาอีกต่อไป

ขอคำแนะนำทางกฎหมายด้วยค่ะ