(ดู4️⃣บรรทัดสุดท้ายก่อนจะตินะคะ ขอบคุณค่ะ)

วันนี้จะมาเล่าเรื่องราวชีวิตค่ะ พ่อทำงานที่โรงงานและกลับบ้านช่วงเย็น พ่อของเราเป็นคนที่ อารมณ์ร้อนง่าย พูดเสียงดัง ใช่ค่ะเราไม่ชอบคนพูดเสียงดัง เราก็ไม่เข้าใจว่าเวลาที่พ่อมักจะดุด่าเราด้วยเสียงดังเราก็ร้องไห้ออกมาสะงั้น ตั้งแต่นั้นก็เลยเกลียดคนที่พูดเสียงดังเลยค่ะ ส่วนแม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพค่ะเสาร์อาทิตย์แม่ก็จะกลับบ้าน เสาร์อาทิตย์นี่แหละค่ะนรกของเรา ยิ่งพ่อไม่ไปทำงานวันเสาร์/อาทิตย์ ยิ่งนรกไปใหญ่ แต่ดีหน่อยค่ะที่มีไปเรียนพิเศษเลยไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ แม่เป็นคนอารมณ์เย็นแต่ถ้าแม่โกรธขึ้นมาเราก็ตายได้เลยค่ะ ครั้งนึงตอนนั้นพ่อไปทำงานแม่อยู่บ้านกับเรานี่แหละค่ะ เรากำลังอ่านหนังสือ และช่วงนั้นเราพักเล่นมือถือ (เราอาจจะผิดก็ได้นะคะ) ยายเดินมาเห็นก็บ่นไปหนึ่งรอบค่ะ เราก็เอามือถือไปเก็บ หลังจากนั้น แม่เข้าห้องมาพร้อมกับความโกรธ เรากลัวมากๆ แม่ถามต่างๆนาๆ เราก็ไม่กล้าตอบ พอแม่เห็นเราไม่ยอมตอบแม่ก็ทุบตีเราแบบไม่ยั้ง คนเราถ้าเจ็บก็ต้องร้องไห้ เราก็เลยทนความเจ็บไม่ได้เลยร้องไห้ออกมา เหมือนแม่จะสงสารเราแม่ก็เลยขอโทษ เราก็ให้อภัยแม่ หลังจากที่พ่อรู้เท่านั้นแหละค่ะ ขอไม่พูดดีกว่า สุดท้ายนี้ไม่ว่าเราจะเจอเรื่องที่พ่อแม่ทำไว้ไม่ดีใส่เราแค่ไหนท่านก็คือผู้มีพระคุณ สุดท้ายแล้วเราก็รักท่านเหมือนเดิมแต่อาจจะน้อยลง