ออกตัวก่อนว่ามาจากประสบการณ์ส่วนตัวของ จขกท. เอง ไม่ได้จะเหมารวม แต่ตั้งหัวกระทู้ให้ดูมีอารมณ์ร่วม

อย่างหัวกระทู้ที่ตั้งไป ทั้งประสบการณ์ส่วนตัว(โดนบ่อย) และจากรอบๆตัวเท่าที่พบเจอมา ทำไมผู้หญิงต้องปฏิบัติกับผู้ชายที่มาสารภาพความรู้สึก ที่ตัวเองไม่ได้ตอบรับแบบรังเกียจด้วย แต่ไม่ค่อยเห็นผู้ชายทำแบบนี้กับผู้หญิงที่ตัวเองปฏิเสธเท่าไหร่

อย่าง จขกท. เองนี่ ไม่ค่อยชอบจะเริ่มต้นความสัมพันธ์กับคนที่ไม่รู้จัก ส่วนมากจะชอบดูนานๆจนรู้สึกชอบในตัวตนของเขา เป้าหมายเลยไม่ค่อยพ้นเพื่อนร่วมงาน เพื่อนของเพื่อน อะไรพวกนั้น แต่ก็นั่นแหละส่วนใหญ่จะถูกปฏิเสธ ทั้งที่ตอนปฏิเสธคนนั้นบอกเองว่า เห็นเป็นเพื่อนกัน เป็นเพื่อนกันน่ะดีแล้ว อย่าโกรธกันที่ปฏิเสธเลยนะ แต่หลังจากนั้นก็กลายเป็นว่าถูกเขารังเกียจแทนซะงั้น ทั้งที่ไม่ได้ฉวยโอกาสจากการที่รู้จักเอามาเป็นข้ออ้างในการสร้างความสัมพันธ์ ไม่เคยแตะต้อง ให้เกียรติอยู่ตลอด แต่หลังจากที่ถูกปฏิเสธทุกอย่างก็เปลี่ยนไป ถูกปฏิบัติแย่กว่าคนอื่นอย่างชัดเจน ถูกเลี่ยงที่จะปฏิสัมพันธ์ด้วย เป็นอย่างนี้แทบทุกคนที่ปฏิเสธเลย พยายามจะทำใจยอมรับเพราะดันไปบอกเขาเอง แต่ถ้าต้องเจอทุกวัน ถูกทำแบบนั้นทุกวัน ก็เจ็บอยู่ทุกวัน ซึ่งพอเป็นมุมกลับกัน ทั้งตัว จขกท. เอง หรือเพื่อนๆผู้ชาย ที่ถูกผู้หญิงมาสารภาพความรู้สึก ถึงจะปฏิเสธไป แต่ก็ไม่ค่อยเห็นจะปฏิบัติแย่กับผู้หญิงคนนั้นเลย ก็ยังให้มิตรภาพที่ดีกลับไปเหมือนเดิม

ด้วยเหตุนั้นแหละอยากเข้าใจความรู้สึกของคุณผู้หญิงว่าเป็นเพราะเหตุใดกันนะ