เรากำลังเดินทางไปสู่ยุคที่นักการเมืองคนใดๆไม่จำเป็นต้องมีจริยธรรม คุณธรรมไม่ใช่เรื่องจำเป็น ถ้ารธน.หมวดจริยธรรมถูกยกเลิก จากความพยายามของนักการเมืองพรรคหนึ่ง ซึ่งเป็นที่ประจักษ์มีหลักฐานมากมาย สุ่มเสี่ยงที่จะถูกยุบพรรคเกี่ยวกับการดำรงค์อยู่ได้ อย่างไร้จริยธรรม ตัวเช่น เป็นแค่สมุนบริวารที่มีคนบงการอยู่ข้างหลัง นักการเมืองมากมาย มีประวัติการทุจริตในเรื่องต่างๆ ที่ยังตกค้างอยู่ในศาล ทางเดียวที่จะเป็นทางออกความทุจริตที่ผ่านมา และที่จะเกิดขึ้นในอนาคต คือการต้องพยายามแก้รธน.ในหมวดจริยธรรมของนักการเมืองให้ได้ ท่ามกลางเสียงคัดค้านมากมาย แม้กระทั่งพรรคร่วมด้วยกันเอง ด้วยเหตุผลที่ว่า การมาเล่นการเมืองอย่ากลัวการถูกตรวจสอบ การถูกตั้งคำถามในเรื่องความมีจริยธรรม แต่ก็นั่นแหล่ะ ประวัติที่ผ่านมาของพรรคที่มีเจ้าของรายนี้ เจ้าของพรรคมีชื่อเสียงเรื่องลือ ในเรื่องความคิดคดโกงของตัวเอง และเหล่าบรรดาบริวาร มีรายการโกงที่ถูกตัดสินผิดเป็นหางว่าว หากต้องเข้ามามีอำนาจ แล้วขาดจริยธรรมไม่ได้ คงไปต่อยาก มีโอกาสถูกให้เลิกปฏิบัติหน้าที่ และถูกยุบพรรคไม่จบสิ้น สำหรับพรรคการเมืองที่เป็นแค่สมบัติประจำตระกูลแบบนี้ ดูยังไงก็ไม่น่าจะมีจริยธรรม เพราะทุกอย่างต้องทำคำสั่งของนายใหญ่ นี่คงเป็นเหตุผลที่ทำไม นายใหญ่ต้องสั่งการให้บริวารพยายามแก้รธน.ในหมวดนี้ให้ได้

นักวิชาการมากมาย รวมทั้งฝ่ายรบ. และฝ่ายค้าน มองไม่เห็นว่าประชาชนจะได้ประโยชน์อะไรกับการแก้ไขรธน. ที่เดือดร้อนก็มีแค่นักการเมืองที่เคยมีประวัติอันชั่วช้ามาก่อน รวมไปถึงนักการเมืองที่เจตนาจะทำในสิ่งที่เป็นการทุจริตในอนาคต เชื่อว่าความพยายามแก้ไขรธน.เพื่อเจตนาให้นายใหญ่ หรือคนของนายใหญ่พ้นผิด น่าจะเกิดการต่อต้านรุนแรง อย่างที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในอดีต เพราะหน้าที่ของรบ.จะต้องทำงานเพื่อผลประโยชน์ของประชาชน ไม่ใช่เพื่อผลประโยชน์ของคนคนเดียว คนที่อยู่ไปก็ไม่ส่งผลประโยชน์ใดๆต่อชาติบ้านเมือง