เราคบกับแฟนได้ประมาณ 2 ปี มีเรื่องทะเลาะกันเล็กๆน้อยบ่อยครั้ง
จนครั้งหนึ่งแฟนได้ทำร้ายร่างเรา เพราะไม่พอใจที่เราไม่ยอมเลือกตัวละครในเกมให้เค้า
ตอนนั้นโกรธมาก คิดว่ายังไงก็คงเลิก
แต่ก็ตัดสินใจเข้มเเข็ง ลองทนๆคบไปก่อน อาจจะดีขึ้น
และก็มีปัญหาทะเลาะเล็กๆน้อยๆกันมาตลอด

จนวันหนึ่งเราทนไม่ไหวเลยตัดสินเปิดใจคุยกับเเม่แฟนหมดทุกอย่างที่เราคิด
เล่าเรื่องที่ลูกชายเค้าทำกับเรา ทั้งเรื่องไร้สาระที่ทะเลาะกัน
เเละค่าใช้จ่ายในบ้าน เราส่งบ้านคนเดียว 15,000 กว่า 
ซื้อของเข้าบ้านก็เรา แฟนเราจะช่วยจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟบ้างบางเดือน
เดือนไหนไม่มีก็ติดไว้จนบ้างครั้งโดนตัดน้ำ ตัดไฟ

และเราเล่าเรื่องที่แฟนเคยทำร้ายร่างกายเรา แต่แม่แฟนดูไม่มีปฏิริยาตกใจเลย
กับหันไปบอกลูกชายเค้าว่า "ถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็กลับมาอยู่บ้านเรา ส่วนหมาก็ให้ทิ้งไว้เป็นภาระเรา"

เราได้ยินก็แบบมันใช่หรอ ลูกคุณมาอาศัยอยู่กับฉัน ไม่ช่วยจ่ายค่าบ้านสักบาท
พอจะเลิกกันก็ทิ้งหมาไว้ให้เราอีก

ห่างกันได้ประมาณ 1 อาทิตย์ เค้ากลับมา ก็ลองพูกคุยตกลงกันว่า
จะไม่พูดจาไม่ดี ใส่กัน ไม่เสียงใส่กัน พยายามจะกลับมาคงความสัมพันธ์
วันต่อมา เค้าจะกับบ้านให้เราไปด้วย เราก็บอกตรงกับเค้าไปว่า
"ไม่ไป ไม่อยากเจอพ่อกับเเม่เธอ" หลังจากนั้นเค้าก็โกรธ 
เราเลยบอกเหตุผลไปว่าทำไมถึงไม่ชอบ เพราะเเม่เธอพูดจาไม่แคร์ความรู้สึก

เค้าก็กลับบ้านเค้าไป 
___________________
เรารู้ ว่าอย่างไรพ่อแม่ ครอบครัวเค้าก็ต้องมาก่อน ในเมื่อเราเป็นคนนอกก็ถูกเขี่ยทิ้งเเค่นั้นเอง

เราผิดมากไหมที่พูดกับเค้าตรงๆ ว่า..ไม่ชอบพ่อแม่เค้า..
หรือเราไม่ชอบได้ แต่ควรเก็บไว้ในใจ 😅