เราเพิ่งเลิกกับแฟนได้ไม่นานค่ะ คบกันได้แค่ 1 เดือน ที่รู้จักกันได้ 3-4 เดือน เพราะได้รักทางไกลที่เราต่างไม่ได้เตรียมใจที่จะเจอ แต่คบกันแค่ได้แค่ 2 สัปดาห์ มีเดทครั้งล่าสุดเขาเกือบจะข่มขืนเราค่ะ เพราะเรากำลังจะเดินทางไกลไปเรียนที่อื่น เราโดนล่อไปห้องเช่าโดยที่คุณพ่อเขาเป็นคนมาส่งพวกเรา แต่เราตัดสินใจไม่เอาเรื่องเพราะเขาก็ขอโทษ เราก็พยายามเข้าใจแต่เราก็อึดอัดใจอยู่ดี พอได้คบทางไกลหลังๆเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป เราทำอะไรก็เหมือนไม่พอใจเลยสักอย่าง เอาแต่ด้อยค่าตัวเองให้เราฟังอยู่ด้วยแล้วเหนื่อยมากเลยค่ะ เราพยายามช่วยให้เขาดีขึ้นทั้งปลอบและค่อยบอกว่าให้ดูแลตัวเองหน่อย เราจากที่เรียนมาเหนื่อยอยู่แล้วมาเจอแบบนี้มันรู้สึกแย่มากๆเลยค่ะ
พอเริ่มเป็นแบบนี้บ่อยๆเขาก็หนีปัญหาบอกให้ห่างกันไปก่อนไม่คุยให้เข้าใจทิ้งให้เรางงว่าเกิดอะไรขึ้นทิ้งเราไว้กับความรู้สึกแย่ๆ แต่อีกใจมันก็รู้สึกโล่งแบบแปลกๆนะคะที่เขาไปแต่มันก็เศร้าใจ เขาให้รอเขาคิดว่าจะแก้ปัญหายังไง เรารู้สึกแย่มากจนสักพักเขาก็ตามมาง้อตอนแรกเราก็ว่าตัดแล้วค่ะ แต่ใจอ่อนเห็นเขาลงสตอรี่ดื่มอะไรที่ตัวเองดื่มไม่ได้ก็เป็นห่วงเขา เลยตัดสินใจไปคุยกันต่อหน้า สุดท้ายก็แก้ปัญหาไม่ได้ค่ะ เราอึดอัดมากเวลาไปเจอหน้าเขา เราแทบไม่อยากมองหน้าเลยค่ะ เหมือนเดิมค่ะเราพยายามดึงเขาให้รู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้นแต่เขาก็ไม่รับสักอย่าง เราเลยคิดว่างั้นเราไม่พูดเลยดีกว่า เรารักเขาจริงๆนะคะแต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆยิ่งอยู่ด้วยยิ่งรู้สึกแย่เราเลยปล่อยเขาไป
แต่เราก็ยังอดใจไม่ได้ที่จะหยุดคุยกับเขาช่วงที่เลิกกันใหม่ๆแต่พอเริ่มสังเกตว่ายอดฟอลเขาเพิ่มขึ้น เซนต์เรามันบอกค่ะ เราเลยไปคุยกับเขาว่าถ้ามีคนคุยใหม่อย่ามาคุยกับเรา เราไม่ชอบเป็นตัวเลือกของใคร
แล้วก็มีประโยคที่เขาบอกกับเรามาว่า ถ้าอยากกลับมาหาเขาจริงๆเขาขอตัวเองเป็นเวอร์ชั่นที่ดีกว่านี้ก่อนได้ไหมเขารู้สึกตัวเองแย่และชั่วมากๆ ใครเข้าหาเขาปล่อยให้จีบหมดเลย คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆอาจจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยขอโทษนะ งั้นตอนนี้ห่างๆกันไปก่อนนะ
จากประโยคนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆเลยค่ะ อารมณ์แบบเรายอม เราทน เราเสียใจแล้วจะต้องมาเข้าใจเขาอีกหรอ?? เราพูดจาดีๆปกติและค่อยๆห่างจากเขาไปสักพักเขาก็เปิดตัวแฟนใหม่ทางออนไลน์ เรารู้สึกเหมือนโดนประชดยังไงไม่รู้ค่ะ เราเลยบล็อกเขาไปเลย เวอร์ชั่นที่ดีคืออะไรหรอคะการที่ปล่อยให้ตัวเองคุยได้ทีละหลายๆคนแล้วความรู้สึกเราละแบบนี้หรอ???
อยากรู้ค่ะว่าเราผิดไหมคะที่รู้สึกแค้นและบล็อกเขาไปแบบนี้?
คิดว่าเป็นแค่ข้ออ้างของคนไม่รู้จักพอไหม แค้นแฟนเก่าตัวเอง
พอเริ่มเป็นแบบนี้บ่อยๆเขาก็หนีปัญหาบอกให้ห่างกันไปก่อนไม่คุยให้เข้าใจทิ้งให้เรางงว่าเกิดอะไรขึ้นทิ้งเราไว้กับความรู้สึกแย่ๆ แต่อีกใจมันก็รู้สึกโล่งแบบแปลกๆนะคะที่เขาไปแต่มันก็เศร้าใจ เขาให้รอเขาคิดว่าจะแก้ปัญหายังไง เรารู้สึกแย่มากจนสักพักเขาก็ตามมาง้อตอนแรกเราก็ว่าตัดแล้วค่ะ แต่ใจอ่อนเห็นเขาลงสตอรี่ดื่มอะไรที่ตัวเองดื่มไม่ได้ก็เป็นห่วงเขา เลยตัดสินใจไปคุยกันต่อหน้า สุดท้ายก็แก้ปัญหาไม่ได้ค่ะ เราอึดอัดมากเวลาไปเจอหน้าเขา เราแทบไม่อยากมองหน้าเลยค่ะ เหมือนเดิมค่ะเราพยายามดึงเขาให้รู้สึกดีกับตัวเองมากขึ้นแต่เขาก็ไม่รับสักอย่าง เราเลยคิดว่างั้นเราไม่พูดเลยดีกว่า เรารักเขาจริงๆนะคะแต่เราไม่ไหวแล้วจริงๆยิ่งอยู่ด้วยยิ่งรู้สึกแย่เราเลยปล่อยเขาไป
แต่เราก็ยังอดใจไม่ได้ที่จะหยุดคุยกับเขาช่วงที่เลิกกันใหม่ๆแต่พอเริ่มสังเกตว่ายอดฟอลเขาเพิ่มขึ้น เซนต์เรามันบอกค่ะ เราเลยไปคุยกับเขาว่าถ้ามีคนคุยใหม่อย่ามาคุยกับเรา เราไม่ชอบเป็นตัวเลือกของใคร
แล้วก็มีประโยคที่เขาบอกกับเรามาว่า ถ้าอยากกลับมาหาเขาจริงๆเขาขอตัวเองเป็นเวอร์ชั่นที่ดีกว่านี้ก่อนได้ไหมเขารู้สึกตัวเองแย่และชั่วมากๆ ใครเข้าหาเขาปล่อยให้จีบหมดเลย คุยกันแบบนี้ไปเรื่อยๆอาจจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อยขอโทษนะ งั้นตอนนี้ห่างๆกันไปก่อนนะ
จากประโยคนั้นเรารู้สึกโกรธมากๆเลยค่ะ อารมณ์แบบเรายอม เราทน เราเสียใจแล้วจะต้องมาเข้าใจเขาอีกหรอ?? เราพูดจาดีๆปกติและค่อยๆห่างจากเขาไปสักพักเขาก็เปิดตัวแฟนใหม่ทางออนไลน์ เรารู้สึกเหมือนโดนประชดยังไงไม่รู้ค่ะ เราเลยบล็อกเขาไปเลย เวอร์ชั่นที่ดีคืออะไรหรอคะการที่ปล่อยให้ตัวเองคุยได้ทีละหลายๆคนแล้วความรู้สึกเราละแบบนี้หรอ???
อยากรู้ค่ะว่าเราผิดไหมคะที่รู้สึกแค้นและบล็อกเขาไปแบบนี้?