เรากับแฟนคบกันได้ปีกว่าแล้วค่ะ ซึ่งเรากับแฟนนิสัยต่างกันมากต่างจนความสัมพันธ์มันจบมาหลายครั้ง...เข้าเรื่องเลยละกัน555 แต่ก่อนเรากับแฟนแยกกันอยู่และที่อยู่ค่อนข้างไกลกัน เขาเคยบอกเราค่ะว่าเขาดีได้แค่นี้เราก็ไม่ได้คิดอะไร เลิกงานมาเขาก็ไม่เคยทจะทักหา ว่างไม่เคยโทรมา จะไปไหนก็ไม่สนใจเรา แต่เราก็พยายามเข้าใจเขาจนสุดท้ายได้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน เรื่องมันเกิดจากความคิดเล็กๆในหัวของเรา เช่น อวดเราลงโซเชียลหน่อย สนใจเราหน่อย จำวันครบรอบได้มั๊ย วันเกิดเราวันไหน
เราก็จะชอบเอามาถาม เออทำไมไม่อวดเราบ้างทำไมเราต้องร้องขอเธอตลอดจนกลายเป็นเรื่องใหญ่โต และทุกครั้งที่ทะเลาะเค้าจะชอบไปข้างนอกและปล่อยเรานอนร้องไห้คนเดียว มีหลายเรื่องค่ะแล้วก็ใช่ว่าเราจะเอาเรื่องไร้สาระมาทะเลาะตลอด พอเราถามอะไรก็ทำเหมือนรำคาญจนมันทำให้เราไม่โอเควนลูปอยู่แบบนี้จนทำให้เราต้องเลิกกัน
แต่เขาก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นค่ะ อยากกินไรก็พาไป ไม่สบายก็เขาดูแล ไม่เคยตบตี ไม่ปล่อยให้เราอดอยาก
แต่สิ่งที่เราขอเขามาตลอดเขาให้เราไม่ได้ ซึ่งเราขอแค่ทะเลาะกันแล้วอย่าหนี อวดเราหน่อย เขาไม่เคยทำให้เลย 
ส่วนเราเป็นคนที่ใจร้อนมากๆ ถามไรแล้วเขาไม่ตอบไม่คุยก็จะถามย้ำๆ ชอบใช้กำลัง ขี้ประชด และชอบทำร้ายตัวเองเวลาเครียด
แล้วคนใจเย็นมาเจอคนใจร้อน คนที่ไม่สนใจอะไรต้องมาเจอคนที่ต้องการความสนใจ/ใส่ใจ คือนิสัยมันคนละมุมเลยค่ะ จนสุดท้ายก็เลิกกัน
แล้วเราเป็นคนที่เจ้าคิดเจ้าแค้นเราก็เลยไปคุยกับเพื่อนเขาคุยให้เขารู้เลย แล้วช่วงนั้นเราก็ไม่สบาย(ชักบ่อย) เขาก็เลยบอกแม่เราว่าขอกลับมาดูแลนะ ทิ้งเราไปแต่ก็กลับมา? แต่สุดท้ายมันก็วนลูปอยู่แบบนี้ เรารู้ค่ะว่าเราผิดที่ไปคุยกับเพื่อนเขา แต่เราก็ปรับทุกอย่าง เป็นคนที่ใจเย็นลง ไม่ใช้กำลัง ไม่ขออะไรแต่มันก็ไม่ได้ทำให้เขาสนใจเราเลย เราก็เลยถามเขาวาถ้าวันนึงทนไม่ไหวอยากเลิกมั๊ย เขาก็บอกใช่จะเลิก ถ้าบอกเลิกตอนนี้ก็ได้นะพร้อมไป เรานี่หน้าชาไปเลย ถึงเราจะเป็นคนที่นิสัยแย่แต่เราไม่เคยทิ้งเขาไปไหน อยากได้อะไรเราก็พร้อมซัพพอร์ต ในชีวิตนี้ขอแค่มีเขา หรือมันเป็นเพราะเราขอเขามากไปหรอ? หรือมันเป็นเพราะเรามองแต่ข้อเสียเขา มันมีคำถามมากมายในหัว ณ.ตอนนี้ก็อยู่ด้วยกัน เขาไม่ได้อะไรกับเราและพร้อมที่จะไปเสมอ ภาพตอนที่เรากอดขารั้งเขาไว้ยังติดในหัว เป็นเราเองที่ไม่ยอมปล่อยเขาไป มันเป็นเพราะอะไร เพราะเขาหรือเรา หรือเขาไม่ได้รักเราเลย หรือคนแบบเราควรอยู่คนเดียว