เมื่อแม่มองว่าเรามีเงินเดือนเป็นแสน แต่ให้เงินแม่ไม่ได้…จนกลายเป็นปัญหา

กระทู้คำถาม

ปัญหาชีวิต การวางแผนการเงิน การสอนลูก ปัญหาครอบครัว สังคมไทย

เราอยากมาแชร์ปัญหาที่เกิดขึ้นในครอบครัวเรา ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องการเงินและความสัมพันธ์กับแม่ เพื่อระบายและขอคำแนะนำจากเพื่อนๆ ในนี้

ปัจจุบันเราทำงานต่างประเทศ รายได้ถือว่าปานกลาง พอหักค่าภาษีและค่ากินอยู่ก็เหลือเก็บบ้าง ต่างจากสมัยทำงานในกรุงเทพฯ ที่รายได้ไม่มากและเก็บเงินได้น้อย แต่สิ่งที่เป็นปัญหาคือ แม่เรามองว่าเรามีรายได้สูง และคิดว่าเราควรให้เงินเขาได้มากกว่านี้

.....
....
....

สิ่งที่เราอยากทำ
เรารู้สึกสบายใจที่จะช่วยแม่ในลักษณะให้เป็นของขวัญในโอกาสสำคัญ เช่น วันเกิดหรือวันแม่ มากกว่าที่จะต้องให้เงินทุกเดือนจนกลายเป็นภาระ เพราะเราเองก็อยากมีเงินเก็บเพื่ออนาคตเหมือนกัน

คำถามที่อยากถาม
คือเราอกตัญญูมั้ย เราจัดการความรู้สึกตัวเองยากมากเลย คือเงินที่เราแบ่งไว้แทนที่จะให้ยาย ให้น้อง บางทีแม่ก็โดนหลอกโดนโกงมา ต้องเอามาโปะแทน
คือบางทีไปอ่านบางกระทู้ เงินเดือน 20,000 ให้แม่หมื่นนึงนี่มันมีด้วยหรอ คุณไม่กินไม่จ่ายค่าเช่าบ้านค่าสังคมบ้างหรอ? ทำไมถึงให้ครึ่งนึงได้ แล้วแม่ส่วนใหญ่อยากได้เงินเดือนลูกขนาดนั้นเลยหรอ ทำไมไม่วางแผนการเงินตัวเองบ้าง หนักใจมาก

*แก้ไข ลบเนื้อหาที่เป็นส่วนตัวออก *
เพิ่มเติม
ได้อ่านเม้นเยอะมาก มีหลายเม้นในแอพฟ้า ว่าเราแต่งเรื่อง อ่านแล้วขำ คือมันเป็นชีวิตจริงๆของเราจริงๆ ที่เราอยากระบายเพราะไม่สามารถปรึกษาใครได้ เลยอยากปรึกษาคนทั่วๆไปแบบไม่ระบุตัวตน

ประเทศที่เราอยู่คือแถบยุโรปไม่ใช้เงินสกุลเงิน ยูโร งานเราคืองานออฟฟิศ รายได้เราคือทั่วไป ตามโครงสร้างบริษัท รายได้ธรรมดามากสำหรับคนยุโรปแถบนี้ ไม่น้อยไปไม่มากไป ถ้าอยู่ไทยได้เงินแสนก็เป็นเศรษฐีค่ะ แต่อยู่ต่างประเทศได้เงินแสนก็นั่งรถบัส นั่งรถไฟ เช่าห้องธรรมดาๆค่ะ น้ำเปล่าไทย ขวดละเท่าไหร่ ที่นี่3-4เท่าของไทย
ส่วนคนที่เห็นใจเรา หรือแชร์เรื่องของตัวเองให้เราอ่าน เรารู้สึกขอบคุณมาก ได้รู้สึกว่าไม่ได้โดดเดี่ยว ว่าเราจะผ่านปัญหาแบบนี้ไปได้

แก้ไขข้อความเมื่อ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 8576322

สมาชิกหมายเลข 5886135 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5331654 ถูกใจ, Xerneas ซึ้ง, okb ซึ้ง, สมาชิกหมายเลข 7726531 ซึ้ง, เปลี่ยนคือใจคน หลงรัก, หอมแผ่นดิน ซึ้ง, ฟ่านเสียน ถูกใจ, ถนนสายนี้เปรี้ยว ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7738423 ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้

ความคิดเห็นที่ 115

ขอบคุณทุกกำลังใจและคำแนะนำจากทุกคนมากๆ นะคะ เราอ่านทุกข้อความแล้ว รู้สึกมีกำลังใจขึ้นเยอะเลยค่ะ

อยากบอกเพิ่มเติมว่า เราไม่ได้เป็นคนหัวอ่อนขนาดที่แม่ขอแล้วให้ทันที แต่ปัญหาคือ พอเราปฏิเสธหรือพูดตรงๆ แม่จะตัดพ้อด้วยคำพูดที่ทำร้ายจิตใจ เช่น “งั้นตัดแม่ตัดลูกไปเลย” หรือ “ชีวิตฉันมันโชคร้าย ไม่มีใครเลี้ยงดู สมองไม่ดี ทำอะไรก็ไม่ดี” ซึ่งคำพูดเหล่านี้ทำให้เรารู้สึกทุกข์ใจมาก จนสุดท้ายเราก็ยอมโอนให้

อีกเรื่องที่ทำให้ลำบากใจเพิ่มขึ้นคือ แฟนเรา (ต่างชาติ) ไม่เข้าใจว่าทำไมเราต้องส่งเงินให้ที่บ้านบ่อยๆ ทุกครั้งที่แม่ขอแล้วเราทั้งเสียน้ำตาและเสียเงิน ก็จะโดนแฟนบ่นเพิ่มอีก เลยรู้สึกเหมือนต้องรับมือทั้งสองทาง

ขอบคุณทุกคำแนะนำที่ช่วยให้เรามองเห็นแนวทางจัดการเรื่องนี้นะคะ ถ้าแม่ขออีก เราคงกลับมาอ่านข้อความของทุกคนในกระทู้นี้ เพื่อช่วยให้เราใจแข็งและตัดสินใจดีขึ้นค่ะ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 8576322

สมาชิกหมายเลข 8353289 ซึ้ง, muumee_love ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7924855 ถูกใจ, Mayumi_M ซึ้ง, =เราเอง= ถูกใจ, ฟ่านเสียน ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 7738423 ถูกใจ, ชึ้บชึ้บ ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2199438 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6800009 ถูกใจ

สุดยอดความคิดเห็น

ความคิดเห็นที่ 4

ให้เท่าที่สบายใจครับ ชีวิต จขกท. สุดท้ายตอนแก่ ก็ไม่ได้สามารถไปขอเงินใครได้และไม่มีใครมาเลี้ยง ต้องเกษียณและอยู่ให้ได้ด้วยตัวเอง ดังนั้นควรทำเท่าที่ตัวเองจะไม่ลำบาก

พ่อแม่ที่ดี คือพ่อแม่ที่ห่วงอนาคตลูก พ่อแม่ที่ดูดเงินลูกโดยสนใจแต่ชีวิตตัวเองคือคนที่ใช้ไม่ได้ครับ

ผมเลี้ยงลูก ทุกวันนี้ไม่เคยหวังอะไรนอกจากให้ลูกดูแลตัวเองได้และมีความสุข คิดแค่นั้นเลย ไม่เคยหวังให้ลูกต้องมาเลี้ยงดู แค่โทรมาคุยมาทักทายก็ดีใจแล้ว

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 2969300

Kuchiki_R ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8353289 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 5331654 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8261582 ถูกใจ, ปลาแมว ถูกใจ, เสือคุง ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1559314 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2299222 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1676878 ถูกใจ, argu ถูกใจรวมถึงอีก 33 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

5 ส•••••••••••••ว

ความคิดเห็นที่ 18

เห็นใจนะคะ เเต่คุณไม่ใช่คนไทยในตปททึ่เจอเคสเเบบนี้เเน่ๆ มีอีกเยอะที่เจอเเบบนี้

รู้จักพี่คนไทยรุ่นพี่อายุเกิน60+ปี ที่ยังต้องทำงานงกๆ ไปทำงานเก็บ/เเบกผลไม้ช่วงหน้าร้อน เพื่อส่งให้ลูกหลานในเมืองไทยใช้ เเละมีคนคอยไถเงินไม่หยุด!! ส่วนนึงเพราะพวกนีเเคยตัว ขอเมื่อไรก็ได้   พี่เค้าใจดีเกิน จนชินกะการถูกไถค่ะ!!!

คนที่เมืองไทยส่วนใหญ่คิดว่า คนในตปท มีงาน=มีเงินมาก!!??

ในความเป็นจริงเเล้ว ก็เเค่มนุษย์เงินเดือนนี่ละค่ะ มีใช้เเบบเดือนชนเดือนเหมือนกัน ( กรณีนี้ คือคนทั่วไปที่มีฐานเงินเดือนระดับใกล้เคียงกะเรทปกติ/ถัวเฉลี่ยนะคะ)

ขอยก ตย เคสตัวเองละกัน...
ดิฉันทำงานออฟฟิต  ตามสลิปเงินเดือน ตีเป็นเงินบาทเเบบกลมๆ(เรท 40บาทต่อ1ฟรังค์)= 200K บาท  พอหักทุกอย่างตามกฎหมาย เหลือในมือ/เข้าบัญชีจริงๆที่175K บาท
(ตำเเหน่งงานที่ทำ ถ้าเป็นฝรั่ง/คนสวิสเเท้ๆ จะได้เรทเงินเดิอนเยอะกว่านี้ค่ะ เรทที่เราได้ถือว่า ต่ำกว่า/ถูกกดเงิน/ ได้น้อยกว่าฝรั่งว่าง่ายๆ)

พอได้เงินเดือนสุทธิมา....
ก็หักค่ากิน ค่าอยู่ ค่าผ่อนบ้าน ค่าเล่าเรียนลูก/ค่าหอพัก ฯลฯ   =  มีเหลือเก็บน้อยนิดมากๆ (ต้องเก็บเงินเพราะจะได้ใช้เงินก้อนนี้เพื่อมีอำนาจต่อรองการรีไฟเเนนท์เงินกู้บ้านต่อไปในอนาคตค่ะ)

อ้อ  เป็นครอบครัวที่ไม่ค่อยกิน/ไม่เที่ยว/ไม่มีของใช้ฟุ่มเฟือย .. มีเที่ยวในพื้นที่ใกล้เคียงบ้างตามเทศกาลสำคัญ รึ นานๆทีเฉพาะโอกาสสำคัญของครอบครัว... มีกันเเค่ 3คนพ่อเเม่ลูก (ลูกสาวเรียนมหาลัย) พวกเราจะออกเที่ยวปีละ 1-2ครั้งเเล้วเเต่งบ (กันเงินเที่ยวออกจากยอดเงินเก็บรายเดือนค่ะ) ...

โชคดีที่เมืองไทย มีเเม่(อายุ80+) พี่น้อง =  มีงาน มีการ  มีรายได้ช่วยตัวเองได้..  ญาติไม่เคยขอเงินเราเลย เค้ารู้ว่าสามีฝรั่งไม่ได้รวย(ทำงานอาชีพอิสระ รายได้ไม่เเน่นอน ข่วงมีงาน=มีเงิน  ช่วงไหนไม่มีงาน=ศูนย์ก็มีค่ะ) ค่าครองชีพก็เเพง เราเองก็เลยต้องหางาน /ทำงานงกๆกะงานเครียดๆ เพื่อหาเงินมาเเบ่งเบาภาระครอบครัวทางนี้

เรื่องเเบบนี้ ..  มันจึงอยู่ที่ครอบครัวฝั่งไทย ต้องเข้าใจ รับรู้ถึงสภาพความเป็นจริงด้วย... อย่าคิดตีค่าเงินที่นี่เป็นเงินบาทอย่างเดียว เพราะ กว่าจะได้มาเเต่ละบาทที่นี่ ก็ต้องทำงานหนัดเช่นกัน เเถมมีครอบครัว/มีค่าใข้จ่ายที่ต้องดูเเลเหมือนกัน..

ขออนุญาตเเนะนำว่า....
ให้เเม่คุณเท่าที่ให้ได้เเบบสบายใจ   จำนวนfixรายเดือน =ให้ได้เท่านี้ ไม่เพิ่มไม่ลด!

บอกไปเลยว่าจะต้องใช้เงินดูเเลครอบครัวตัวเองเช่นกัน ....

เค้าไม่เคยเลี้ยง/ดูเเลคุณ .. เเถมไม่มีภาระ บ้านมีที่ดินก็มี รายได้จากึ่าเช่าจากร้านค้าอีก ชีวิตดีกว้าอีดหลายครอยครัว!! ..
ก็ควรให้เท่าที่เห็นสมควร  ไม่ใช่ให้เท่าที่เค้าขอ

*ความเป็นเเม่ดูจากการกระทำ/การทำหน้าที่เเม่ค่ะ ไม่ใช้เเค่การให้พักพิงช่วงตั้งท้องค่ะ*

ถ้าเป็นไปได้ เเบ่งเงินข้างต้นส่วนนึงมาให้พ่อกะยายที่เลี้ยงคุณมาดีกว่า??
เค้าอาจไม่เคยขอ  คงเพราะว่าเค้ารู้ว่าคุณโดนเเม่ไถรายเดิอน/มีไถรายย่อยอีก??  เค้าคงไม่อยากเพิ่มภาระให้คุณมังคะ?
ถ้าคุณทำได้ ควรให้เงินกะยายกะพ่อ .... กตัญญูให้ถูกคนดีกว่านะคะ

เอาใจช่วยนะคะ😊❤️...
สู้ๆค่ะ... ทำใจ ใจต้องเเข็งกับการที่มีคนเป็นเเม่ช่างขอ  ช่างไถ เเบบนี้ค่ะ

*เเก้+เพิ่มเติมค่ะ

ถูกใจให้พอยต์

สมาชิกหมายเลข 7961356

สมาชิกหมายเลข 7426741 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 5331654 ถูกใจ, khunj ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 3899723 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 8353289 ทึ่ง, สมาชิกหมายเลข 1121425 ถูกใจ, zealottan ถูกใจ, Kuroyuki ถูกใจ, Canossa ถูกใจ, BB Fieldnote ถูกใจรวมถึงอีก 12 คน ร่วมแสดงความรู้สึก

ความคิดเห็นที่ 10

แม่มีรายได้มั้ย ถ้ามีก็ไม่ต้องให้หรือให้เท่าที่เราสบายใจไม่เดือดร้อน ถ้าไม่มีรายได้ก็ให้เท่าที่อยู่ได้เลี้ยงแม่ให้มีชีวิตไม่ต้องไปเลี้ยงกิเลสแม่ให้กัดกินชีวิตเรา

อยู่เมืองนอกติดต่อกันใช่ว่าสะดวกจะเดินมาด่ามาดราม่าต่อหน้าไม่ได้อยู่แล้ว ก็ติดต่อกันตามปกติถ้าแม่ดราม่าใส่ก็วางสาย เว้นระยะ ไม่ต้องรับ จนกว่าแม่จะเลิกพฤติกรรมนี้ แม่เลิกไม่ได้ก็ห่างๆกันไป ไม่ใช่ว่าไม่ช่วยเหลือแล้วจะอยู่ไม่ได้ ไม่ได้ทอดทิ้งให้อยู่อย่างอนาถา จะอกตัญญูได้ไง เอาเวลาไปพักผ่อนหรือคิดเรื่องอื่นดีกว่า ชีวิตเราใช่ว่าจะทำงานได้จนตายเก็บเงินให้ตัวเองใช้ตอนแก่บ้างจะได้ไม่มานั่งเสียใจกับชีวิตที่เหลือทีหลัง