วันนี้เป็น  วันสุดท้าย  ในชีวิต
เราจะคิด  พูดทำ  อะไรบ้าง
หรือทุกข์กาย  ชวนให้จิต  ติดทุกข์คราง
ทั้งกายร่าง  จิตไม่สุข  เจ็บทุกข์ทน

ถ้าหากแม้  แยกกาย  กับใจได้
ทุกข์คงไม่  เข้าครอง  ทั้งสองหน
กายทุกข์ไป  แต่ใจไม่   ร้อนรน
ถ้าฝึกฝน  ปล่อยกายได้  ใจสบาย

จะมีสัก  กี่คน  สำเร็จจบ
ก่อนจะครบ  หมดเวลา  ลาโลกหาย
เจ็บไม่มาก  พอปล่อยได้  ไม่สนกาย
ลมหายใจ  บริกรรม  ทำช่วยไป

แต่ก็เหมือน  พระท่านว่า  หินทับหญ้า
ยกออกมา   หญ้าโผล่ออก  งอกขึ้นใหม่
กายเจ็บมาก  ปล่อยไม่ไหว  จิตก็ไกว
กลับมาใหม่  ยึดกายทุกข์  รุกพรั่งพรู

วิปัสสนารู้แจ้งจริงสิ่งที่ว่า
เวทนาทางกายย่อมมีอยู่
แต่จิตเปลี่ยนเป็นเพียงแค่ผู้ดู
ก็แค่รู้ว่าทุกข์กายไม่ทุกข์ใจ

เหมือนไปเยี่ยมคนไข้ที่ป่วยหนัก
รับรู้นัก  ว่าเขาเจ็บ  เราเจ็บไม่
เฝ้าฝึกฝน  ปฏิบัติ  ทุกวันไป
คงทำได้  สักชาติ  ตัดขาดปลง