คือเเม่ผมตอนที่ผมเด็กๆน่ะจะไม่ค่อยพูดคำหยาบเเต่พอผมค่อยๆโตมาเรื่อยๆ จนอายุ 11 (ปัจจุบัน) เเม่ก็เริ่มขึ้น กู  ไอ่ส ไอ่ห
ซึ้งผมเองก็งงมากว่าทำไมเเม่ถึงเป็นเเบบนี้ ผมเคยถามเเม่ดีๆเเล้วว่า "เลิกพูดคำหยาบได้ไหม" เเม่ผมก็บอกว่า "ไม่" เเล้วผมก็ถามว่า "ทำไม" เเม่ผมว่า "เเม่เป็นเเบบนี้อยู่เเล้ว"       เเล้วบางทีผมเรียนฟิสิกส์อยู่เเล้วผมก็รู้สึกปวดหัวมากๆ ก็เลยขอเเม่พักเล่นเกมสัก 30 นาที เเม่ผมเลยบอกว่า "ทีเรียนหนังสือเรียนเเค่ไม่กี่นาทีเเต่ทีเล่นเกมเล่นเป็นชั่วโมง ไอ่เด็กสันหลังยาว อย่างนี้คงสอบเข้าสวนกุหลาบไม่ติดหรอก กูอุสาห์จ่ายค่าเรียนเป็นหมื่น" ทั้งที่ผมก็เรียนฟิสิกส์มาเป็นชั่วโมงเเล้ว ขอพักเล่นเกมสัก 30 นาทีหน่อยก็ยังไม่ได้ เเล้วเวลาผมกินข้าวไม่หมดเเม่ก็ชอบ ให้ผมกินจนหมดให้ได้ทั้งที่ผมอิ่มจนกินต่อไม่ไหวเเล้ว  เเล้วเเม่ก็จะพูดว่า "เเดกๆไปให้หมดไม่ต้องเรื่องมาก" ทั้งที่ผมก็ไม่ได้เรื่องมาก เเค่อิ่มเเล้วเฉยๆ เเล้วเเม่ก็จะให้ผมกินจนน้ำหูน้ำไหล รู้สึกเเน่นท้อง อยากจะอ้วกตลอดเเต่ต้องกลั้นเอาไว้ (ความจริงด่าหลายเรื่องกว่านี้ เเละบ่อยกว่านี้) อย่างไรก็ตามจากที่ต้องเครียดเพราะเรื่องสอบเข้าสวนกุหลาบอย่างเดียว ยังต้องมาเครียดที่โดนเเม่ด่าเเละบั่นทอนกำลังใจอีกต่างหาก นอกจากนี้เเม่ผมก็ยังชอบด่าพ่อผมทุกวันอีกด้วย ควรเเก้ยังไงดีครับ ควรโทรหาศูนย์คุ้มครองเด็กเเละเยาว์ชนหรือปล่าว หรือควรคุยกับเเม่เเบไหนดีครับ