เราพึ่งจะพูดกับคนที่รู้จักไปแล้วเขาบอกว่าไม่ได้ห่วงครับมันทำให้อยู่ดีๆก็เหมือนตกเหวความรัสึกคือมันแย่ชาไปทั้นตัวเหมือนเราตัวคนเดียวพอหลังจากนั้นก็ไร้ความรู้สึกก่อนที่จะคิดถึงการผูก..ตายแล้วคือเราก็พูดจริงและจะวางแผลที่จะ ฆ ต ต แล้วก็เลยไปบอกลาเพื่อนเกมที่เราเล่นก็จะเอาให้คนอื่นดูแลถ้าเราไม่อยู่แล้วคือเราไม่มีความสุขเลยมันหายใจไม่ออกมาคิดถึงการตายมันไร้ความรู้สึกที่ยินดีกับคนอื่นแล้วคือถูกเพื่อนบูลลี่มาปี1ที่บ้านก็ลำเอียงเราทำให้เรารู้แย่ด้วยความที่ว่าเรามีภาวะซึมเศร้ารุนแรงเคยคิดที่จะตายมาแล้วแล้วเราไม่อยากพูดหรืออธิบายให้ครอบครัวฟังเพราะถ้าบอกว่าเหนื่อยจะโดนด่ากลับมาแลัวเราเป็นคนที่เปรียบเทียบตัวเองกังคนอื่นทำให้ไม่เห็นค่าตัวเองแล้วก็อ่อนไหวง่ายค่ะ