ถ้าเพื่อนๆ มีข้าวกินครบ 3 มื้อ ทุกวัน เพื่อนๆ จะยังดิ้นรนทำอะไรในชีวิตอีกไหมครับ
เวลาชีวิตจะเหลือๆ ไม่ต้องเอาเวลาชีวิตไปทำงานแลกเงินเพื่อมาซื้อข้าวกินดำรงชีวิต เพราะทุกๆ เช้า บ่าย เย็น จะมีกับข้าวกับปลาอาหารมาให้กินอิ่มทุกมื้อเลยครับ
ทุกวันนี้ กระบวนการเบิร์นเผาเวลาต่างๆ มากมาย ที่เราทำงานเพื่อให้ได้เงินมา สุดท้ายปลายทางที่ทุกคนมุ่งไป นั่นก็ซื้อข้าวกิน เพื่อให้ร่างกายสามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อได้ นี่คือ ปัจจัยขับเคลื่อนชีวิตหลักๆ
คือ ต่อให้เราไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่ได้ใส่เสื้อแพงหรู หิ้วกระเป๋าแบรนด์เนม ใส่ทองหนักโชว์เป็นโซ่ตรวน วาววับเหลืองอร่าม ก็ตาม
แต่ถ้ามีเพียงข้ากินครบ 3 มื้อ แทบจะไม่ยี่หร่าเรื่องพวกนั้น
เอาง่ายๆ ผมสังเกตุคนไร้บ้านที่เขาขุ้ยหาอาหารกินเอง เขาไม่มีสมบัติพัสถานอะไรเลย แต่เค้าพอที่จะหาของกินเหลือๆ ตามถังขยะ พกวเขาเหล่านั้นก็อยู่ได้ อาจจะไม่ได้นอนดีๆ นอนตามสะพานลอย ป้ายรถเมล์ ตามหลืบกระถางต้นไม้ หรือที่รกร้าง พวกเขาก็ยังอยู่กันได้
แต่ด้วยความที่มนุษย์ขรี้เหม็นอย่างพวกเรา ที่ในหนังสือนิยามว่าเราเป็นสัตว์สังคม ความเพียงมีแค่อาหารกินครบ 3 มือ จึงไม่เพียงพอสำหรับมนุษย์อย่างเราๆ รึเปล่า เพราะมนุษย์ต้องการเชิดชู มีเกียรติชื่อเสียง เลยต้องที่จะมีวัตถุนิยมมาเพื่อประดับบารมี แบบนั้นหรือเปล่าครับ
กลับมาที่ว่าแล้วถ้ามีกินครบ 3 มื้อ มีเวลาเหลือชีวิต เพื่อนๆ จะทำอะไรในแต่ละวันบ้างครับ
ผมคงไปเที่ยวตามแหล่งธรรมชาติ เล่นกีฬา ทำคอนเท้นต์ ตัดต่อวิดีโอแสดงนำละครคุณธรรมที่แต่งเอง แสดงเองสนุกๆ หรือไม่ก็ศึกษาหาฟามรู้สร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์โน่นนี่นั่นเล็กๆ ทำเอง หรือฝึกทักษะอะไรบางอย่างให้กับตัวเอง เป็นการเบิร์นเวลาไปวันอ่ะครับ
แล้วเพื่อนๆหล่ะครับ ถ้ามีข้าวกินครบ 3 มื้อ ทุกวัน เพื่อนๆ จะเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไร เพราะไม่ต้องทำงานวันละ 8 ชม. ใน 30 วัน เพื่อแลกค่าแรงมาเป็นเงินซื้อข้าวกินอีกต่อไปแล้ว....
เพื่อนๆ มีมุมมองอย่างไร?
ถ้าเพื่อนๆ มีข้าวกินครบ 3 มื้อ ทุกวัน เพื่อนๆ จะยังดิ้นรนทำอะไรในชีวิตอีกไหมครับ
ถ้าเพื่อนๆ มีข้าวกินครบ 3 มื้อ ทุกวัน เพื่อนๆ จะยังดิ้นรนทำอะไรในชีวิตอีกไหมครับ
เวลาชีวิตจะเหลือๆ ไม่ต้องเอาเวลาชีวิตไปทำงานแลกเงินเพื่อมาซื้อข้าวกินดำรงชีวิต เพราะทุกๆ เช้า บ่าย เย็น จะมีกับข้าวกับปลาอาหารมาให้กินอิ่มทุกมื้อเลยครับ
ทุกวันนี้ กระบวนการเบิร์นเผาเวลาต่างๆ มากมาย ที่เราทำงานเพื่อให้ได้เงินมา สุดท้ายปลายทางที่ทุกคนมุ่งไป นั่นก็ซื้อข้าวกิน เพื่อให้ร่างกายสามารถดำรงชีวิตอยู่ต่อได้ นี่คือ ปัจจัยขับเคลื่อนชีวิตหลักๆ
คือ ต่อให้เราไม่มีบ้าน ไม่มีรถ ไม่ได้ใส่เสื้อแพงหรู หิ้วกระเป๋าแบรนด์เนม ใส่ทองหนักโชว์เป็นโซ่ตรวน วาววับเหลืองอร่าม ก็ตาม
แต่ถ้ามีเพียงข้ากินครบ 3 มื้อ แทบจะไม่ยี่หร่าเรื่องพวกนั้น
เอาง่ายๆ ผมสังเกตุคนไร้บ้านที่เขาขุ้ยหาอาหารกินเอง เขาไม่มีสมบัติพัสถานอะไรเลย แต่เค้าพอที่จะหาของกินเหลือๆ ตามถังขยะ พกวเขาเหล่านั้นก็อยู่ได้ อาจจะไม่ได้นอนดีๆ นอนตามสะพานลอย ป้ายรถเมล์ ตามหลืบกระถางต้นไม้ หรือที่รกร้าง พวกเขาก็ยังอยู่กันได้
แต่ด้วยความที่มนุษย์ขรี้เหม็นอย่างพวกเรา ที่ในหนังสือนิยามว่าเราเป็นสัตว์สังคม ความเพียงมีแค่อาหารกินครบ 3 มือ จึงไม่เพียงพอสำหรับมนุษย์อย่างเราๆ รึเปล่า เพราะมนุษย์ต้องการเชิดชู มีเกียรติชื่อเสียง เลยต้องที่จะมีวัตถุนิยมมาเพื่อประดับบารมี แบบนั้นหรือเปล่าครับ
กลับมาที่ว่าแล้วถ้ามีกินครบ 3 มื้อ มีเวลาเหลือชีวิต เพื่อนๆ จะทำอะไรในแต่ละวันบ้างครับ
ผมคงไปเที่ยวตามแหล่งธรรมชาติ เล่นกีฬา ทำคอนเท้นต์ ตัดต่อวิดีโอแสดงนำละครคุณธรรมที่แต่งเอง แสดงเองสนุกๆ หรือไม่ก็ศึกษาหาฟามรู้สร้างสรรค์สิ่งประดิษฐ์โน่นนี่นั่นเล็กๆ ทำเอง หรือฝึกทักษะอะไรบางอย่างให้กับตัวเอง เป็นการเบิร์นเวลาไปวันอ่ะครับ
แล้วเพื่อนๆหล่ะครับ ถ้ามีข้าวกินครบ 3 มื้อ ทุกวัน เพื่อนๆ จะเอาเวลาที่เหลือไปทำอะไร เพราะไม่ต้องทำงานวันละ 8 ชม. ใน 30 วัน เพื่อแลกค่าแรงมาเป็นเงินซื้อข้าวกินอีกต่อไปแล้ว....
เพื่อนๆ มีมุมมองอย่างไร?