เพื่อนๆ สังเกตไหมครับว่าทุกวันนี้หลักๆ ที่มนุษย์อย่างเราที่เติบโตมาเรียนหนังสือ เพื่อเอาทักษะมาประกอบอาชีพ หรือ ทำงาน ทำโน่นนี่นั่น ค้าขาย ทำูธุรกิจ บลาๆ
สิ่งที่มนุษย์เราทำทุกสิ่งอย่าง สุดท้ายแล้วเป้าหมายเดียวกัน คือ เงิน ซึ่งเป็นเป้าหมายทางอ้อม แต่แท้ที่จริงแล้ว เราจะเอาเงินไปเพื่อเอามาแลกซื้อ ข้าวปลาอาหารกิน เพื่อให้ร่างกายดำรงชีวิตอยู่ได้
แต่ถ้าเป็นสมัยก่อน คือ ทำเกษตร ล่าสัตว์  หรือแลกเปลี่ยน หมู ผัก ไก่ ปลา กัน เพื่อเอามากินดำรงชีวิตนั่นเอง
คือนั่นแปลว่า ถ้ามนุษย์เราอิ่มตลอดเวลา ไม่ต้องกินข้าว ไม่มีความหิว
เราก็ไม่จำเป็นต้อง ทำงานอะไรต่อมิอะไรต่อไป
ถ้าเป็นอย่างนั้น ก็เหมือนตัดวงจรการทำงานของมนุษย์ เพื่อแลกเงินมาซื้อข้าวกินไปได้เลย
แปลว่ามนุษย์จะว่างมากขึ้น ไม่ต้องทำงานตอกบัตร สแกนลิ้นเข้าออกงานวันละ 8 ชั่วโมง + เดินทางรถติดอีกไปกลับ 2+2 ชั่วโมง
เพราะทุกวันนี้มนุษย์เราทำงานแบบวนลูปออโต้ไพรอท หรือ ซอมบี้ หรือหนูปั่นจั่น วนซ้ำซาก เหมือนอยู่ในเกมมาริโอ้แบบวนลูปทุกวัน

สมมติ นะครับ ถ้าผมไม่มีความหิวข้าวอีกต่อไป ลองนึกภาพตามนะครับ
เงินสำหรับ จะมีความหมายน้อยลงทันที มีเวลาว่างมากขึ้น ทำอะไรที่อยากทำได้ เพราะเราไม่ต้องเบิร์นเวลาชีวิตไปกับการทำงานแล้วหาเงินมาซื้อข้าวกิน

เพื่อนๆ มีมุมองอย่างไร?