เท่าที่ผมสังเกตนะครับเพื่อนๆ คนที่ร่างกายผอม จะอายุยืนกว่า คนร่างกายอ้วน
อย่างคนแก่ที่ผอมๆ ยังสุขภาพแข็งแรง และผมสังเกตว่าส่วนใหญ่จะอายุยืนครับ
ส่วนคนอ้วนทำไมถึงโรคเยอะก็ไม่รู้ครับ
หรือว่าเป็นที่อาหารในปัจจุบันมันใส่เคมีเยอะเกินไป พอเรากินเยอะ เก็บสะสมพลังงานต่อวันใช้ไม่หมด มันก็อมเก็บไว้ในร่างกายเรื่อยๆแบบนี้รึเปล่าครับ
ส่วนคนที่กินพอดี พลังงานใช้วันต่อวันหมดไปค่อยเติมใหม่ มันดึงออกมาได้ทันแบบนี้รึเปล่าครับ
อย่างผมเป็นคนผอม และขี้ทุกวันครับ ขับถ่ายระบายของเสียออกทุกวัน แต่อายุเยอะระบบเผาผลาญไม่ค่อยดีแล้วครับ สังเกตได้จากเริ่มลงพุง
ตอนนี้ผมก็เลยคิดว่าจะกินแค่พออิ่มไม่กินเอาอร่อยกินมากจนอิ่มพุงกางครับ
ตอนนี้ฝึกกินอดๆ อยากๆ ดูครับ ผลพลอยได้คือเปลืองตังค์น้อยลงด้วย
ถ้าหิวก็กินให้อิ่มให้มีแรงพอครับ แต่ไม่ถึงกับไปหาของอร่อยๆ กินเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ
เทคนิคผม คือพยายามทำตัวให้ไม่ว่างไว้ครับ ทำโน่นนี่นั่น เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลา
แต่ถ้าทำตัวว่าง นอนดูหนัง ไถโซเซียล หรือนอนดูทีวีนานๆ มันจะฟุ้งซ่านหาของกิน และหิวตลอดเวลาครับ
พอผมทำโน่นนี่นั่นเพลินบางทีก็ลืมกินข้าวก็มี ยิ่งทำอะไรติดพันไว้ก็รู้สึกว่า การกิน มันรู้สึกเสียเวลาชีวิตครับ
เป็น ย ส ต น (ย้ำความเห็นส่วนตัวนะครับ)
เพื่อนๆ คิดเห็นอย่างไร?
ยุคนี้ ต้องกินน้อยๆ พออิ่มต่อวัน จะตายช้ากว่า คนที่กินมากๆ กินเยอะจนอ้วน จะตายเร็วกว่า รึเปล่าครับ
เท่าที่ผมสังเกตนะครับเพื่อนๆ คนที่ร่างกายผอม จะอายุยืนกว่า คนร่างกายอ้วน
อย่างคนแก่ที่ผอมๆ ยังสุขภาพแข็งแรง และผมสังเกตว่าส่วนใหญ่จะอายุยืนครับ
ส่วนคนอ้วนทำไมถึงโรคเยอะก็ไม่รู้ครับ
หรือว่าเป็นที่อาหารในปัจจุบันมันใส่เคมีเยอะเกินไป พอเรากินเยอะ เก็บสะสมพลังงานต่อวันใช้ไม่หมด มันก็อมเก็บไว้ในร่างกายเรื่อยๆแบบนี้รึเปล่าครับ
ส่วนคนที่กินพอดี พลังงานใช้วันต่อวันหมดไปค่อยเติมใหม่ มันดึงออกมาได้ทันแบบนี้รึเปล่าครับ
อย่างผมเป็นคนผอม และขี้ทุกวันครับ ขับถ่ายระบายของเสียออกทุกวัน แต่อายุเยอะระบบเผาผลาญไม่ค่อยดีแล้วครับ สังเกตได้จากเริ่มลงพุง
ตอนนี้ผมก็เลยคิดว่าจะกินแค่พออิ่มไม่กินเอาอร่อยกินมากจนอิ่มพุงกางครับ
ตอนนี้ฝึกกินอดๆ อยากๆ ดูครับ ผลพลอยได้คือเปลืองตังค์น้อยลงด้วย
ถ้าหิวก็กินให้อิ่มให้มีแรงพอครับ แต่ไม่ถึงกับไปหาของอร่อยๆ กินเหมือนแต่ก่อนแล้วครับ
เทคนิคผม คือพยายามทำตัวให้ไม่ว่างไว้ครับ ทำโน่นนี่นั่น เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ ตลอดเวลา
แต่ถ้าทำตัวว่าง นอนดูหนัง ไถโซเซียล หรือนอนดูทีวีนานๆ มันจะฟุ้งซ่านหาของกิน และหิวตลอดเวลาครับ
พอผมทำโน่นนี่นั่นเพลินบางทีก็ลืมกินข้าวก็มี ยิ่งทำอะไรติดพันไว้ก็รู้สึกว่า การกิน มันรู้สึกเสียเวลาชีวิตครับ
เป็น ย ส ต น (ย้ำความเห็นส่วนตัวนะครับ)
เพื่อนๆ คิดเห็นอย่างไร?