เราควรภาวนาต่อไปไหม แบบว่า ตื่น 6 โมง แล้วจิตฟุ้งซ่านแต่เรื่องนี้ อย่างเดียวเลย เราควรดึงจิต ไปอยู่กับคำภาวนา ไหม ผมไม่สบายใจอ่ะครับ ฟุ้งซ่านแต่ว่าไม่เคารพพระพุทธเจ้าโดยที่ผมเคารพ จะคิดหรือจะ ภาวนาต่อไปดี แล้วผมก็ไม่ได้เจตนาด้วย แล้วผมอยากภาวนา จนถึงตอนนอน ฟุ้งซ่านเท่าไหร่ ก็จะภาวนา แต่ผมไม่สบายใจอดีต ฟุ้งซ่านเป็นแบบไม่เคารพ แต่ผมก็ลบ ผมอยากทราบว่า ถ้า จิตฟุ้งซ่าน โดยที่เรา ก็ยัง เคารพพระพุทธเจ้า แล้วผมจะภาวนาโดยที่จิตฟุ้งซ่านไปแต่เรื่องนี้ว่าไม่เคารพ แล้วไปขอโทษตอนนอน จะสายไปไหม เพราะว่าผมก็ไม่ได้เจตนา แต่ผมจะภาวนาจน ไปจนถึงนอนอย่าง จะให้จิต เช่นกับคำภาวนาครับ แต่ผมก็ไม่ได้เจตนานะ แต่ว่า ผมกลัวว่าจะไม่ได้ ผมกลัวว่าจะไปขอโทษตอนทีหลัง ตอนที่จะหลับจะนอน ผมชอบคิดไม่ดีต่อ พระพุทธเจ้าอยู่เรื่อยเลย แล้วผมชอบไปขอโทษตอนนอน แต่ใจไม่ได้เจตนานะ จิตปรุงแต่งไปเอง อยากทราบว่าไปขอโทษตอนนอนได้ไหม สมมุติว่า ถ้าจิตฟุ้งซ่านเขามาไม่เคารพ โดยที่ผมเคารพ ผมจะภาวนาต่อไป จนถึงตอนนอน แล้วค่อยขอโทษทีหลังจะได้ไหม เพราะว่าผมก็ไม่ได้เจตนาจริงๆ แล้วมันจะสายเกินไปไหม ถ้าไปขอโทษตอนนอนทุกวัน