คือมีเพื่อนอยู่คนนึง ซึ่งเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ประถม แต่เรามาสนิทกันมากๆตอนช่วงม.4-5 คือตอนนั้นที่โรงเรียนเราตัวติดกันตลอดเวลา ไปไหนมาไหนด้วยกันตลอด มีอะไรเราก็ช่วยเหลือกันตลอด เขาเป็นคนเล่นเกมและมีคอมตั้งแต่ม.3 จนผมมาได้คอมช่วงจะเข้ามหาลัย เราก็เล่นเกมด้วยกันสนุกสนานเลย พอเข้ามหาลัยดันได้เข้ามหาลัยเดียวกัน และเป็นปีแรกที่หอในมหาลัยอนุญาตให้เลือกเพื่อนร่วมห้องอยู่ได้ (ซึ่งก่อนหน้านี้จะเป็นการสุ่มนศ.ให้อยู่ห้องละ 3 คน) ซึ่งเราก็ไม่ลังเลที่จะอยู่ด้วยกัน นั่นทำให้เราสนิทกันมากยิ่งขึ้นไปอีก ขนาดเรื่องเงินเรายังใช้กระเป๋าเดียวกันได้อย่างไม่มีปัญหา เงินเราก็เหมือนเงินเขาเงินเขาก็เหมือนเงินเรา และความรู้สึกผมตอนนี้ก็รักเพื่อนคนนี้มาก แต่เราเรียนคนละคณะกัน เขามีเพื่อนใหม่ในสาขาคนนึง ซึ่งก็ดูสนิทกันมากพอสมควร ช่วงปิดเทอมเราก็กลับบ้านกัน ซึ่งปกติเขาจะชวนเราเล่นเกมทุกครั้ง แต่หลังๆเขาไม่ชวนเรา เขาดันไปเล่นกับเพื่อนใหม่ของเขา ตอนอยู่หอเหมือนเขาต้องจำใจเล่นเกมกับเรา และเวลาเขาคุยกับเพื่อนใหม่ของเขา เขาจะไม่ปฏิเสธเพื่อนใหม่ของเขาเลย แบบว่าเพื่อนใหม่พูดอะไรก็ตกลง โอเคๆ ได้ๆ ไปซะทุกเรื่อง แต่พอถึงทีเราบ้างเขาจะปฏิเสธซะส่วนใหญ่ เราต้องการอะไรเขาจะมีข้อแม้ตลอด ซึ่งเราเคยเปิดใจคุยกับเขาแล้วทีนึงเขาบอกว่าเขาเห็นเราเป็นเพื่อนที่ดีสุดๆแบ้วและเขาเชื่อว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรเราจะไม่ทิ้งเขาไป เขาเลยไปให้ความใส่ใจกับคนอื่นมากกว่าเพราะเกรงใจเพื่อนใหม่ไม่อยากผิดใจเพื่อนใหม่ ซึ่งเราก็เคยเห็นแชทที่เขาคุยกัน เขาคุยกันเหมือนกับที่เคยเราเคยคุยกับเพื่อนสนิทของเราสมัยก่อน พอเวลามีคลิปอะไรที่แต่ก่อนเคยส่งให้เราดูทักมาหาเรา เขาก็เลือกที่จะส่งไปให้เพื่อนใหม่ เลือกที่จะทักไปหาเพื่อนใหม่ ซึ่งเราก็อยากให้เขาหันมาใส่ใจเราบ้างซักนิดแทนที่จะไปเอาใจเพื่อนใหม่ ทุกเรื่องที่เขาเคยทำกับเราแต่งก่อน ตอนนี้ก็ไปทำกับเพื่อนใหม่เขาหมด เราบอกตรงๆว่าเป็นคนขี้น้อยใจอยู่แล้ว ซึ่งเขาไม่ได้เป็นคนแบบนั้น ซึ่งอยากถามทุกคนว่ามีวิธียังไงกับการจัดการเรื่องแบบนี้ในมุมมองของทุกคน