(นามสมมุติชื่อเอนะคะ)เอสนิทกับเรามาตั้งแต่ประถมแล้ว เราสนิทกันมาก แล้วพอขึ้นม.1เรากับเอก็อยู่ห้องเดียวกัน เทอมแรก เราก็ยังสนิทกันเหมือนเดิม พออยู่อยู่มาก็มีเพื่อนใหม่เพิ่มมาชื่อบี(นามสมมุติ) เราคิดว่าเอกับบีน่าจะ เข้ากันได้ดี เพราะสองคนนี้เป็น extrovert เหมือนกันพวกนางคุยเก่งมากก แต่เราเป็น introvert แค่คนเดียว ทีแรกอ่ะ เราไม่ได้คิดอะไรเลย เพราะเทอมสองปุ๊บ เหตุมันเกิดตอน ใกล้ๆสอบกลางภาค เราก็รีบปั่นงานส่งครู พอเสร็จแล้ว กำลักำลังเดินไปเรียนคาบต่อไป ก็ต้องเดินผ่านห้องพักครู เราก็เลยว่าจะไปส่งงาน เลยบอกเอกับบีว่า รอเราหน่อยนะ เอมันก็พูดว่า "รีบเหรอ!? ส่งทีเดียวเลยไม่ได้รึไง" ตอนแรกเรารู้สึกตกใจมาก ปกติเอไม่พูดแรงขนาดนี้นะ วันต่อมา บีก็ว่าจะไปส่งงานที่ห้องพักครู ก็เลยบอกเอว่า "รอเราก่อนนะ จะไปส่งงาน" เอมันพูดว่า "เคร เดี๋ยวรอนะ" เราก็งงนะ ทำไมเอพูดกับบีดีกว่าเรา เราก็ไม่ได้คิดอะไรปล่อยวางก่อน เราก็บอกบีว่า ขอไปส่งงานด้วยสิ ไม่มีใครตอบอะไรกับเรา กลับเมินเราด้วยซ้ำ พอไปห้องพักครูเราก็ยืนต่อแถวส่งงาน พอบีส่งงานเสร็จ ก็เดินออกจากห้องพักครูไปเลย แล้วก็นึกคิดว่าเดี๋ยวบีกับเอก็ ก็รอเราข้างล่างสินะ พอเราส่งงานเสร็จ เดินออกมาไม่เจอใครเลย เอกับบีทิ้งเราไปแล้ว เราก็เลยต้องเดินไปเห็นคาบต่อไปคนเดียว เพราะเราเห็นเอกับบี เราก็รีบเดินไปถามว่าทำไมไม่เราก็รีบเดินไปถามว่าทำไมไม่รอเราล่ะ เอมันก็เงียบสักพัก แล้วพูดว่า "อุ้ย ซอรี่นะ" ความรู้สึกที่ได้ฟัง มันเป็นขอโทษที่ดูไม่ค่อยจริงใจ  อีกอย่างเวลาไปไหนไม่เคยชวนเรา  เวลาเดินไปไหนมาไหนทิ้งเราไว้ข้างหลัง  เวลาแชตกันเราเป็นฝ่ายทักตลอด เขาดูไม่ค่อยใส่ใจเรา ถ้าคุณมีเพื่อนแบบนี้ คุณจะทำไงต่อคะ?