คือว่าตอนนี้หนูอยู่ม.3ค่ะ ตอนเข้าม.1มาก็มีเพื่อนสนิทในห้องแค่2คนเองค่ะที่อยู่ห้องเดียวกันเป็นญ.1(นามสมมุติเอ)ช.1(นามสมมุติบี) คือเอมาจากต่างโรงเรียนค่ะส่วนบรเรามาจากโรงเรียนเดียวกัน และก็มีเพื่อนสนิทอีกคนที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน(ขอใช้เป็นนามสมมุติซีนะคะ) ซีเป็นเพื่อนสนิทหนูมากเหมือนกันค่ะ แต่เสียดายตอนเข้าม.1เราอยู่คนละห้องกัน เวลาพักกินข้าวหรือตอนเช้าหนูกับบีและซีจะอยู่ด้วยกันค่ะแต่เพื่อนของซีจะมาด้วยตลอดเวลาจะเดินไปไหนกันหนูกับบีก็เป็นฝ่ายตามซีกับเพื่อนของซีตลอดเลยค่ะ รู้สึกแอบน้อยใจนิดๆ และพอขึ้นม.2บีก็สนิทกับกลั่มเพื่อนในห้องอีกคนค่ะส่วนหนูก็ไม่ค่อยสนิทกับเพื่อนของบี คือว่าหนูเป็นคนที่พูดไม่เก่งเลยค่ะเข้าหาคนไม่เป็นเลยเวลาจะพูดแต่ละคำก็จะเสียงเบามากและจะเลิ่กลั่กตลอดเลยเวลาคุยกับคนไม่สนิทด้วย ส่วนเอเร่ก็สนิทกันในห้องค่ะแต่เวลาพักเที่ยงหรือตอนเช้าหนูก็จะไม่ค่อยได้อยุ่กับเอค่ะประมาณว่าแบบเวลาหนูอยู่กับซีเอเขาจะเกรงใจน่ะค่ะเหมือนเขาอยากให้หนูอยู่กันตามภาษาเพื่อนสมัยประถมไรงี้ พอขึ้นม.3มาเอเขาก็ต้องย้ายโรงเรียนค่ะ พอรู้ข่าวก็รู้สึกช็อคมากเลย เพราะเอเป็นเพื่อนผญ.คนเดียวของหนูเวลามีให้เข้าหน่วยสียุวเอก็จะคอยอยู่กับหนูตลอดเลยหรือเวลาที่เพื่อนบีไปเล่นกับคนอื่น-งอนหนู เอก็จะคอยมาอยู่เป็นเพื่อนหนูตลอดเลย เวลาเรียนออนไลน์เขาก็คอยปลุกหนู ช่วยหนูหลายอย่างเลย แต่พอมาจนถึงวันนี้หนูไม่มีเขาแล้ว คือหนูไม่สนิทกับกับคนในห้องคนไหนเลยนอกจากเอกับบี หนูกลัวว่าบีจะไปเล่นกับกลุ่มเพื่อนตัวเองและทิ้งหนู หนูกลัวว่าบีเขาจะรำคาญหนูคือเวลาหนูระบายอะไรหนูกลัวเขาจะรำคาญหนูมาก😭😭😭 หนูควรทำยังไงดี คืออยากหาเพื่อนมากๆเลยแต่ไม่รู้จะหายังไงจริงๆพูดก็พูดน้อยด้วย เวลาเลิกเรียนก็เดินกลับบ้านคนเดียวตลอด หนูรู้สึกเหงามาก ( ถ้าอธิบายงงๆหรือไม่เข้าใจต้องขอโทษด้วยนะคะ อธิบายอะไรไม่เก่งจริงๆเลย😭😭 ) เรื่องพวกนี้อาจจะเป็นเรื่องเล็กๆสำหรับบางคนแต่สำหรับหนู หนูว่ามันไม่ใช่เรื่องเล็กๆเลย😭😭 ชีวิตนี้หนูคงจะไปไม่รอดไหนจะเรื่องสายที่ต้องเรียนอีก คือตอนนี้ไม่มีจุดมุ่งหมายในชีวิตเลย หนูพึ่งพาอะไรตัวเองไม่ได้เลย ทำอะไรไม่เป็นสักอย่าง รู้สึกดิ่งมากจริงๆ ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้ชีวิตจบๆไปสักที
อยากรู้วิธีให้คนอื่นเข้าหาค่ะ เพราะเข้าหาคนไม่เป็นจริงๆ