คือเราอยู่ม.2คบกับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่อนุบาลแล้วค่ะชื่อ(มุก)นามสมมุติ  ตอนประถมและอนุบาลเราเรียนโรงเรียนเดียวกันค่ะเลยค่อนข้างที่จะสนิทกันมากไปไหนมาไหนด้วยกันนั่งเรียนข้างกัน มีอะไรก็จะบอกกันตลอด  แต่พอเราขึ้นม.1เรากับมุกเรียนร.รเดียวกัน  และก็บังเอิญได้อยู่ห้องด้วยกัน ตอนขึ้นม.1แรกๆก็ปกติเลยค่ะ นั่งเรียนข้างกัน เวลาครูให้จับคู่หรือทำงานกลุ่มเราก็จะคู่กับมุกตลอด ตอนม.1เรามีเพื่อนในกลุ่มแค่3คนค่ะตอนแรกมีเรากับมุกสองคนส่วนอีกคนนึง พึ่งเข้ามา ตอนนั้นก็มีความสุขดีเราสนิทกันอยู่สามคน แต่พอขึ้นม.1เทอมสอง   เพื่อนที่อยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่เทอม1นามสมมุติ(พิม)ก็เข้ามาในกลุ่มเราค่ะ แรกๆพิมจะชอบบ่นว่า เราสามคนไปไหนไม่เคยรอเลยไปก่อนตลอด หลังๆพิมก็เริ่มมาตีสนิทกับมุก จากที่แต่ก่อนมุกนั่งข้างเรา พิมก็จะดึงมุกไปนั่งด้วย   เวลาเดินข้างกัน  พิมจะจับมือมุกเดินไปก่อนเราตลอดเลยค่ะ  จนวันนึงมีเพื่อนในห้องถามเราว่า( เพื่อนไม่รออีกแล้วหรอเห็นเดินคนเดียวนะช่วงเนี้ย)เราก็เลยยิ้มแห้งให้  พิมจะเป็นคนที่พูดตรงๆไม่รักษาน้ำใจเพื่อน คือเราเล่นโทรศัพท์อยู่แล้ว พิมก็ว่าเราว่า"เล่นแต่โทรศัพท์เกรดตกแน่เทอมนี้"  จนเวลาเราอยู่กับพิมเราอึดอัดมากทำไรก็กลัวโดนด่าเหมือนมันจ้องจะด่าเราชอบตินั้นตินี่เรา  เวลาเราโดนว่า เราก็จะเงียบๆไม่พูดอะไร จนบางทีเราก็แอบมาร้องไห้ในห้องน้ำร.ร คือตอนนั้นเราแบบดูซึมๆหงอยๆ
พิมกับมุกก็สนิทกันมากขึ้น กลับบ้านไปก็โทรหากันทุกวัน เเล้วพิมก็จะมาพูดขิงเราว่า เออเนี้ย กุกะมุกอ่ะ โทรหากันทุกวันเลย อะไรประมาณเนี้ยอ่ะค่ะ  เรากับมุกเวลาอยู่ในห้องเรียนแทบไม่ได้คุยกันเลย  เรากับมุกสนิทกันน้อยลง  เวลาเราชวนไปไหนมาไหนก็จะไม่ไป  วันนั้นเราชวนมุกไปตลาด ทั้งที่บ้านเรากับมุกอยู่ใกล้ตลาดมากกก มันตอบเราว่า หึขี้เกียจ ไปเลย  แต่พอพิมชวน ไปกินหมูกะทะ คือร้านหมูกะทะอยู่ไกลจากบ้านประมาณ15กิโลมันกลับยอมที่จะไป จนบางครั้งเราก็อดที่จะน้อยใจไม่ได้   (╥﹏╥)