ขอเกริ่นก่อนนะคะที่บ้านมี5คน พ่อ แม่ พี่สาว พี่ชาย หนู  คือบ้านหนูมีปัญหาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ ลูก3คนไม่มีคนคุยกันเลยสักคน เพราะพ่อเลี้ยงพวกหนูแบบไม่ให้ลูกรักกัน ขัดขวางพี่ชายไม่ให้มายุ่งกับหนูและพี่สาว เลี้ยงแบบใช้ความรุนแรง พ่อเป็นคนที่เลี้ยงลูกแบบตี(เขาตีแบบคนโรคจิตอ่ะค่ะ ไม่ได้ตีแบบสั่งสอน ตีจนไม้หัก พี่ชายหนูตัวเขียวทั้งตัวเลย ตอนเด็กเวลาพี่โดนตีหนูอยู่ในห้องต้องอุดหูตลอดเลยเพราะทนฟังเสียงร้องไห้ของพี่ชายไม่ได้) ใช้คำหยาบด่าทอตั้งแต่เด็ก เรียกลูกว่า อี อีสัส ทำให้หนูเกลียดเขามาตั้งแตาประถมจนตอนนี้เลยค่ะ เกลียดมากจนที่อยากให้ตายเลย หนูไม่ได้คุยกับเขาตั้งแต่ป4เลยจนตอนนี้ก็ไม่คุย คืออยู่บ้านเดียวกันแต่ไม่มองหน้าเลย เวลาหนูจะออกจากห้องแล้วเปิดไปเจอเขาหนูจะปิดประตูทันทีเพราะเกลียดเขามากๆ เขาด่าทอหนูตั้งแต่เด็กทำให้หนูเกลียดสะสมทีละนิดจนมันมาก(หวังว่าทุกคจะเข้าใจนะคะ) แต่หนูรักแม่ของหนู ซึ่งตอนประมาณม3 แม่หนูเคยเลิกกับเขา แบบออกจากบ้านแล้วเอาหนูไปด้วย ซึ่งหนูดีใจมากๆๆๆๆที่ไม่ต้องทนอยู่กับเขาอีก จนเหมือนเขามาง้อแม่ แล้วแม่กลับไป ตอนนั้นหนูคืดจะฆ่าตัวตายเลยเพราะอยู่ไม่ได้ไม่อยากกลับไป ร้องไห้ขอร้องแม่ว่ากลับไปไม่ได้ จนหนูก็เกลียดแม่มากๆตอนนั้น เขาเป็นแบบนี้เรื่อยๆจนหนูมอต้นค่ะ ตอนนี้หนูอายุ17ปีแล้วปีแล้ว เขาไม่มายุ่งกับชีวิตหนูอีก เพราะแม่รักหนู ถ้าเขามาด่าหนู แม่ก็อาจจะย้ายออกไปจากบ้าน เลยทำให้เขาไม่มายุ่งกับหนู เรื่องที่จะเล่าคือ จริงๆมันเป็นเรื่องที่ผ่านมาหลายเดือนมากๆแล้ว แต่หนูไม่สามารถปรึกษาใครได้เพราะหนูรับเรื่องนี้ไม่ได้ค่ะ มีตอนนีงที่หนูไปข้างนอก แล้วแม่อยู่บ้านคนเดียว พอหนูกลับมาก็ไม่เจอคนในบ้าน ในใจคิดว่าแม่อยู่ในห้องเลยเปิดประตูไป ปรากฏเห็นแม่ยืนแก้ผ้าอยู่ แล้วก็เห็นพ่อเหมือนกำลังจะลุกขึ้นจากเตียง(ตอนแรกนอนควำ่) แต่หนูไม่มั่นใจ100%ว่าเขาแก้ผ้าไหม แต่มั่นใจ80%เลยว่าเขาแก้ผ้า หนูตกใจมากๆเลยตะโกนเห้ยไป แล้วรีบปิดประตู แล้วแม่ก้หันมาทำเสียงตกใจใส่หนู ตอนนั้นคือยืนหน้าห้องแล้วอึ้งมากๆทำอะไรไม่ถูก รีบวิ่งเข้าห้องตัวเอง รับไม่ได่เลยค่ะ แล้วก็ร้องไห้ สักพักแม่ก็เข้ามาในห้องแล้วก็มากอดหนู แล้วหนูก็ด่าแม่ไปเยอะมากว่าทำไมแม่ทำแบบนี่ แม่ตอบว่าแม่ไม่ได่จะมีอะไรกับเขา แม่เจ็บตรงนั้นแล้วจะให้เขาทายาให้ หนูก็ร้องไห้ไปแล้วพูดว่าทำไมไม่ให้พี่สาวทา แม่ก็บอกพี่สาวไม่อยู่ แล้วหนูก็รู้ว่าแม่โกหก หนูรับไม่ได้ถ้าแม่จะทาก็ต้องทาเอง ทำไมต้องให่เขาเห็นให้เขาทาให้ แล้วหนูก็ร้องไห้ไม่หยุด รังเกียจแม่มากๆ สักพักแม่ก็บอกไม่เชื่อก็ตามใจแล้วก็ออกจากห้องไป แล้วแม่ก็ไปข้างนอกแล้วก็ไลน์มาหาหนู หนูก็ไม่ตอบไม่อยากคุยด้วย แล้วแม่ก็บอกว่าแม่ไม่ได้จะมีอะไรจริงๆ จริงๆจะใส่เสื้อแล้งผ้าเช็ดตัวมันหล่น แล้วตอนนั้นไม่รู้ว่าพ่อกำลังตื่นพอดี แล้วหนูรู้ว่าแม่โกหก ตอนแรกบอกทายา ตอนนี้บอกผ้าหลุด มันคืออะไร ถ้าไม่ได้มีอะไรจริงๆก็บอกตั้งแต่แรกสิ แถมตอนที่หนูร้องไห้แล้วแม่มากอด แม่พูดว่ามันเป็นเรื่องของผู้ใหญ่ หนูรู้ทันทีเลยว่าแม่โกหกจริงๆที่บอกผ้าหลุด หลังจากนั้นแม่ถามอะไรหนูก็ไม่ตอบไปเลยหลายวัน จนตัดภาพมาทุกวันนี้หนูคุยปกติกับแม่แล้ว แต่ยังเกลียดพ่อเหมือนเดิมนะคะ ตั้งแต่เหตุการณ์นั้นมา เวลาหนูเหม่ออะไรที่โรงเรียนเรื่องนี้ก้จะผุดขึ้นมาตลอดเลยค่ะ ยอมรับว่าเรื่องที่บ้านตั้งแต่เด็กที่สาหัสหนูลืมได้หมด แต่เรื่องนี้มันรับไม่ได่จริงๆค่ะ มันเหมือนเรารักแม่มากๆ แม่ก็เกลียดเขามาก แต่พอเปิดมาเจอแบบนี้มันเหมือนคนที่เรารักที่สุดทรยศเรา แค่เขากลับไปดีกันหนูก็ร้องไห้จะตายแล้ว ต้องมาเจอแบบนี้อีก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่หนูไม่สามารถลืมได้ สมมติบางทีคุยกับแม่อยู่ดีๆเรื่องนี้มันก็ผุดขึ้นมาในสมอง ทำให้ไม่สามารถกลับไปมองแม่แบบเดิมได้ คนที่เรารักที่สุดไม่เหมือนเดิม เวลาแม่บอกว่าจะออกไปตลาดกับเขา2คน หนูจะคิดในสมองตลอดว่าเขาจะไปทำแบบนั้นอีกไหม จะทำยังไงดี ไม่ว่าจะทำอะไรก่อนนอน เรื่องนี้มันก็ผุดขึ้นมาตลอดค่ะ มันไม่ยอมหายไปเพราะยอมรับไม่ได้ จนตอนนี้เป็นเวลาตี1 หนูนอนไม่หลับเลยค่ะ นั่งนึกภาพเรื่องวันนั้นแล้วนำ้ตาก็ไหลออกมา หนูอยากจะพบจิตแพทย์มากๆเลยค่ะ แต่ก็กลัวเขาจะพูดกันว่ามันเป็นเรื่องธรรมชาติหนูต้องยอมรับ แต่หนูยอมรับไม่ได้จริงๆค่ะคนที่เราเกลียดตั่งแต่ประถม คนที่ตีเรา ด่าเรา เคยง้างมือจะตบเรา คนที่เราอยากให้แม่เลิก อยากให้ตายหายไป กับแม่ที่เรารักที่สุดในโลก เป็นทุกอย่างของเรา ทำแบบนี่กับเรา แต่หลังจากเหตุการณ์นั้นหนูก็ไม่ได้พูดเรื่องนี้กับแม่อีกนะคะ เคยจะถามอีกรอบแต่ก็กลัวจะรับไม่ได้ อยากให้ทุกคนเข้าใจนะคะว่าที่เรารับไม่ได้เพราะเราเกลียดพ่อมากๆๆ ทำกับเราปบบนี้ตั้งแต่เด็ก ไม่มีทางที่เราจะรับได้ค่ะ ทุกวันนี้มีแค่เรื่องนี้ที่ยังเป็นปมเราตลอดค่ะ วันไหนเหม่อๆเรื่องนี่ก็ผุดขึ้นมาตลอด