การไม่มีตัวตน(สัมมาทิฐิ) ไม่มีตัวตนทั้งในส่วนรูปและส่วนนาม ภาวนาเป็นการเห็นรูปนาม ด้วยขันธ์ที่กระจายออก รูปนามอยู่ที่ไหนอุปทานขันธ์ก็ยังอยู่ที่นั่น ตราบใดที่การเห็นรูปนามนั้นไม่เห็นด้วยสัมมาทิฐิ วิปัสนาจึงให้เอาตัวตนออกตั้งแต่แรก การเอาตัวตนออก เป็นการภาวนาด้วยอารมณ์ปรมัตถ์ อารมณ์ปรมัตถ์คือขณะแรกของอารมณ์ เป็นอารมณ์ที่เกิดขึ้นมาแล้วดับไปอย่างรวดเร็ว ความเห็นตรงนั้นจะไม่มีตัวเราเป็นผู้รู้ผู้เห็น