ให้เริ่มจากแยกรูปนาม แยกรูปนามคือ ยกจิตขึ้นความว่างจะเห็น กายก็ส่วนหนึ่ง จิตก็ส่วนหนึ่ง เมื่อแยกได้ก็ให้รู้ที่จิต จะเห็นจิตว่างเบา ไม่มีตัวตน(เวทนา) จิตเป็นคนละส่วนกับรูป มีความเป็นรูปปรมัตถ์อยู่ภายใน เมื่อดูที่จิต จิตก็มีลักษณะปรมัตถ์ ไม่มีตัวตนอยู่ในจิต รู้ชัดถึง รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาน ที่แยกกัน ขณะใดเป็นจิต(ผู้รู้) ขณะใดเป็นขันธ์ใดๆ จนจิตตั้งมั่น

  เมื่อได้จิตตั้งมั่น ก็สติปัฐฐานต่อไปด้วย เอาจิตผู้รู้มารู้แต่ละขันธ์ที่เกิดในจิต(จิตในจิต) จนขันธ์ใดๆดับไป หายไป แล้วกลับมารู้ที่จิต(เวทนาในเวทนา,จิตในจิต)