เห็นน้องใหม่ในที่ทำงาน คับข้องใจที่เขาไม่เติบโตในหน้าที่การงาน หรือการทำงานไม่มี career path ที่ชัดเจนรวดเร็ว
เขาบ่นระบายให้ฟัง
ผมมองย้อนไปในฐานะคนแก่รู้สึกว่า
1. ผลประโยชน์ สวัสดิการ ค่าตอบแทนที่บ.ให้ดีกว่ายุคผมมากๆล่ะ แต่น้องๆก็บ่นว่าที่อื่นให้ดีกว่า.... ซึ่งจริงไม่จริงผมไม่รู้ผมไม่ได้ถกต่อ....
2. ผมก็เคยผ่านจุดที่อยากให้บ."เห็นใจ มากกว่านี้" ก็เรียกร้องอะไรๆเหมือนกัน
แต่ยิ่งนาน ยิ่งเข้าใจปัญหา ว่าบางเรื่อง อาจไม่มีความเปลี่ยนแปลง หรือความเปลี่ยนแปลงใช้เวลานานมาก
ก็เป็นรูปแบบของการอดทนรอที่มีแนวโน้มจะไม่สมหวัง
ที่สงสัยขึ้นมาคือ
ทุกวันนี้การขอให้อดทน มันเป็นสิ่งที่ควร หรือไม่ควรกันแน่นะ
สมมุติน้องๆบอกรอไม่ไหว ขอไปเริ่มที่ใหม่ เราก็เคยเห็นนะ ที่ไปแล้วแย่กว่าเดิม
กับอีกส่วนนึงเราก็รู้สึกว่า ที่นี่สวัสดิการหลายอย่างมันก็ไม่แย่
เราที่มีความแก่กว่า ก็ไม่เท่ขนาดว่า ฉันจะรอเธอกลับมาเสมอ
เพราะถ้าตำแหน่งไม่เปิด เธอก็คงไม่ได้กลับมา
แม้ปากจะพูดไปว่า"กลับมาได้ตลอด" ก็เหอะ
ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นไง....
ทุกวันนี้ได้สอนใครให้อดทนไหมครับ
สอนยังไง
การอดทนไม่ได้ให้ผลลัพท์ที่สมหวังเสมอไป แต่คุณก็ยังบอกให้คนอื่นอดทนไหมครับ?
เขาบ่นระบายให้ฟัง
ผมมองย้อนไปในฐานะคนแก่รู้สึกว่า
1. ผลประโยชน์ สวัสดิการ ค่าตอบแทนที่บ.ให้ดีกว่ายุคผมมากๆล่ะ แต่น้องๆก็บ่นว่าที่อื่นให้ดีกว่า.... ซึ่งจริงไม่จริงผมไม่รู้ผมไม่ได้ถกต่อ....
2. ผมก็เคยผ่านจุดที่อยากให้บ."เห็นใจ มากกว่านี้" ก็เรียกร้องอะไรๆเหมือนกัน
แต่ยิ่งนาน ยิ่งเข้าใจปัญหา ว่าบางเรื่อง อาจไม่มีความเปลี่ยนแปลง หรือความเปลี่ยนแปลงใช้เวลานานมาก
ก็เป็นรูปแบบของการอดทนรอที่มีแนวโน้มจะไม่สมหวัง
ที่สงสัยขึ้นมาคือ
ทุกวันนี้การขอให้อดทน มันเป็นสิ่งที่ควร หรือไม่ควรกันแน่นะ
สมมุติน้องๆบอกรอไม่ไหว ขอไปเริ่มที่ใหม่ เราก็เคยเห็นนะ ที่ไปแล้วแย่กว่าเดิม
กับอีกส่วนนึงเราก็รู้สึกว่า ที่นี่สวัสดิการหลายอย่างมันก็ไม่แย่
เราที่มีความแก่กว่า ก็ไม่เท่ขนาดว่า ฉันจะรอเธอกลับมาเสมอ
เพราะถ้าตำแหน่งไม่เปิด เธอก็คงไม่ได้กลับมา
แม้ปากจะพูดไปว่า"กลับมาได้ตลอด" ก็เหอะ
ความจริงมันไม่ใช่แบบนั้นไง....
ทุกวันนี้ได้สอนใครให้อดทนไหมครับ
สอนยังไง