กลับต่างจังหวัดมาแถวอีสาน ซึ่งเราเป็นคนทำสีผมประจำอยู่แล้ว นานๆทีจะได้กลับมา รอบนี้พึ่งย้อมมาได้สัปดาห์ 2 สัปดาห์ พอกลับมาแม่ก็แซว น้าก็แซว แม่ก็พูดให้คนอื่นพากันมาแซว เหมือนเขมรบ้าง เขมรเขาย้อมผมสีนี้กัน ไปแถวนั้นก็อย่าหลงไปกับเขมร เรานี่หมดคำจะพูดเลยค่ะ คือมันแปลก มันแย่มากเลยหรอคะสีนี้ หรือบางทีเราก็แค่คิดว่าเขาแก่แล้ว ตกสมัย ไหนจะยายข้างบ้านมาพูดกับยายว่า โตแล้ว คือเป็นผู้จังสิ่ เอ้า!!! เราแค่อยากรู้ว่าเราควรใส่ใจไหม เพราะ ตั้งแต่กลับมาคือบางวันก็มั่นใจ บางวันก็ไม่มีเลย แต่เรารู้สึกชอบสีผมเรานะ หน้าเรามันสว่างขึ้น ใดๆคือเพื่อนรุ่นเดียวกัน ต่างก็ชมสีนี้ แต่พอมาเจอรุ่นยาย รุ่นแม่ หมดกันเลยค่ะ มันแบบเดี๋ยวก็ปากต่อปากกันไป หลานบ้านนี้ทำสีผมบลาๆๆตอนนี้อยากกลับไปอยู่ในที่ของเรามากเลยค่ะ § มันเสียความรู้สึกไม่อยากจะมาอีกเป็นนานๆไปเลย แค่แซวกันใน บ้านมันก็พอว่าไปอย่าง นี่แม่ล่อเล่นไปบ้านญาติๆคนไหนก็จะหยิบเอามาพูด เอามาแซว อยากจะพูดว่า ไม่ตลกด้วยนะ ก็พูดไม่ได้ ถ้าพูดได้บ้างนะ เราคงโดนบ่นไปเป็นปีเลยค่ะ ข้อหาหักหน้าแม่ เราเป็นลูกที่ทำอะไรแม่ไม่ได้เลยค่ะ อธิบายเรื่องสีผมนี้กับแม่กี่รอบต่อกี่รอบแกก็จะอยากเข้าใจแบบนี้ในความคิดความสร้างแกเอง เราคิดถึงขั้นถ้าเราอดทนไม่ได้สติหลุดเราจะเอากรรไกรตัดทิ้งให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย แล้วตะโกนดังๆว่า พอใจยัง!! แต่ดีที่อดทนได้ค่ะ 55555 เพราะทนมาตลอด แต่รอบนี้มีคนนอกเขามาพูดกับยายก็เลยรู้สึก ว่ามันแปลกขนาดนั้นเลยหรอคะ