ทุกปิดเทอม แม่จะพาผมกลับบ้านนอก ถิ่นอีสานตอนบน ไปอยู่สองอาทิตย์
ซึ่งมันเป็นความสุขในวัยเด็ก
ตื่นมากินข้าวเหนียว สายๆก็ออกไปเลี้ยงควาย บ่ายๆอาพาลงหนองน้ำจับปลา เย็นขี่ควายกลับบ้าน
อยู่สองอาทิตย์แล้วกลับ ทุกครั้งที่กลับ ผมจะบอกแม่ว่าขออยู่อีกสองวันนะ ซึ่งเป็นไปไม่ได้
กลับมาถึงซอยบ้าน เพื่อนก็ล้อว่า ไปเที่ยวบ้านนอกมาเหรอ ผมยิ้มหัวเราะ ใช่ซิ แกมันไม่มีบ้านนอก

จนถึงวันนี้ บ้านนอกยังมีอยู่ แต่ตายาย น้าอา เสียหมดแล้ว
กลับไปล่าสุดสี่ปี บ้านยังอยู่แต่เงียบเหงาเป็นอย่างมาก
แล้วคุณล่ะครับ
มีบ้านนอกให้กลับไปพักใจไหมครับ?