เราทำงานในห้างค่ะ 
เราเจอปัญหาที่ทำให้เราอึดอัดใจกับเพื่อนร่วมงานค่ะ 
งานห้าง คนค่อนข้างเยอะ 
หลายคนหลายบุคลิก หลายรูปแบบการพูดจา เราเข้าใจว่าเราต้องเจอแบบนี้ 
แต่ไม่คิดว่าจะรับไม่ได้ขนาดนี้ 
พอดีเราอายุ 26 ส่วนเพื่อนร่วมงานเราอายุ 40 ขึ้นไปค่ะ 
มีเด็กอายุ 22-23บ้าง กับคนอายุไล่เรียงกันไม่ได้มีปัญญาเกี่ยวกับการพูดคุยเลยค่ะ 

แต่จะมีอยู่2คน ที่อายุ 40อัพ 
ด้านนึงก็เหมือนจะเหมือนเพื่อนร่วมงาน 
แต่อีกด้านก็จะชอบสอน สอนเกินไป สอนแม้แต่กระทั่งคำพูดของตัวเราเอง เรามองว่าเขาก้าวก่ายความเป็นตัวเองของเราค่ะ 
และด้วยความที่เขาแก่กว่า เราก็เชื่อว่าสิ่งที่เขาบอกสิ่งที่เขาเตือนมันคือดี แต่กลับกลายเป็นว่า เราพูดอะไรก็ไม่ได้ เตือนทุกคำพูด จนเรารู้สึกอึดอัดไม่เป็นตัวของตัวเอง คืออีกคนก็พูดคำหยาบจนน่าลำคาน พอเราพูดหยาบบ้าง เราจะโดนตำหนิทันทีเลยค่ะ แต่เด็กบางคนเขาก็สู้มาในรูปแบบตัวตนจริงๆของเขา เขาเลยไม่ถูกตำหนิบ่อยเท่าเรา เหมือนเราพลาดที่เชื่อฟังคนอายุมากกว่า จนคิดว่าตัวเองพูดไม่ดี ทำไม้ถูก 
คือไม่มั่นใจในความเป็นตัวเอง 
อยากจะบอกว่า ทำงานที่ไหนให้เป็นตัวเองให้มากที่สุดค่ะ อย่าไปทำตามความรู้สึกถูกผิดของคนอื่น นานวันไปมันจะหนักใจต่อตัวเองเปล่าไปค่ะ 
เพื่อนร่วมงาน2คนที่อายุ40อัพ 
มีคนนึงชอบใช้ความเป็นผู้ใหญ่สั่งสอนเด็กที่ทำงาน จนบางครั้งเด็กก็บ่นให้กันฟัง 
อีกคนก็พูดจาหยาบคาย จนคนต่างแผนกเขาว่าปากไม่ดี แต่สุดท้ายทุกคนก็ชินกับปากนั้นได้ค่ะ เพราะเขาไม่มีพิษภัยอะไร แค่ปากไม่ดี 
แต่เราถอยออกมาแล้วค่ะ เพราะเราไม่ชอบสังคมแบบนั้น
เพราะคำพูดเขาทำร้ายเรา แล้วพอเราพูดคืนเราโดนรุ่มด่าเลยจ้า จนคนต่างแผนกมาถามมามุงดูว่าเป็นอะไร ลูกคงลูกค้าจ้องเป็นแถบ ดิฉันอายค่ะ สแกนนิ้วออกงานนะตอนนั้นเลย เช้าวันใหม่ตื่นมาไปสมัครงานเลย แล้วก็ไปลาออกค่ะ (เราไปสมัครงานเราได้งานนะคะ) ส่วนไปลาออกก็ไปทีหลังจากได้งานแล้วค่ะ ใครที่เจอปัญหาแบบเรา ไม่แนะนำให้ทนนะคะ ตั้งหน้าหาเรือลำใหม่เลยค่ะ อย่าปล่อยให้ตัวเองตกงาน