ในช่วงเวลาที่ชีวิต ที่เผชิญกับความรู้สึกมากมาย สภาวะจิตใจที่ล่องลอยไร้ทิศทาง เราจะรับมือกับความรู้สึกนั้นได้อย่างไร

     ในบางครั้ง ผมอยากนั่งอยู่เงียบๆแล้วคิดทบทวนในสิ่งที่ตนเองนั้นได้ทำผ่านๆมา มีช่วงไหนที่เรารู้สึกไม่พอใจ อึดอัด หรือ กระวนกระวาย
ผมอยากจะตะโกนเปล่งเสียงออกมาดังๆ เพื่อทำให้ตัวเองผ่อนคลายลงบ้าง ซึ่งมันก็ได้ผลดีบ้างนิดๆหน่อยๆ

     การที่เราไม่ได้ตั้งเป้าหมายเอาไว้ นั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะล้มเหลวในชีวิตสักทีเดียว เพียงแต่เรากำลังรวบรวมบางสิ่งบางอยาง เก็บเกี่ยวสิ่งดีๆ เพื่อที่ว่าจะได้ใช้เป็นแรงจูงใจในการดำเนินชีวิตต่อไป การจะทำอะไรบางอย่างจะต้องมีแรงจูงใจ เพราะถ้าหากไร้ซึ่งแรงจูงใจ มันก็ไม่อาจก่อให้เกิด "การกระทำ" ชะนั้นแล้วเราต้องหาแรงจูงใจให้กับชีวิต แล้วถึงจะเริ่มกำหนดเป้าหมายได้
   ผมยังรักการเดินทางอยู่ การเดินทาง มันทำให้ผมหลุดออกจากกรอบของชีวิต ที่ทุกวันจะต้องเคร่งเครียดกับการทำงาน ขับรถออกจากตัวเมือง มุ่งหน้าเข้าสู่ชนบท ได้เห็นวิถีชีวิตของผู้คน โดยที่ไม่ต้องเร่งรีบในตอนเช้าเพียงเพราะว่าต้องเข้างานให้ตรงเวลา มันเป็นวิถีชีวิตที่ใครก็อยากสัมผัส

    ให้ใช้ชีวิตตามวิถีของเรา ชะนั้นจงมันใจในเส้นทางที่เรากำลังเดิน แล้วเราก็จะพบกับปลายทางที่เรากำลังตามหา

............สวัสดีปีใหม่2567...............