เป็นเพราะ "ความเครียด" หรือป่าว ที่ทำให้ไฟในตัวมอดดับ แล้วเราจะหาวิธีปลุกไฟในตัวให้ลุกโชนอีกครั้งได้ยังไง

มันเริ่มจาก จขกท. ลาออกจากงาน  ช่วง 3 เดือนแรกมีความสุขมาก สนุกกับชีวิตที่ไม่ต้องเคร่งเครียดอะไรเลย เพราะรู้ว่าสิ่งที่เราอยากทำอยากทุ่มเทคืออะไร แต่!!!! พอก่อนจะปีใหม่ อยู่ๆ ทุกอย่างกลับตรงข้าม เริ่มกลายเป็นคนวิตกกังวล เครียดไปกับทุกๆ สิ่งรอบตัว พาลทะเลาะกับคนในบ้านทุกคนทุกวัน หาเรื่องเขาได้ทุกเรื่อง

พอเราเครียดการใช้ชีวิตก็รวน แย่ลงเรื่อยๆ กลายเป็นคนเบื่อง่าย นอนไม่หลับ บางวันตี 3 ตี 4 ถึงหลับลง กินข้าวไม่เป็นเวลา บางวันไม่กินเพราะไม่หิว อาการปวดท้องก็ถามหา หงุดหงิดมันไปทุกอย่าง ไม่อยากทำอะไรเลย ไม่มีความกะตือรือร้นใดๆ กลายเป็นไร้ประสิทธิภาพในการใช้ชีวิต เราแทบจะไม่พูดคุยกับใคร รัศมีความเครียดมันกระจายรอบตัว

จากคนที่มีเป้าหมายว่าลาออกมาจะทำอะไร เรากลายเป็นคนเฉยๆ เอื่อยๆ เรื่อยเปื่อยไปวันๆ มันเหมือนขาดแรงกระตุ้นในชีวิต คิดในใจตลอดว่า เรามีเป้าหมายแบบนี้นะ เราต้องรีบลงมือทำนะ อย่าให้เสียเวลา แต่สุดท้ายทุกอย่างกลับตรงกันข้าม เราทิ้งเวลาให้มันหายไปเฉยๆ 6 เดือน เพราะเราไม่มีแรงจูงใจ ขาดแรงกระตุ้น เหมือนไม่ตอบสนองต่อคำพูดต่างๆ 

มันก็เครียดนะคะ ที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย "อยากกลับมามีแรงจูงใจ ไฟในตัวเหมือนเมื่อก่อนอีกครั้งค่ะ" เราไม่อยากเบื่อตัวเองไปมากกว่านี้

ช่วยปลุกไฟในตัวให้ทีนะคะ

ไม่ว่าจะคำแนะนำ คำด่า คำชม

ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่