แค่อยากระบาย เป็นความรู้สึกว่าเกลียดก็ไม่เชิง อยากตัดขาด แต่ก็กลัวโดนรวมหัวด่าว่าเราเนรคุณ เป็นความรู้สึกที่หดหู่มากๆ ทั่งชีวิตไม่เคยมีใครว่าเราในทางที่ไม่ดีเลย นอกจากญาติๆ ฝั่งพ่อตัวเอง และไม่ใช่โดนแค่ครอบครัวเราครอบครัวเดียว ที่พวกเค้ารวมหัวกันแอนตี้ ทำอะไรก็ผิดหมดในสายตา บอกตรงๆ ใครมีญาติแบบนี้บ้างรับมือยังไง ตามติดชีวิตเรายิ่งกว่าอะไร เราโพสต์เฟสบุ๊คก็เอาไปพูดถ่มกัน ทั่งๆ ที่เราโพสต์ปีล่ะครั่ง สองครั่ง ซึ่งไม่เกี่ยวกับชีวิตพวกเค้าเลย เราโพสต์เกี่ยวกับใบผลตรวจสุขภาพ ความดัน-ไทรอยด์ หัวใจเต้น 150+ ที่หมอให้ใบรายงานผลมา เราเลยถ่ายเล่นๆ อัพในสตอรี่ดู สรุปก็เป็นอย่างที่คิด ตามมาแซะ พูดกับคนอื่นๆ ให้เค้าฝากมาบอกแม่เรา ว่าไม่ต้องหาหมอหรอก เดียวมันหายเอง แนวๆ จะดูถูกว่าเราสำออย ใช้ชีวิตแบบไม่ขยับตัว ไม่ทำอะไรเลยแนวๆ นี้ เลยทำให้เป็นโรคงี้ คือ งง ว่าพวกเค้าไปมีความคิดนี้ได้ยังไง กับลูกหลานตัวเอง เป็นครอบครัวอื่นๆ เค้าคงให้กำลังใจกัน แล้ว ใครบ้างมันอยากจะมีโรคประจำตัว
ทั่งชีวิต โดยญาติๆ เอาเปรียบ พ่อแม่และพวกเรามาตลอด ยันงานศพพ่อตัวเองก็ยังโกงเงิน แล้วชวนครอบครัวเราและครอบครัวพี่ๆเค้า ชวนทะเลาะ แนวๆ ไล่ทางอ้อมในวันงานศพ อีแค่เราทวงเงิน 5 พันบาท ที่พวกเค้าเคยยืมเงินเบี้ยดอกรายวันแถวบ้านเรา ซึ่งเราโดนเจ้าของเงินโทรมาด่าบ่อยมากๆ ทั่งๆ ที่ตอนยืมก็ไปยืมกันเอง 2 คน แล้วงานศพพวกเค้าก็ได้ไปเป็นแสนๆ ซึ่งแขกมาในนามครอบครัวเราก็เยอะมากกว่าพวกเค้า พวกเค้านั่งเฝ้าหีบผลัดเวรกันเลย จนวันเผ่าบอกว่าขาดทุน เงินหาย มารู้ทีหลังแอบไปแบ่งกัน 3 -4 คน แบ่ง ลูกๆ หลานๆ เค้า ไอ้เราก็เห็นโอกาศเลยทวงเงิน 5 พัน จะไปคืนเค้าให้จบๆ ให้เจ้าของเงินไม่โทรมารังควานบ้านเรา หลังจากนั่นพวกเค้าก็มาทำดีร้องไห้เสียใจ ว่าเป็นพี่น้องกันจะทะเลาะกันทำไม หลังจากนั่นก็โดนโกงค่าแชร์อีก พอได้ตัวเองครบแล้วทุกมือ ดันไม่จ่ายให้มือที่เหลือ เที่ยวไปประกาศว่าแชร์ล่ม จนบ้านเราต้องจ่ายคนที่เหลือเอง เค้าจะรวมหัวกันแอนตี้ครอบครัวเรา ยันลูกๆ หลานๆ เค้า แนวๆ ปู่ ย่า รักลูกไม่เท่ากัน พอเรื่องเงียบพวกเค้าจะกลับมาทำดีกับพวกเรา ส่วนๆ น้า ลูกๆ เค้า น่ารำคานมากๆ ชอบตามแซะเราในโลกออนไลน์ ส่งภาพคนโน้น คนนี้ได้งานทำร้านเบอเกอร์คิง ยังส่งมาเยาะเย้ยแนวๆ ว่าเราไม่มีงานทำ เิาจริงๆ พวกเค้าไม่มีสมบัติอะไรเลย ส่วนครอบครัวเราพอมีที่ดินอยู่หลายที่ ไอ้เราก็ทำสวนเพราะเบื่อที่จะทำงานกับคนอื่นๆ มันปวดหัว บวกกับตอนนี้เราเป็นความดัน+ไทรอยด์ ฝั่งทางย่าพวกเค้าก็ไม่รู้ เพราะเราก็ไม่เคยบอกใคร ไม่อยากให้พวกเค้ารู้ คือ เอาง่ายๆ พวกเค้าแซะได้ทุกเรื่อง เอาจริงๆ บ้านเราเรียนจบ ป.ตรี ทุกคน ส่วนครอบครัวพวกเค้าไม่มีใครจบ ม.3 สักคน ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชอบเหยียด ทำไมถึงชอบจับผิด หาว่าเราขี้เกลียด หาว่าเรานอนกลางวัน เที่ยวไปประกาศว่าเรานอนกลางวัน กลางคืนตื่นนอน ทั่งๆ ที่เรานอนปกติ เหมือนพวกเค้า มันเป็นเรื่องอะไรที่จุกจิกมากๆ เรื่องที่คนปกติส่วนใหญ่ เค้าไม่เอามาบรัพกัน แต่ญาตินี้แหละยอม! ทั่งๆ ที่เราไม่เคยทำอะไรให้ ไม่เคยรบกวนชีวิตพวกเค้า เค้าบอกว่าเรามีชีวิตที่สบาย เกาะพ่อแม่กิน น้าเค้าบอกว่าเค้าไม่มี เค้าอิจฉาชอบพูดแบบนี้ซ้ำๆ ให้เราได้ยิน ส่วนพ่อเราแทบไม่เคยขอเงินเค้าทั่งชีวิต เพราะไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่เคยช่วยเหลือ เยียวยาความรู้สึกในครอบครัวพวกเราเลย เวลาพวกนั่นกลั่นแกล้ง ทั่งๆ ที่พ่อเป็นคนพี่สุดในตระกูล แต่ทำอะไรไม่ได้เลย กับพวกน้องๆ พวกสุดท้อง เรารู้สึกว่าครอบครัวนั่นเค้ารักกันมากๆ ต่อให้เป็นเรื่องที่ผิดพวกเค้าก็ช่วยเหลือกัน จนคนแถวนั่นเอื่อมระอา เพราะไม่ถูกกันสักหลังเลยกับเพื่อนบ้าน แม้กระทั่งกับญาติๆ ตัวเอง ที่คนล่ะคลอก ตอนนี้เฟลมากๆ ว่าทำไมเราต้องไปแคร์คำพูดพวกนั่น ที่ไม่มีแม้แต่บุญคุณกับเราเลย ขนาดเราบวชให้ฝั่งญาติๆ ฝั่งยายเราตอนยายเสีย พวกบ้านย่ายังดูถูกเราเลยว่าจะบวชได้ไม่ถึงวัน คือ งงมากๆ ว่าทำไมต้องดูแคลนกันขนาดนั่น สรุปเราบวชได้ 20 วันวัน ตอนแรกกะไว้แค่ 7 วัน สึกออกมา เฟลกับคำพูดพวกนี้มากๆ บางทีเครียดเหมือนิยากจะฆ่าตัวตายให้พ้นๆ ไม่อยากอยู่ในตระกูลนี้ ตระกูลที่รักลูกหลานไม่เท่ากัน บางทีก็อยากด่ากลับไปบ้าง ลูกตัวเองติดยา ไม่จบ ป.6 มีลูกทั่งแต่ ม.2 แต่เราไม่เคยว่าพวกเค้าเลย เวลาคนนอกใครถามอะไรเราก็บอกว่าพวกเค้าก็ดี ไม่อยากให้ใครว่าเป็นคนขายพี่น้อง บอกตรงๆ ชีวิตนี้เบื่อสังคมคนใต้มากๆ ที่ต้องแข่งกันอวด แบ่งพรรคแบ่งพวก ทั่งๆ ที่พวกเค้าก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรเลยจากที่สัมผัส ญาติเรา ทั่ง ชาย หญิง ไม่จบ. ม.3 สักคน มีลูกกันทั่งแต่มัธยมเกือบทุกคน เค้ามีความคิดว่าเรียนไปก็เท่านั่น สอนลูกสอนหลาน ว่าให้ทำงาน ดีกว่าเรียน จะทำงานก่อสร้างรายวัน ก็พร้อมเหยียดคนอื่นได้ สอนกันมาแบบงี้ เราไม่อยากเหยียดอาชีพเค้าเลย แต่เราว่าทำสวนแบบเราๆ ที่เค้าดูถูกอยู่ทุกวันนี้ ได้เงินดีกว่าพวกเค้าเยอะ คือพวกเค้าอยากให้เราไปหางานทำ คือเรา งง มากๆ ว่ามีสิทธิอะไรมาบงการชีวิตเรา ไอ้เราก็เคยไปทำอยู่กับเค้า โดนยืมตัง โดนสารพัด ตอนไปใหม่ๆ ข้าวแทบไม่ได้กินของพวกเค้า แต่พวกเค้าก็ยังอยากให้เราไปหางานทำที่ภูเก็ต ซึ่งเราเคยไปอยู่มาเป็นๆ ปีๆ แล้ว รู้สึกไม่ชอบ หาความจริงใจยาก เราตามคนไม่ค่อยทัน รู้สึกวุ่นวายมากๆ ที่นั่น
เกลียดญาติตัวเอง ผิดไหม่
ทั่งชีวิต โดยญาติๆ เอาเปรียบ พ่อแม่และพวกเรามาตลอด ยันงานศพพ่อตัวเองก็ยังโกงเงิน แล้วชวนครอบครัวเราและครอบครัวพี่ๆเค้า ชวนทะเลาะ แนวๆ ไล่ทางอ้อมในวันงานศพ อีแค่เราทวงเงิน 5 พันบาท ที่พวกเค้าเคยยืมเงินเบี้ยดอกรายวันแถวบ้านเรา ซึ่งเราโดนเจ้าของเงินโทรมาด่าบ่อยมากๆ ทั่งๆ ที่ตอนยืมก็ไปยืมกันเอง 2 คน แล้วงานศพพวกเค้าก็ได้ไปเป็นแสนๆ ซึ่งแขกมาในนามครอบครัวเราก็เยอะมากกว่าพวกเค้า พวกเค้านั่งเฝ้าหีบผลัดเวรกันเลย จนวันเผ่าบอกว่าขาดทุน เงินหาย มารู้ทีหลังแอบไปแบ่งกัน 3 -4 คน แบ่ง ลูกๆ หลานๆ เค้า ไอ้เราก็เห็นโอกาศเลยทวงเงิน 5 พัน จะไปคืนเค้าให้จบๆ ให้เจ้าของเงินไม่โทรมารังควานบ้านเรา หลังจากนั่นพวกเค้าก็มาทำดีร้องไห้เสียใจ ว่าเป็นพี่น้องกันจะทะเลาะกันทำไม หลังจากนั่นก็โดนโกงค่าแชร์อีก พอได้ตัวเองครบแล้วทุกมือ ดันไม่จ่ายให้มือที่เหลือ เที่ยวไปประกาศว่าแชร์ล่ม จนบ้านเราต้องจ่ายคนที่เหลือเอง เค้าจะรวมหัวกันแอนตี้ครอบครัวเรา ยันลูกๆ หลานๆ เค้า แนวๆ ปู่ ย่า รักลูกไม่เท่ากัน พอเรื่องเงียบพวกเค้าจะกลับมาทำดีกับพวกเรา ส่วนๆ น้า ลูกๆ เค้า น่ารำคานมากๆ ชอบตามแซะเราในโลกออนไลน์ ส่งภาพคนโน้น คนนี้ได้งานทำร้านเบอเกอร์คิง ยังส่งมาเยาะเย้ยแนวๆ ว่าเราไม่มีงานทำ เิาจริงๆ พวกเค้าไม่มีสมบัติอะไรเลย ส่วนครอบครัวเราพอมีที่ดินอยู่หลายที่ ไอ้เราก็ทำสวนเพราะเบื่อที่จะทำงานกับคนอื่นๆ มันปวดหัว บวกกับตอนนี้เราเป็นความดัน+ไทรอยด์ ฝั่งทางย่าพวกเค้าก็ไม่รู้ เพราะเราก็ไม่เคยบอกใคร ไม่อยากให้พวกเค้ารู้ คือ เอาง่ายๆ พวกเค้าแซะได้ทุกเรื่อง เอาจริงๆ บ้านเราเรียนจบ ป.ตรี ทุกคน ส่วนครอบครัวพวกเค้าไม่มีใครจบ ม.3 สักคน ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงชอบเหยียด ทำไมถึงชอบจับผิด หาว่าเราขี้เกลียด หาว่าเรานอนกลางวัน เที่ยวไปประกาศว่าเรานอนกลางวัน กลางคืนตื่นนอน ทั่งๆ ที่เรานอนปกติ เหมือนพวกเค้า มันเป็นเรื่องอะไรที่จุกจิกมากๆ เรื่องที่คนปกติส่วนใหญ่ เค้าไม่เอามาบรัพกัน แต่ญาตินี้แหละยอม! ทั่งๆ ที่เราไม่เคยทำอะไรให้ ไม่เคยรบกวนชีวิตพวกเค้า เค้าบอกว่าเรามีชีวิตที่สบาย เกาะพ่อแม่กิน น้าเค้าบอกว่าเค้าไม่มี เค้าอิจฉาชอบพูดแบบนี้ซ้ำๆ ให้เราได้ยิน ส่วนพ่อเราแทบไม่เคยขอเงินเค้าทั่งชีวิต เพราะไม่ค่อยพูดกันเท่าไหร่ เพราะเค้าไม่เคยช่วยเหลือ เยียวยาความรู้สึกในครอบครัวพวกเราเลย เวลาพวกนั่นกลั่นแกล้ง ทั่งๆ ที่พ่อเป็นคนพี่สุดในตระกูล แต่ทำอะไรไม่ได้เลย กับพวกน้องๆ พวกสุดท้อง เรารู้สึกว่าครอบครัวนั่นเค้ารักกันมากๆ ต่อให้เป็นเรื่องที่ผิดพวกเค้าก็ช่วยเหลือกัน จนคนแถวนั่นเอื่อมระอา เพราะไม่ถูกกันสักหลังเลยกับเพื่อนบ้าน แม้กระทั่งกับญาติๆ ตัวเอง ที่คนล่ะคลอก ตอนนี้เฟลมากๆ ว่าทำไมเราต้องไปแคร์คำพูดพวกนั่น ที่ไม่มีแม้แต่บุญคุณกับเราเลย ขนาดเราบวชให้ฝั่งญาติๆ ฝั่งยายเราตอนยายเสีย พวกบ้านย่ายังดูถูกเราเลยว่าจะบวชได้ไม่ถึงวัน คือ งงมากๆ ว่าทำไมต้องดูแคลนกันขนาดนั่น สรุปเราบวชได้ 20 วันวัน ตอนแรกกะไว้แค่ 7 วัน สึกออกมา เฟลกับคำพูดพวกนี้มากๆ บางทีเครียดเหมือนิยากจะฆ่าตัวตายให้พ้นๆ ไม่อยากอยู่ในตระกูลนี้ ตระกูลที่รักลูกหลานไม่เท่ากัน บางทีก็อยากด่ากลับไปบ้าง ลูกตัวเองติดยา ไม่จบ ป.6 มีลูกทั่งแต่ ม.2 แต่เราไม่เคยว่าพวกเค้าเลย เวลาคนนอกใครถามอะไรเราก็บอกว่าพวกเค้าก็ดี ไม่อยากให้ใครว่าเป็นคนขายพี่น้อง บอกตรงๆ ชีวิตนี้เบื่อสังคมคนใต้มากๆ ที่ต้องแข่งกันอวด แบ่งพรรคแบ่งพวก ทั่งๆ ที่พวกเค้าก็ไม่ได้ดีเลิศอะไรเลยจากที่สัมผัส ญาติเรา ทั่ง ชาย หญิง ไม่จบ. ม.3 สักคน มีลูกกันทั่งแต่มัธยมเกือบทุกคน เค้ามีความคิดว่าเรียนไปก็เท่านั่น สอนลูกสอนหลาน ว่าให้ทำงาน ดีกว่าเรียน จะทำงานก่อสร้างรายวัน ก็พร้อมเหยียดคนอื่นได้ สอนกันมาแบบงี้ เราไม่อยากเหยียดอาชีพเค้าเลย แต่เราว่าทำสวนแบบเราๆ ที่เค้าดูถูกอยู่ทุกวันนี้ ได้เงินดีกว่าพวกเค้าเยอะ คือพวกเค้าอยากให้เราไปหางานทำ คือเรา งง มากๆ ว่ามีสิทธิอะไรมาบงการชีวิตเรา ไอ้เราก็เคยไปทำอยู่กับเค้า โดนยืมตัง โดนสารพัด ตอนไปใหม่ๆ ข้าวแทบไม่ได้กินของพวกเค้า แต่พวกเค้าก็ยังอยากให้เราไปหางานทำที่ภูเก็ต ซึ่งเราเคยไปอยู่มาเป็นๆ ปีๆ แล้ว รู้สึกไม่ชอบ หาความจริงใจยาก เราตามคนไม่ค่อยทัน รู้สึกวุ่นวายมากๆ ที่นั่น